ԹՇՈԻ
192
ԹՈԶ
(
այս
վերջինր ստացել է «վիշապ, կախարդ»
նշանակութիւններր),
ռուման.
ւՅսՏՈ՜ԼՅՈ,
բոզդ. սերբ.
ՃԱ Տ աՁՈ
(861՜
Ո61<61՜,
էջ 239;,
բոլորն
էլ
«
թշնամի»։
\ ՚
Ձ է Ո ե 6 1 ՚ \ ՚ , Տէ\/171.
ԱՕւ
՜
է.
էջ 189 չուվաշ, ալթայ. և խրղրղ՛ ձևերր
Հանում է բնիկ թուրք արմատից, ինչ որ
յայտ֊
նի սխալ է։ Հայերէն
բառը նախապէս
եղել է
՚
դ շ մ ա ն ,
ուր
դ՝
աղդոլելով
յաջորդ
՚
չ-ից, դար­
ձել է
*
թշման.
և այս բառն
էլ (րստ ի\շ\\\շէ,
Բ^Ա6
Շք1էւզԱ6 1896,
Էջ 423) աղղոլելով
վե­
րի
թ շ ն ա մ ,
թ շ ն ա մ ա ն ե լ
բառից,
դարձել Է
"
թ շ ն ա մ
և
ի
մասնիկով՝
թշ ն ա մի ։—
Հի ւ բ շ – Էջ
154,
512։
Ուղիղ մեկնեց նախ ԳԴ։֊ՆՀԲ
դնում
Է թրք\
ա ի ւ շ մ է ն , տ ի ւ շմ ա ն ,
յն.
ն\ձ
յ
\
ձ.֊.՝էՀ<Լ։
-
ԲշէշՈՈ. 21
դնում Է պրս. ձևը։
Լձք.
Նւ՜քՇՏՇհ.
948
պրս. և յն. ձևերի
հետ։
Տթ16§շ1, Ւ1սշ;՝^. 0x31X1. 189, 190
պարս֊
կերէնից։
Հիւնք, պրս.
ա ի ւ շ մ է ն
և հյ.
թ ր շ –
ն ա մ ա ն ք
ձևերից։
ԳԻՌ.֊֊Ագլ.
Ախց. Երև. Զթ. Կր. Մշ.
Ջղ.
Սլմ. Աչ,
թ շ ն ա մ ի ,
Մրղ,
թշնամո.
(
Ագլ.
շեշ֊
տւում է երկու ձևով՝
թ շ ն ա ՛ մ ի
և
թշ ն ա մի ՛ ^ ) .—
իմաստի
փոփոխ՛մամբ՝
Մկ.
թ շ ն ա մ ո ՛ ,
Ոգմ.
թ շ ն ա մ է
«
սատանայ»,
հմմտ. Եզն. 53 «Սա­
տանայ
յեբրայեցլոց և յԱսորւոց
լեզուէ խո֊
տորեալ թարգմանի... և
ի թ շ ն ա մ ո ւ թ ե ն է
րնդ
մարդոյն
ունելոյ՝
իւրն կամօք եղև բանսար­
կու»։
"
ԹՇՈՒԱՌ,
ի- ա
հլ, «դժբախտ,
ողորմելի
վիճակում»
Գ. մակ. ե. 21. որից
թշ ո ւ ա ռ ա ն ա լ
ՍԳր.
թշ ո ւ ա ռ ա ց ե ա լ
Առակ, իէ. 10.
թ շ ո ւ ա ­
ռ ա կ ա ն
ՍԳր.
թ շ ո լ ա ռ ա ց ո լ ց ա ն ե լ
Ես. լգ. 1.
թ շ ո ւ ա ռ ո ւ թ ի ւ ն
ՍԳր, Եզն,
թ շ ո ւ ա ռ ա բ ա ն
Մծբ.
ե ր ե ք թ շ ո ւ ա ռ ե ա ն
ճառրնտ. Սկևռ, աղ, 23,
Արծր.ևն։ Նոյն բառի երկրորդ
ձևն է
չ ո ւ ւ ս ռ
«
թշուառ» (որ կազմուած է
թշ
ձայնախմբի
միացումից, հմմտ. ֆրանս.
էշհ
և գերմ.
էտշհ
= չ
գրչութիլնները)
Եզն. որից
չ ո ւ ա ռ ա կ ա ն
Դատ. և 27. Եւս. պտմ.
չ ո ւ ա ռ ա ն ա լ
ՍԳր.
չ ո ւ ա ռ ո ւ թ ի ւ ն
Երեմ. դ. 19Եզն. ևն։
֊
Իրանեան
փոխառութիւն է և ծագում է
զնդ.
