ԹԻԼ
184
ԹԻՌ
տարբեր է
և
ունի
թիլս, թլացդ, թլօքդ
ձևհրր,
վախ ան ակ ռամ կական
թլեր, թլացացդ/ աո
թլովդ
հոլովների).
«
Շամիրամ
կին
նինոսի
շինեաց
թլեր,
բլուր ի հողոյ կուտեալ ամրոց,
բայց
այլք վասն
թլերոյդ
ասեն
թէ... զկա­
խարդութիւնսն
առ
թլօքն
առնեն)) Սամ,
անեց.
16.
—
«
Շինեաց
Շամիրամ... և արար
հողաբլուրս ի վերայ նոցա, զոր
թիլս
անուա­
նեն)) Մխ. այրիվ.
46։
==Արաբ.
էՁւ1
«
բլուր, հողաբլուր)),
յգ.
ճ\ճ\
«
բլուրներ)),
բնիկ սեմական բառ
է. հմմտ. եբր.^Ր\ էշ\, ասոր.
յյ յլ.
էշ\ձ, ա–
րամ. $հՐ.
էւ11 Ձ,
խպտ. է&\, ասուր.
է11ս,
՛
լ111Ա
«
բլուր)). —սեմականից
փոխառեալ են
պ,րս.
էշ1
«
կոյտ, դէզ», քրդ՛
էւ1
«
բլրակի դա­
գա թ» ։ — Աճ.
ՆՀԲ չունենալով
Անեցին և
Այրիվանե֊
ցին, ոչ էլ Միխ. ասորու առաջին
օրի֊
նակր և սխալելով սրա
դե.ք, կախարդք
ևն բառերից, ինչպէս և
թլսմեր, տլրս–
մերք
«
կախարդանք,
յուռութք»
բառերի
պատահական
ն մ ան ոլթիւնի ց, ստեղծում
է անգոյ
թլեր, ո յ
կամ
թիլ, թլոյ
և
թլա ց ՛ ,
ցաց
ձևերը՝ «թըբլրսրմ,
յուռութք»
նշա֊
նակութեամբ։
Այսպէս է նաև ՋԲ։
—
Իսկ
ԱԲ թէև ունի
թիլ
«
հողաբլուր»
նշանւսկու֊
թիւնը, բայց կրկնում է նաևՆՀԲ֊ի
թիլ,
թլացք
ձևերը։ Սրանցից դուրս ՆՀԲ և ՋԲ
դնում են
թիլ
«
աւան,
գիւղ»,
հանելով
Թիլ
տեղական յատուկ անոլնից։ԱԲ
իրա֊
լամբ ջնջած է այս։ Աղաբէգեան, Բիւզ.
1903,
X. 1943
դնում է «շիրիմ, տա­
պան»,
վերջին անգամ
Վարդանեան
ՀԱ
1921, 640
ասոր.
Լ
61
Ձ
ձևից, Վերի
մեկնութիւնը Արմատական
բառարանիս
ձեռագրից առնելով հրատարակեց
Աճե֊
մեան ՀԱ
1922, 592,
ԹԻԼԱՅ
«
մի տեսակ թանկա գին քար)), նո֊
րագիւտ բառ. երկու անգամ գտնում եմ գոր֊
ծածուած
էֆիմ, 249։
«
կոկորդիլոս».
նորագիւտ
բառ,
որ մէկ անգամ
գտնում եմ գործածուած
Վստկ.
72՝
կոկորդիլոս
բառին
իբրև
բացա֊
սւրոլթիւն. «Ա ռ զջորեկին
մորթին կամ զկո֊
կորդիլոսին՝
որ է թիմ սահն» . — սրանից երե­
ւում է՝ որ նոյն ժամանակի
լեզուի մէջ
թիմ –
սան
աւելի հանրածանօթ բառ էր, քան
կո­
կորդիլոս,
եթէ սակայն
չկայ այստեղ
արա֊
բերէն թարգմանութեան
կատարեալ
հետևս֊
զութ իւն է
֊–
Արաբ. ––֊––֊Հ
է ւ ա Տ Ձ՚հ
նոյն
նշ.— Աճ.
ԹԻՆ
«
խաղողի կոլտ» Թուոց
զ.
4,
Վրդն.
անդ. Անյ. վերլծ. արիստ. ՛՛րից
թնաոսւա
«
խաղողի
մի հատիկ կոլտ» Ոսկ. ա* թևս. Էջ
446,
թնիս
«
նոյն
նշ.» Տիմոթ,
կուզ, Էջ
324, 325
(
երկուսն
Էլ նորագիւտ, չունի
ՆՀԲ.
տե՛ս իմ Հայ. նոր բառեր Տիմոթ. Կուզի մէջ,
էջ
74 — 76),
Նոյն բառն է Բառ. երեմ, էջ
120
թնիշ
(
շ֊
ո
վ\)
«
հատ կամ որ^ն որ ի հողոյ ե֊
լան
է»։
Հիւնք. էջ
353
արաբ.
Օ
-
Հ–
է1ո
«
թուզ»
բառից։
ԲշէՇւ
՜
ՏՏՕՈ
1
Լ2
47, 281
յն.
0
X101,
Օ՚ճօզ
«
խիճ», գոթ.
ՏԼ31ՈՏ
«
քար», լտ.
ՏէքւԱՁ
«
կաթիլ»,
յն. 8%&պ
«
կաթիլ»,
հսլ.
1
տ1օ
«
մարմին» են բառերի
հես։՝
հնխ.
էւ-ՈՕ–
ձևից։
ԹԻՆԴ
տե՛ս Թունդ,
ԹԻՆՈՍ.
արմատ
առանձին
անգործածա֊
կան, որից
թինոսիկ
«
իմաստուն,
փիլիսոփայ»
Հին բռ.–Բառ. երեմ. էջ
119.
թինոսեան
«
փիլիսոփայ»
Մագ. գամագտ. ուրիշ վկայու­
թիւն չկայ,
Գտաւ ու մեկնեց
Մէնէվիշեան
ՀԱ
1911.
375,
ԹԻՊ
«
գունղ.» նորագիւտ բառ, որ մէկ ան֊
գամ
ունի Մեծոփ.
86
«
Եկն նստալ ի վերաք
նորա ի Աալմաստ ճակատ առ ճակատ և թիպ
առ թիպ». (Շ ահնա զարեան, անգ՝
մեկնում
է «գունդ առ գունդ»),
+ ԹԻՌ
«
թռիչ,
թռչիլը։» կամ
«
սաստիկ
վւափագ»
Օրբել, հների մէջ առանձին
գոր֊
ծածուծ
չէ. սակայն
սրանից են կազմուած
թոեայ, թ ո ի ՚ ր , թոոլցեալ
բայաձևերը, նաև
րարձրաթիո
Արծր.
յւսրաթոեալ
Շար.
որթիո
(
նոր գրականի
մէջ), կրկնութեամբ՝
թոլդրո–
աալ
«
թռչկոտիր)
Մխ, այրիվ. էջ
9
(
տպոլած
է
թուդատալով^.
բայց աւելի սովորական
են՝
ն
և չ յօգակապերով՝
թոանիլ
«
թռիլ» Առակ,
իզ.
2.
Խոսր.
թոնոլլ
Կիլրղ. Խոսր.
թոշիլ
ԱԳր. Եփր. ծն,
թոչուն
ԱԳր. Եւս. քր. Վեցօր.
Ոսկ.
թոշան
Վեցօր.
167.
թոիչք
Երգ. ր.
6.
Ոսկ. ես. «ասուպ» (որ և
թոիշ աստղ^
Արիստ.
Fonds A.R.A.M