ԼՍԻՐ
սխալ
գրչութիւններ
են վ՚խ՛
լ ո ւ տ ա ս ։
1.
ՈԻՐ
տե՛ս
Լսել։
ՇՁՈւՈւ, 12է. շէ^ւ՜Ո. 142
յն.
XսՕ^
«
քր֊
նար» բառի
Հետ։
ԼՈԻՐ
«
լոկ, միայն,
միայն
թէ» Կոչ. 108.
Վրդն, պտմ. էջ 158, Վստկ. 131. ՇնորՀ. ա՛­
ռակ. 85, ՈլռՀայեցի՝
էջ 135, 225, 234, 371,
421, «
Հասարակ, պարզ, սոսկական» Վրդ՛
պտմ. էջ 158
(՜
լուր
ա
ք
օ ո ա
ւ , ) –
"
րից
լ ո ւ ր
ՕՐ
«
գործի
օր, ո՛չ տօնական՝
Հասարակ
օր»
Խոսր. Մաշտ. ջաՀկ, Մխ. ապար։
Նորագիւտ բառիս
մասին
խօսում է
Աճառ, Հայ. նոր բառեր Հին մտ, Հտ, Ա.
էջ 107 — 9,
ԼՈԻՐԹ,
նոյն է ընդ՝
—
ԼՈՒՐՋ, ի-ա
Հլ. նշանակութեան
կողմից
րնդարձակ
զարգացում կրած մի բառ
է։ Ա֊
ռաջին և Հիմնական
նշանակութիւնն
է «պայ­
ծառ,
րաց,
ոչ֊մութ
ոչ֊խիստ,
նուրբ»
(
օդի,
լոյսի,
դոյնի և յատկապէս՝ կապոյտ
դոյնի
բացութեան
Համար գործածուած),
որից
լ թ Ր –
թ ա ն ա լ
«
բացուիլ,
մթութիլնր
պարզոլիլ»
Վե­
ցօր. էջ 115 (Օդն պղտորեալ
և յուզեալ
ոչ
յստակեսցի
և գոյնն մթագոյն
ոչ լրթասցի.—
որից առնելով
Շիր, էջ 56՝ Օդն պղտորեալ
և
յուզեա\լ՝ ոչ յս՛տակիցի
և գոյնն մթագոյն՝
ոչ
լրթասցի).
լ ր թ ն ա տ ե ս ի լ
(
լոյս) Արծը.
լ ր թ ա ­
լ ո յ ս
(
օդ) Վրդն. ծն.
լ ր թ ա գ ո յ ն
«
անգայտ,
բաց, անօսր» Վեցօր. Բ, էջ 29. (Օդոյ անօսր
և լրթագոյնս
է բնութիւն).
լ ր ջ ա կ ա պ ո ւ տ ա կ
«
բաց կապոյտ գոյնով» Վրդն, աշխ, այս
ա–
ռումից է նաև
ա ր ջ ա լ ո ւ Ր ջ ք
«
առաւօտեան
դէմ
մութի փարատիլր,
լոյսի բացուիլր»,
որ յե­
տոյ դարձել է
ա ր շ ա լ ո յ ս ՝
որ տե՛ս առանձին.
(
գրեթէ նոյնպէս է կազմուած
նաև արաբ, ^֊*–»՝
Տ Յ ս Յ ք
«
արշալոյս»,
որ ծագում
է «գոյն՝ որի
մէջ սպիտակը սևից զօրեղ է» նախանշանա–
կոլթիւնից (Կամուս, թրք. թրգմ, Ա. 887).—
2. «
պայծառ, ուրախ, զուարթ,
պարզերես»
Շոբ.
լգ. 26 (մտցէ լուրջ երեսօք), որից
լ թ Ր –
ջ ա ց ո ւ ց ա ն ե լ
«
զուարթացնել,
պ՛այծառացնել»
Սիր. է, 26.
լ ր ջ ա մ ա ա ն ք
Աւետեր, կամ
լ ր ջ մ ը –
տ ո լ թ ի ւ ն
«
ուրախութիւն»
Հռ. ժբ. 8. Ոսկ.
մտթ. Փարպ.
