ԹԻԻ
187
ԹԻՒ
«
Զի թէ միայն
զամենայն
ինչ ասացեալ էո՝
աւելորդ էր այլոցն
թիլ»։
8
օթբ, Օւ
՜
ՁւՈ.
ՇՕւՈբ. IV 365
համեմա­
տում է վեդ.
էէա
«
շատ»,
է Յ \ ՚ Յ Տ
«
ուժ»,
էս
«
մեծանալ»,
լտ.
էս1՜Ոս1սՏ
«
բլուր»,
կելտ.
է^՚աԱ
«
մեծանալ»
ևն բառերի
հետ։
Ի\Ճ\Խ, Խաշո.
V I
յն. գ-ՀպօՀ «կոյտ,
խումբ»։
Հիւնք.
պրս. ձս, լտ. ձԱՕ, յն.
000
«
երկու»
բառից։
ԲՅէւ՜ԱՕՁՈ;/ Տճ.
1, 211
սանս,
էս,
է ^ ՚ ձ \
«
ուժ, արժանիք
ունենալ»։
Մ
առ.
3 8 0
22, 94
ելամ.
Աս,
լադ.
թութա,
վրաց.
թթուե
«
լուսին, ամիս »բառերի հետ՝ իբր
յաբեթական
ձև։
ԲշէՇքՏՏՕՈ,
Խ.
Ա.
ԽւՈ.
Տէսճ.
Էջ 135 ռուս.
ՅՁ–1՝66Ձքե, 33–76$Ո՝ե
«
հնարել,
մ տքում ր մի գաղափար
յղա­
նալ» = ուկր.
^ է ՚ հ ՚ Յ է յ ՛ ,
յն.
17)
ււտ/,7|.
Հ՚դ֊&էաՕ. «խնամք,
ուշադրութիւն» են
բառերի հետ հնխ.
է.6,
էՏ1,
է67, էշէՈ
ար­
մատից։ Պատահական
նմանութիւն
ու­
նին վրաց.
07
ցջյ>;> թվլա,
օօ՚յյշոօ
թուլա
«
համարել, համրանք»,
թթր.
էՕՕ
«
թիւ, համրանք, պատիւ»,
5
^55*
է00–
1
օ
«
թոլել, համրել»
(
որովհետև
դտնւում
Է նաև մոնղոլերէնոլմ՝ րստ
Տ ^ / լ Ձ Ր Օ Տ ՚ հ
808)։
—
Թուելեաց
երգի համար տրու­
ած բացատրութինններն
են. էմին, Վեպք
հնոյն
Հյստ. 20
«
ժամանակագրական
երգ», Դիլլորիէ ձ\տ. 1852,27 «չափա­
կան երգ», Մխիթաբեանք՝
7
օէՈՅՏ60
–/
ք
թարգմանութեան
մէջ (էջ 82 ծան.)
«
յանգական երգ,
ՈւՈՅէօ 00՝ 1Ո 76քՏԼ»,
բնագրում թարգմանուած է
«՚
ՇՅՈէՅ Ճտ1–
1
Ձ էքՅճւ210Ո1,
աւանդական երգ».
Նալա֊
սարղեան, Մուրճ 1894, 443 հասկանում
է «գիշերային
հսկման
երգ»,
հանելով
թեել
«
հսկել,
գիշերր
հսկել»
բայից
(
հմմտ. գւռ.
թև տալ
«
հօտի շներր պա­
հապան նշանակել» և վրաց.
օշյցօ թո­
ւքէս
«
գիշերային
հսկում»),
Խալաթեան,
ձբա.
ՅՈՕՇ՚ե,
էջ 197
«
այլաբանական
երգ», իբր
թոփլ
«
երևալ»
բայից. Մառ.
3 8 0
11, 300—2
հանում է
թովել
բա­
յից, հմմտ. պրս.
Հ*>Հ&Խ*\
ՅքՏՅէճՅՈ
«
թովել»
&
<*֊ՏԼ^տ\
ՅէտՁՈՅ
«
պատմութիւն,
առա ս ւզէլ». ուղիղ մ ե կն ութիւն ր, որ տուել
էր Աբեղեան (տե ս վերր),
կրկնում է Ց.
