ԺՄԵ
232
ԺՈՂ
ԳԻՌ.— Խն. Մշ.
օղուլ
«
խօսք,
զրոյց, խօ­
սակցութիւն»,
Ալշ. Խն. Մշ. նբ. Վն.
ժզլել
«
զբաղիլ, խօսակցելով
ժամանակ անց կաց­
նել», որից Մշ.
ժղլտուն
«
այն տեղը, ուր հա–
ւաքւում են խօսակցելով
ժամանակ անցկաց­
նելու
համար»։
ք ԺՄԵՐԵՍ,
մէկ անգամ ՛ունի Եփր. թգ. 456
«
Ի նմին ժամու պառաւն
Ժմերես
մատուցեալ
սևացուցանէր
զմացառս
աչացն առ
բբօքն
ծարրօքն», —հասարակ ձեռագրական
մի վրի­
պակ է, որ միւս ձեռագրերի
համաձայն
ու՛
ղրղւում է
խորշոմերես
(
տե՛ս ՀԱ 1912, 554,
թիւ 44),
նՀԲ առանց խտրութեան
դնում է թէ
Ժմերես
և թէ՛
խորշոմերես՝
միևնոյն վր֊
կայութեա՛մբ։ ՋԲ ջնջել է երկուսն էլ։ ԱԲ
մեկնում է
ժմերես
«
երեսը
կռնճմտած,
կամ
ծիծաղերես»։
Հիւնք.
մեկնում է
«
լիրբ, անամօթ, ժպիրհ երեսօք» և ըստ
այսմ հանում է
ժմերտեալ
բառից։^
ԺՄԵՐՏ
«
լիրբ, յանդուգն»
(
չունի ՆՀԲ). մէկ
անգամ գործածում է Ռսկ. եփես. 834
«
Այլ
չար է, ասեն, ազգն, ժմերտ, լիրբ և անա­
մօթ», որից
ժմերտեալ
«
յանդգնեալ»
Եզն։
Տէրվ.
Ճ1է3ա1.
49
կապում է
ժպիտ
թառին։
Հիւնք.
Շմերդ
մոգի անունից,
ԺՄԻՏ
տե՛ս Ժպիտ։
ԺՄԻՐԱԿ
«
մի տեսակ
թոյս է. լտ.
ԸՅՏ313
քւՏէԱւՅ։»
Գաղիան։
ԺՄՊԻՏՐԱՄ
«
ի հաստատւոջ կամ ի յայտ­
նի»,
ունի միայն Բառ. երեմ, էջ 124. հմմտ.
ի տրամի
«
հաստատւոջ կամ յատակի» անդ,
էջ 130.
—
թառիս
վերջի մասն է
տրամ
«
ա֊
մուր, պինդ», բայց
ի՞նչ է
Ժմպ–։
Ժ՚ՆԿԻՌ քքեՅՏւԱոճշ«.
գիտէ միայն
Քաշու֊
նի, հտ. Գ. էջ 84. բայց բառարանում
չկայ
հՅՏ1Աոճ6.
ԺՈԽ
կամ
ԺՈԻՂ
«
մի տեսակ
բոյս է. Հա­
ղարջ,
աեստ 1ՃՁ6ԱՏ,
ֆրէնկ
իւզիւմի». Բժշ.
կոչլում է նաև
ժողուենի
Վստկ, էջ 212 (որ է
ւ՜ՈՅուոււտ ԱհՅոօէւօՅ 8օւտ.
Շօոէոեսէօ § 299)։
ԳԻՌ.֊֊Հմշ.
ժօխ
«
մորի
պտուղը». ըստ
նՀԲ կայ և
Ժոխուր
«
խաղող շառագոյն
քան
սեաւ, խոշոր և փոքր մի երկայն
հատիւք,
խիտ ււ մեծողկոյզ». րստ ՀԲուս, § 843
Ժս–
իւուո
«
ժոխի կամ կեռասի և ելակի
նման
վայրի պտուղներ».— ՍՀԲ֊ի
յիշածն է Խտջ.
