ԼԻՆ
2 8 4
ԼԻՆ
մէզ» և ձագում է ՝ւձՀղ «յովազ» և
ՕԱՕՏԱ)
«
միզել»
բառերից։—Հիւբշ.
352։
Ուղիղ մեկնեց նախ ՆՀԲ։
ԼԻՆԳՆԱՍ
«
անծանօթ
մի գազան»,
նորա֊
գիւտ բառ, որմէկ անգամ գտնում եմ գոր­
ծածուած
Խոր. աշխ. հթտր. Սուքրեանի, էջ
19.
—
վկայութիւնը տե՛ս
կենուաս։
–
Անշուշտ
օտար բառ է, բայց աղաւա­
ղուած։
4-
ԼԻՆԴ, ի-ա
հլ. «ատամների
միսը» Ա֊
զաթ. նիւս. երգ. և կազմ. Ս կեռ. լմբ. Երզն.
մտթ. 139. Համ ամ առկ. գրուած է ն՛աև
լինա
և կրկին
յոգնակիով)
լնդերք
կամ
լնտերք
(
ինչպէս
ունինք
տղերք, երեխէրք
),
որից ՀՀԲ
և Հիւնք. ենթադրում են սխալմամբ
եզ.
լինտր
ձևր։
= Բնիկ հայ բառ՝ հնխ.
16
ՈճՈ–
ձևից, սրա
հետ հմմտ. հհ իլս.
\
շոձ,
յգ.
\
շոձ
՝
Ա
«
մէշք,
9
ա
1
ւՔ
Տ
>
հ
ԲԳ՝
1
շոէւ,
գերմ.
Լ 6 Ո ձ 6
«
մէջք»,
նորվ.
1
ս ո ճ
«
երանք, մէջք», անգսք.
1
շոժ6Ո,
հիսլ.
\&
ոձ
«
մէջք»,
1
ս ո ճ 6 ք
«
երանք, զիստ»,
1
ս ո ճ
«
երիկամունքների
տակ՝
ողնաշարի
վրայ գտնուած փափուկ
միսը»,
գոթական
* ՝
Զ ո ճ յ Օ
ձևից փոխառոլթեամբ՝
ֆինն.
1
ՅՈ–
է10
«
մէջք», լտ.
1
սՄւեսՏ, 1 ս ա ե ւ
«
մէջք,
երի֊
կամոլնք, կռնակ»,
հսլ.
1 6
մ \ Դ յՅ
«
երիկա­
մունք, մէջք», սլով. \գճ\1՚\\&
«
երիկամունք»,
\
էճշ
\
ճ «բումբ, ոլոքի փափուկ մսերը», սերբ.
1
ՃԺՁ
«
կռնակ, մէջք», լեհ.
1
տճ2^16
«
մէջք»,
ռուս. յւոյԼռՇՈ «ազդր, բարձք, զիստ» ևն։ Այս
բոլորը ներկայացնում
են միևնոյն
արմատի
զանազան աստիճանի
ձայնղարձները.
այս­
պէս՝ գերմանական
ընտանիքը
ներկայաց­
նում է
1
աճ, 1ՅՈՃ–, 1սոճ–
աստիճանները,
լա­
տինը
*10
ՈճհԱ0Տ
ձևից է, սլաւականը հնխ.
Խ ո ճ հ ա
ձևից, հայերէնր
1
շոԺհ–
ձևից, թէև
՝
կարողէ լինել նաև
ԱոԺհ–
( \ \ ՚
Յ 1 Ճ Շ
446,
861՜–
ՈօԽյր 706, 1 քՅԱ ե ՈՅՈ Ո 157, Ր Ա Ա § Շ 3 0 2 , Բ օ –
\
ւօայ
2, 438,
Տ ւ - ո օ ս է - ^ ս Խ է 5 3 7 ) ։
Մեզ հա֊
մար
դժուարութիւն է յարուցանում
միայն
նշանակութեան
տարբերութիւնը, որ սակայն
կհարթուի, եթէ մեկնինք նախնական և ընդ֊
հանուր «փափուկ
միս» իմաստից,
ինչպէս
ցոյց
1։
ն տալիս վերի
բառերից մի քանիսը։
Բացի սրանից, մարմնի անգամների
անուն–
ներր յաճախ են վախում
իրենց
տեղերր։
֊
Աճ.
Հիւնք.