լ ր ջ մ ի տ
Ոսկ. ես.—
3. (
պայծառ
մտքով,
արթուն
մտքով,
3 0 4
^ ^ ^ ^ ^ ^ Լ Ո Ի ք
սթավւ կամ
զգօն» Փիլ, (աչօք
լուրջ և ըզ֊
դաստ), այս է մեր արդի գրականի
«
ծանրա­
գլուխ,
Տ6Ո6ԱՃ;»
նշանակութիւնը,
որից
լրջա­
միտ
Ոսկ. յՀ. ա. 21. բ. 1.
աչալուրջ
Ոսկ,
ա–
չալրջութիւն
Ոսկ.
Կոչ.-
4. «
արթուն,
սթափ
(
Հարբեցոլթիւնից)»
Ոսկ. մ. ա. 15, յՀ. ա, 21. որից
լրջանալ
«
գի­
նուց սթափոլիլ»
Ոսկ,
յՀ, բ, 1,
5. «
արթուն, զարթնած,
չքնած», որից
ի
|ՐջԷ, ի լրջեաց
կամ
ի լրջուց
«
ցերեկր՝
արթուն
եղած ժամ ան ակր» Ոսկ, ա. տիմ, ժդ. Եւագր.
Եզն.
6.
կապոյտ
դոյնի
բացութեան
Համար
զործածոլելոլց
յետոյ՝ բառր անցաւ նշանա­
կելու նոյն իսկ «բաց կապոյտ
գոյնր». և այս
իմաստով
ունինք
լուրթ
Շիր. էջ 50 և
լուրջ
Պղատ, տ՛իմ.143 (Կապոլտք
րնդ
ս պիտակի
խառնեալ՝
զլուրջն). Ոսկիփ. Երզն. քեր.
Գա֊
ղիան. Վրք. Հց.
7.
լուրթ
է րստ ոմանց
նաև «մութ,
սև,
թուխ», այսպէս
ունի ՀՀՈ (անցնելով
«
մութ
կապոյտ»
նշանակութիւնից).
որից
|Րթոլթիւն
(
աչքի մթագնութիւն»
Ոժշ.
ՆՀՈ արմատր դնում է
ուրջ,
որի Հակա­
ռակն է Համարում
անուրջ
(
տե՛ս
վերջ
բառի
տակ)։ Տէրվ. Նախալ. 70, 103
լուրթ
և
լուր՛ջ
դնում է Հնխ.
1՜
ս1<;
արմա­
տից՝ նոյն րնդ
լոյս, լուցանել, ր
ձայնր
եկամուտ
է։
Հիւնք.
լ ո 1 Ր թ < 1 ս ո ձ Ա Տ
«
դժգո/ն»
բառից, իսկ
լուրջ Հ լ ս ե լ
բա­
ռից, Մարքվարթ
Բ Տ ձ
8(1928), 211
սր­
բան է կցում ևպիրական
ձՕքւէՕՀ
«
ջրա­
ման, բաժակ», Համարելով
ապակեայ։
ԳԻՌ. — Մշ.
ԼՈւՐչ
«
մի տեսակ կապոյտ
լե­
ղակագոյն կտաւ է, որ գործում են Հալէբում.
թրք.
ցալյյ.
Տփ.
լրչանալ
«
մարմինր
կապտիլ
(
ծեծից, կծելուց
ևն)». կայ և
թ՚ջուց
Ակն.
(՛
արթուն
ժամանակը»։
ՓՈԽ. — Վրաց.
շյ՚յյ<»>յյօ լուրջի
«
կապոյտ»,
3–
ւՏ;ո<ո)(ոյչ–ւ մոլարջո
«
կապուտակ, մի քիչ կա֊
սլոյտ»,
տօօտոյ՚-էոյձցօւ ւլալուրջեոա
«
կապու­
տակ
գոյն ստանալ, կապտիլ»
։
մինգր.
լուր­
թի,
ինգիլ.
լուրժ,
սվան,
յուրջ
«
կապոյտ»։
ԼՈԻՐՏ
տե՛ս Լորտու։
ԼՈՒՑԱՆԵԼ
տե՛ս
էոյց։
"
ԼՈՒՔ
«
ըմպելի բժշկական
մեղմացուցիչ».
Fonds A.R.A.M