ժոխուր,
որ գիտէ և Կոյլալ, Բռ, գերմ, 1202ա՝
իբր գերմ.
1
^16Տ11Ո§
«
մի տեսակ խաղող».—
հմմտ. նաև Արբ,
ժախ
«
մորենի»։
ԺՈ՚ԼԽ
«
նեխած, լխկած, հոտած» (գործա­
ծական է նոր գրականում (արևմտեան
բար­
բառ)
միայն
ձոլի համար),
որից
ժողխիլ
«
լխկիլ, հոտիլ, ապականիլ» Ոսկ, մ, ա. 15.
նար. հգ. էջ 188.
—
Բռ. երեմ, էջ 124 գնում է
ժոխեալ
«
հարեալ կամ տրտմեալ\»,
նոյն էջում
նաև
ժղխեալ
«
հարեալ կամ տրորևալ», իսկ
էջ 123
ժաշխեալ
«
հարեալ կամ տրորեալ»։
—
Վերջինիս մէջ անշուշտ
շ
վրիպակ է, փոխա­
նակ
ղ.
թէև բառաշարքր
ցոյց է տալիս
նուն֊
պէս
շ»
Արանից ազդուելով ՓԲ գնում է
ժաժ–
խիլ
«
հոտիլ,
ժողխիլ, լխկիլ», որ նոյնպէս
սխալ է։
Հիւնք.
ժողովել
թայից։
Պատահական
նմանութիւն
ունի թրք.
լ$^=– 131գ
("
մկ.
| Յ
1
Ճ )
«
հոտած
ձու»։
ԺՈՂՈՎ, ո
հլ. «հալաքոլմ,
հաւաքս յթ
(
մարդոց, անասունների և իրերի)» ԱԳր. Ոսկ.
Եւս. պամ. և քր. Ագաթ. Կոչ. «աղմուկ,
կռիւ»
ՍԳր. «եկեղեցի»
Կոչ. Ոսկ. յհ. ա. 1. «կրօնա֊
կան միաբանութիւն»
Վրք. հց.
«
տօնախմբու֊
թիւն» Ոսկ. մ. ա. 2. «ժողովարան»
Գծ. ժե,
21. «
ամփոփ. կծկուած»
նիւս. բն. որից
ժողովել
ՍԳր. Եզն. Ագաթ. Վեցօր. Եւս. պամ.
Ժողովուրդ
ՍԳր. Կոչ.
չժողովուրդ
ա. պետ. բ.
10.
ժողովրդանոց
Ղկ– է՛ 5. ժդ. 10.
ժողովա­
րան
Ագաթ.Ոսկ.
ժողովաեղ
Գծ. ժը. 7.
ժո–
ղոլթիւն
Լծ. պրպմ. էջ 720.
բ ազմաժողո վ
Ողբ. ա. 1. Ագաթ. Եւս. պտ. Մծբ.
զօրաժողով
ԱԳր. Բուղ. Կոչ. Եւս. քր.
դրամաժողո վ
Բ.
մակ. ժա. 3.
քաղաքաժողով
Գ. մակ.գ.1,գՀւ–
չաժողով
Բրս. ապաշխ.
թրքաժողով
Վրդն.
պտմ. Աամ. եր.
յոզն ա ժողո վ
Պիտ. նոր բա­
ռեր են
ժողովակ
«
ապօրինի ժողով»,
ժույո–
վըրդականանալ, ժողովրդականութիւն
ևն։
Ոսկեդարեան
բարդութիւն է
ժանաաժուլ
«
ժանտոլթեամբ
լի (գրուածք)»
Գիրք թղ. էջ
7,
որ ենթադրում
է թէ բառի
արմատն է
*
ժող.
բայց Վարղանեան, ՀԱ 1921, 24
յոյն
բնադրի համեմատութեամբ
ուղղում է բառս
Ժանտաժուտ։
Fonds A.R.A.M