ընդերք
բառից հանում է
լոն–
դերք, լինտր։
Պատահական
նմանութիւն
ունի արաբ. ՀԷ—
1
Ձէ՛
«
քիմք,
շրթունքի
մաշկը, ատամի արմատ» (Կամուս, թրք.
թրգմ. Բ. 666)։
ԳԻՌ.–Ալշ. Երև. Խրբ. Մ կ. Պ լ. Ռ. Սեբ.
Սլմ. Վն.
լինդ,
Ասլ.
լինդ, լ ի * ,
Մրղ.
փնդիւ՝,
Մկ.
լըինդ.
Զթ–
լր՝
ն
դ– 1Ը՝
ն
դք.
Ախց–
V –
Ղրբ–
Շ,մ.
լրնդէրք,
Տիգ.
լնդիր,
Ոզմ.
լնդիր, լան–
դիր,
Ագլ.
լրնդ,
Ննխ.
լնդէռք, լրդէնք, լրնդ–
ււէնք, նրնդոէնք, րնդռէնք, լրղդոոէնք,
Ջղ–
ժենղ։
ԼԻՆԻԼ
«
լինել, րլլալ». երկրորդաբար
նշա­
նակում է նաև «ս տ եղծուիլ, ծնիլ, սերիլ, ծա­
գիլ, բնակիլ, մի տեղ գտնուիլ, պա տ ահի լ ևն»
Սգր. Եզն. Կոչ. Ոսկ, յետնաբար
դարձել է
լ ի –
նենալ
Աղամ. 121, 206. որից
լինելոց
«
ապա­
գայ» Ամովս. գ. 10. Կոչ. Ոսկ.
յհ. ա. 2.
լ ի ­
նելութիւն
Փիլ. Պիտ.
լինումն
Ոսկ.
յհ. բ. 15.
դոլդալինել
նիւս, սքանչ,
լինոցել
Պ երիարմ։
Արմատիս
միւս ձևերն են՝
լ ի – ,
որից ապառնի
լիցի,
անց, դերբ,
լին ալ,
որից
լեալ,
–
լ ե ր
(
իբր հրամայական),
որից
լերո լ ք
«
եղէ՛ք»,
լ ե ՛ ր
«
օն, շո՛ւտ արա» ԱԲ.
քաջալեր
«
խրա­
խոյս» Կոչ. «խրախուսական»
Բ. մակ. ը. 21,
քաջալերել
ՍԳր.
քաջալերիչ
Ագաթ. Կորիւն.
Եփր. ա. թես.
քաջալերութիւն
Ագաթ, ևն։
–
նախ֊սլոր
ձևն է
*
լէնիլ,
որից անց. դերբ.
*
լէեալ>լիեալ, լեալ,
Ր
մասնիկով
*
լ է ր >լ ե ր
(
ինչպէս
ունինք
դիր, տուր^յ
ՆՀԲ լծ. հյ.
եղանիլ
և յն. Հւ՝ւպա\. «լի­
նել»։
նոյն
յն. ձևի հետ նաև
Ա
՚ 1
ո ճ ւ Տ Շ հ .
47։
—
Ցօէէւշհ. ՝^Աք261քօքտօհսոջ;6Ո,
էջ
42
սանս.
1
Յ ^ Յ ,
եթովպ.
ՈՁ1Օ,
խպտ.
Շ1
ձևերի հետ՝ նախաւոր \ արմատից։
ա\\&
ՏՊյա
42, 2 5 7
յն.
* 8
ւ փ < «
«
շարժիլ,
լինել»։ Տէրվիշ.
ճ ՚ է Յ Ո Ո . 2 6
յն.
1
=.՝)–,
–
քէ–^օս.օ», ք^ՕԱ
-
ՕԱ,
լատ.
§6 Ո – ,
§1§ՈՕ, §6 Ո 1 Ո
ևն։ նոյն, Մասիս
1881
մայ"
5
ծնանիլ
բառի հետ նոյն է դնում։
8
ս § ^ 6 , 86ւէՐ.
7—8
համեմատում է յն.
ճձ(*ա,
լատ.
օ Ա ո Յ ^ ,
հբդ.
հ1ւՈ6Ո,
լիթ.
Տշ16յս,
սանս.
ա–,
Հէկտւէւ
«
յենուել,
կռթնիլ»,
ՕքՁ^ՁէՇ
«
մի տեղ
գտնուիլ,
Fonds A.R.A.M