ԼԿՏ
290
ԼՈԴ
«
լկտի և անբարոյական
արարքների
մէջ
գտնուիլ))
։
"
ԼԿՏԻ
«
գահաւորակ,
դես պա կ)) Ոսկ* երբ,
իը. 552 (գրծ.
լկտովք)
և եփես, 893 (գրուած
է
ի լկտիս նստիս,
պէտք է ուղղել
ի լկտիս
նստի,
տե ս ՀԱ 1911, 175). բցռ. հոլով է
ի
ղիկտկէն
Սոկր. 432 (բնագրում
«
ի կառա֊
ցրն»),
նոյնի
աղաւաղեալն
է Բառ,
երեմ,
էջ 193՝
ղիդրիկ
«
գահաւորակ))։
= 3ն.
Ճ&*Հ
1
Հ,
XտXX^5^^է0'V
«
գահաւորակ,
պատգարակ)) բառից, երկուսն էլ վւոիւառեալ
են լտ.
160
էսՏ
«
անկողին)),
Խ օ Ա Օ Յ
«
գահաւո­
րակ)) բառերից.
սրանք էլ ծագում
են լտ.
1
շ§՜
«
պառկիլ)) արմատից, որի
ցեղակիցներն
են յն.
«
պառկիր)
Լ-ճպտ). գերմ.
116–
§6Ո,
ռուս. .ԴՇաՏւյհ «պառկիլ»
ևն (\Վճ\ձշ
419,
Ց օ ւ տ Ձշզ
574,
ՑքատԽ^
705)։
Ըստ այ֊
սըմ Սոկրատի
ի ղիկտկէն
ձևի ուղղականն է
*
ղեկտիկ,
որ աւելի համապատասխան
է յն.
\
շ՝/.Հւ.–/.10՝1 ձևին։—Հիւբշ.
353։
Ուղիղ մեկնեց նախ
նՀԲ։
Լ Կ Բ Ծ Ի Լ
«
լպրծիլ,
սահելով ի բաց
զերծիլ,
փրծանիլ ի ձեռաց)), անստոյգ բառ.
ունին
միայն Բառ. երեմ. 135 և ՀՀԲ. թերևս ար­
դիւնք սխալ րնթերցման՝ փխ.
լպրծիլ,
և կամ
թերևս
կ
և
սլ
ձայների
փոխանակութեամբ,
ինչպէս ունինք գւռ.
լկստել = լպստել
«
լիզել»։
Լ ՚ Լ Պ Ո Ր
«
փետուրներր
թափուելով՝
մորթր
մերկացած»
Բար. 150 (այլ խմբ.
մերկ^;
ԳԻՌ.֊Կայ
լղպոր,
լիյպոր, լիյմոր
«
կա­
կուղ, փափուկ
(
միրգ, ճուտ, եղջերուի
ձագ
ևն)»։—Այս
բառերի
հետ հմմտ.
լղքիլ
9
ն.
«
շատ հասունանալ
(
պտղի)»,
լի՚պլիկ
Ակն.
«
շատ հասունացած
(
թութ)»,
լխպիկ
Ակն. Պլ.
«
շատ թրջուելով կակղած», որոնցից
երևում
է որ բոլորի արմատն է
լխպ–, լղպ–, լ ղ մ –
և
թէ
–
ՈՐ
մասնիկ է, ինչ,
պղտոր, հատոր, բե­
կոր
բառերի
մէջ։
Լ Մ Ա Կ
տե՛ս Լկամ։
Լ Մ Ա Ն
տե՛ս Լի,
Լ Մ Ե Լ
«
ճմրել շաղուել, կոխել,
կակղացնել»
Իմ. ժե.7 (կալր), Արծր.հրտր. Պատկ. էջ 28
(
թաղիքը),
պարզ արմատն է
լոլԱ՝
ինչպէս
ցոյց է տալիս
դիւրալում
«
դիւրաւ լմելու, կա­
կուղ, փափուկ»
Բրս. հց. որից նաև
լմլել
«
կո֊
խոտ
ւլ, ոտքին կոխան անել» Սիրաք. ր. 19
(
ըստ
ՀՀԲ),
լմութիւն
«
անյագ
ուտել, փորր
կոխել»
Անյ.