Թոփճեան, Նոր-Դար 1903,
101,
որի
պատասխանը
տալիս է
2,
Նոր֊Գար
1903,
X* 111, Բ. եպս. Գէորգեան, Հովիւ
1906 134
վերի բոլոր
տեղերում
թունլ
մեկնում է «շարել»։
Յիշեցնում է եգիպտ.
է ո ^
«
հաշուել»,
էոաէ
«
թիւ»։
ԳԻՌ.֊Հմշ.
թիվ
«
հատ»
(
օր. Քանի" թիւ
հալ
ունիս). Ախց. Երև. կր– Ակ– Շմ.
թիվ
«
թլական, տարեթիլ», Ալմ.
թիվ
«
անգիր,
գոց, բերան արած» (օր. Դասդ
թիլ
ասա՛),
Գ-որ. Կր. Ղրբ՛
թվալ,
Աչ.
ութֆէնալ
«
թուիլ,
երևալ»։
Անգորայի
թրքախօս
կաթոլիկ հա­
յերն էլ ունին
է1
^"ք ԵՅՕ՚ՅքՅէ;
«
թիւ
պատա­
րագ», օր.
ե օյ՚ Ա Ո էւ
^դ
եՅճՅք31<
§6քճԱ1Ո
«
այսօր թիւ պատարագ տեսայ» (Բիւր. 1898,
789)։
*
ԹԻԻԻՆԻ
«
մի տեսակ Ափրիկեան ծառ, որի
անուշահոտ փայտր իբր խունկ էր գործած–
ւում. ֆրանս.
էենԱՅ,
լտ. օԽսՏ».
նորագիւտ
բառ որմէկ անգամ գործածել է նորագիւտ
Յայտ. ժը. 12։
= 3ն.
Տ՚յւօ.
նոյն ծառը,
որից
8
ձ IV 0
«
նոյն ծառի փայտից»,
հ
այերէնը թերևս
-
ե նի
մասնիկով է և պէտք է կարդալ
թիլենի։
Նորագիւտ բառս գտաւ ու մեկնեց
Ֆ. Մուրատ, Յայտ. յովհ. էջ 297։
*
ԹԻԻՄ, ի-ա
հլ. «անուշահոտ
մի բոյս է.
լտ.
էհ>՚աԱՏ^
(
Տիրացուեան,
ՕօոէոեսէՕ
§ 419). մեկ անգամ գործածել է Փիլ. լիւս.
էջ 132՝ րց.
ի թիւմացն
ձևով.— այս բառր
սխալ կարդալով
էծ. փիլ՛ շինում է
հթի ւմ ա յց
ձևր և մեկնում է «եթիւմայցն
ծաղիկ է»։
֊
Յ ն .
86(
յւՕ<;. 601x0՝՛
«
թիւմ», որից փո–
փոխառեալ են նաև լտ.
էհ;/աԱՏ, էՈ^1ՈաՈ,
ֆրանս.
էհ^ւո,
գերմ.
1
Ւո
/1
ՈւՅՈ.
—
Հի՚բշ՛ 518։
Ուղիղ մեկնեց նախ ՆՀԲ։
ԹԻԻՆ
«
մինչ ոստայն
լիցի»՛
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էջ 119. ինչ լինելը
յայտնի չէ։
ԹԻԻՐ, ի-ա
հլ. «ծուռ» ԱԳր. հնագոյն գրու­
թիւնն է
թելր,
նոր ձևն է
թոյր,
արդի գրակա­
նում ընդոլնուած է միայն
թիւր։
Այս արմա­
տից են
թիւրել, թիւրիլ
«
ծռել, ծռիլ,
մոլորիր
ԱԳր. Եզն.
թիւրութիւն
Առակ. ը. 8.
թիւրա­
շուրթն
Առ որս.
խեղաթիւր
Իմ. ժգ. 13.
Փի֊
Fonds A.R.A.M