( 1
ս 5 ճ ՝ / 3 1 ՚ 9 Ո Յ հ –
բառից, որ թարգման֊
ւում է րստ
ՕԸ1(1Ո61՜
«
անպատիւ, անարգ»,
րստ
յստէւ
«
վատ փայլ ունեցող, ամբարիշտ»,
ըստ
ՕՁՈՈՑՏէշէՇք
«
անփառունակ», րստ
8
Ձ1
՜
էհօ1օ1ՈՁ6 755 (քԱետւեՇքԱՇհէւ^է,
վատա­
նուն, վատահամբաւ», րստ պահլաւ թարգ­
մանութեան
«
վատ ճակատագիր
ունեցող»։
Բառիս բուն իմաստն է «նա՝ որի փառքը, մե­
ծութիւնը, արժանիքր վատ է» և կազմուած է
ՃԱ&
«
դժ֊, վատ» և ճ՝ք֊\.ՅՈ֊\հ
«
փւառք» բա­
ռերից։
Հայերէն
բառը կարող է երկու ձևով
մեկնուիլ. նախ՝
զնդ.
ՃԱծճ\^ՁՐՅՈՅ
ձևին հա­
մապատասխան
հպրս.՛՛՛
ճ ս տ հ Ա Հ
՚
Ձ ա Ձ
ձևից,
որից պրս."
ճ ս տ
^ Յ Ո ՛
և սրանից էլ հյ.
*
դ ո ւ շ ւ | ա ռ > * դշվ ա ո>– թշ ո ւ ա ռ ,
բայց
աւելի
լալ է դնել հպրս.
*0
՚
սՏ^Ձ1՜ՈՁ՜,
որից պրս.
*
ճ ս Տ
^Յ Ո ՜
և սրանից էլ հյ.
*
դ ո ւ շ վ ա ո > ո ը շ –
վ ա ո > թշ ո ւ ա ռ ,
հմմտ. վերր
ւլժոլար
բառին
տրուած
մեկնութիւնր։
Հիւբշ. 154։
Լ Ձ § . Սւ՜^ՏՏշհ. 948
դժուար
<պրս.
լ1ստ–
XV
3
Ր
ձևից։ Հիւնք. 144
դ ժ ո ւ ա ր ի ն
բառից։
Ուղիղ մեկնեց
Հիւբշ.
Բշւ
֊
Տ.
Տէսճ.
էջ 259,
ԹՇՐԻՆ
«
եբրայական
եօթներորդ
ամիսր»
Իգն՚ատ. ղկ. 32. Շիր. 11. ունի միայն
ՀՀԲ։
֊
Ասոր.
Օ՚^Օ"* էտւ՜ւո՝
նոյն նշ. արաբ, զա–
նազանւում է
յ ^ ™
ձձք&֊>
էտՈՈ-1 ^VVՁ.1
«
ա֊
ււաջին թշրին,
հոկտեմբեր» և
լ>**՛
ՀյՀ.յ–^~
ձ
1
Տ1՜1Ո–1 ւ>ՅՈ1
«
երկրորդ
թշրին,
նոյեմբեր»։
Ուղիղ մեկնեց նախա1խէ,
Տ ԱՃՍ
7
38, 578։
ԹՈԲԷԿ
տե ս Թեպեկ։
*
ԹՈ ԴԱՆ
«
մի տեսակ
ձուկ», ունի
միայն
Բռ, ստեփ, լեհ,
= Իտալ.
էօէՁՈՕ
«
մի տեսակ ծովային
խե֊
ցեմորթ է. ֆր.
0311
X131՜^.
անշուշտ նոր ժա­
մանակի գիտական
փոխառութիւն
է։
Աճ.
ՆՀԲ դնում է յն.
էՏԱէԱ;;
հոմանիշից,
որ սակայն նման չէ մեր բառին։
՝
ԹՈԶԱ1օ
«
պրտուի
փունջր կամ ծաղիկը»
Բժշ. ունի միայն ՀԲուս. § 799,
= Թթր.
ձ^յտՀ
է օ ՜ 2 3 §
Բ"յսփ, ծաղկի և
փետուրի աղուամազ»
(՚5\
ք/ԷՅւ՝081>
1, 392)։
Աճ.
ԹՈԶՈՓԱ
«
սղոցեղջիւր
կոչուած
ան ա ս ու֊
նր».
ունի միայն ԱԲ. իսկ ՆՀԲ յիշում է
ս ղ ո ց ­
ե ղ ջ ի ւ ր
բառի տակ՝ առանց վկայութեան։
Եր­
կուսի էլ աղբիւրն է Բար. 134, ուր նոյն անա­
սունը կոչուած է
թ ո լ ո լ ի , և թ ո ղ ո ւ , ա թ ո ղ ո լ ի ս ,
թ է ո ւի ա լ ո ս , թ է ո փ ի լ ո ս , թ է ո փ ե լ ո ս , թ է ո փ ա լ ա ս ,
կամ նաև
ա լ թ ո ղ ո փ ո ս , ո ւ թ ո ղ ւ ի ո ղ ք ս , աթա –
Fonds A.R.A.M