հց. իմ.
լմլմել
կամ
լոմլոմել
«
բերնում
լմել
։
ծամծմել, այս ու այն կողմ
գցել, ծռմռկել»
Մխ. ապար,
լոլոմել, լալլո–
մել
(՜
= լ օ լ ո մ ե լ յ
«
ծամելով
ուտել» Ադամ.
316, 258.
լմշտել
«
կոխել, հարթել» (ըստ Հին
բո.), թերևս նաև «շարժել,
օրօրել»,
որից
լմշտոց
«
փոքր տղոլ օրօրոց» Հին բռ. = Բառ.
երեմ, էջ 133,
8
ատտ6է մճտ.
1834, 383
ևն վրաց.
Տյո&օջոօ
Էքի|ի
«
կակուղ»
բառի
հետ։
Հիւնք.
մալել
բայից։
ԲշէշքՏՏՕՈ,
Խ.
Ա.
Խա.
ՏէսԺ.
103
մերժում է կցել հսլ.
1
օ–
աւէւ,
ռուս.
,101\131
ե,
հպրուս.
\\
Ո
՜
ւԽշ՚\
«
կոտրել»,
իռլ.
1 ՚ 3 1
Ո 1 6
«
կացին»,
հիսլ.
1
ՏՄ113
«
զարնել,
բաղխել»,
հբգ.
1
Յ1Ո
«
կաղ» ևն
(861
–
Ո61
<6ք
731,
^31ճ6 412)
խմբի հետ, որոնք թէև ձևով
նոյն են,
բայց նշանակութեամբ
տարբեր
են. այլ
միացնում է սանս.
V11Ո^է^
«
ճմռել»,
զնդ.
Ա^ա^ՅՈէ–
«
վայր գցել», անգսք.
ք 111
ՁՈ
«
կռուել»
ևն բառերին, իբր
ս11–
արմա­
տից՝
մ
մասնիկով։
ԳԻՌ.֊Ալշ.
Մշ. ն
Բ
.
Ջղ.
լմել,
Ախց.
լմէլ,
(
I
զմ.
լմիլ
«
ճմռել, տրորել, յատկապէս
թա­
ղիք պատրաստելու համար»,
նոյն արմատից
են նաև
լմիկ
«
խիւս»,
լմուիլ
Տր, «շորը սաս­
տիկ թրջուիլ»,
լմլմել
Վն.,
լմլմիլ
Ս ղմ.,
լ մ լ ր –
մացնե|
Վն.,
լ ո մլմ ե |
Սվ.,
լամլմել
Ղրբ՛,
լ ո մ ­
լոմել
Ելդ.,
լոմշտել
Սվ.,
լոլմել
Ննխ.,
լամլա­
մել
Ղզ. Շլ, «անատամ
մարդու
ծամծմելը»,
լմլմեցնել
Տփ,
«
խօսքը
ծամծմել, պարզ ու
յստակ չարտասանել»,
լմկել
Վն. «կատակով
հետը խազալով
չարչարել»։
Լ Ն Դ Ե Լ
«
կաթը խնոցիով
հարել,
խնոցել»
Եպիփ. ծն. որից
լնղած
«
խնոցիով
հարած»
ԱԲ,
ԳԻՌ. — Ելդ.
լնդիլ
«
արգանակր
սառչելով
մածնող՝
թանձրանալ». — կայ նաև
լնտուք
Ակն. «կերակրի
ամանների լուացած
կեղտոտ
ջոլրր»,
լնտած
Սվ. «հոտած, նեխած» (հե­
ղուկ նիւթերի
համար)։
Լ Ո Բ Ա
Հ
«
խաղողի
նման պտուղ է» Բժշ. ու­
նի միայն ՀԲուս. § 3323,
Լ Ո Բ Ի
տե՛ս Լովիաս։
Լ Ո Գ
«
նուաստ, անշուք, խեղճ», գտնւում է
Fonds A.R.A.M