ԹԵՐ
թերխորով
ձևերից են՝ Ննխ.
թերխօՐ,
Ագլ.
թլխօվ,
Ղրբ–
թոնրխ ա ՚ ր ա վ ։
ՓՈԽ.—Լագ.
թէրէ
«
կողմ)),
իրիք թէւ՜է
«
ա–
մէն
կողմ)),
չուեփեք
թէրէ
«
մեր
կողմը))
(
տե՛ս Աճառ.Աըրտ.
1911, 417).
թրք. գա,
Կր.
էօՈՈՅՏ
«
թերմաշ))
(
Բիւր.
1898,
627)։
ԹԵՐ, ո
հլ. «գրամի
տոկոսբ)).
ն որա գիւտ
բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գործա­
ծուած
Մծբ.
391 «
Ել
չար ծառայն որ
զարծաթ թաժուցանէ ի գալ այնորիկ որ ետ
նմա՝ համարէ
ընդ նմա զվարձս
թերովքն
հանդերձ
))։
Ասորի բնագիրը (հրտր. 0,Հճ1\՝\\Ղ,
էջ
717)
ունի րստ համեմատութեան
Վիեն֊
նայի միաբան Պ. էսապալեանի
(
անձնա­
կան) «Եւ համարէ րնդ նմա զտոկսս» —
ՐՇհւէՁ էքքշՈՍՏ, ԱՏ1ՄՅ
տոկոս, վաշխ»։
Նոյն
ասորի բառը գործածուած է նաև Մտթ. իե.
27,
ար հայ թարգմանութիւնն
ունի
տոկո­
սեօք հանդերձ,
ինչպէս վերը
թերովքն հան­
դ ե րձ ։—
Աւելի վստահութեան
համար մի երկ­
րորդ վկայութեան պէտք
կայ։
քԹԵՐԱԹ
«
գործի»,
ունի միայն Բառ. երեմ,
էշ
118։
Ուղղել
թերափ,
որ տե՚ս։^
ԹԵՐԱԿԴՈՆ
«
ալևոր»,
ունի
միայն
Բառ
երեմ, էջ
118,
ԹԵ ՐԱՄ
«
գթութիւն»
ունի միայն Բառ. ե–
րեմ. էջ
118,
*
ԹԵՐԱՓ
կամ
ԹԵՐԱՓԻՄ
«
տան մէջ պահե–
լու կուռք» ԱԳր. —սխալմամբ
մեկնուած է
հետևեալ ձևերով, «Թերափն տօն է... կարծե–
ցեալ տօնդ ուրախութեան,
զոր թերափն կո­
չեն»
Կիլրղ. թգ. «Թերափն է բոլորակ հան­
դերձ ծածկոյթ տապանակին, և զայս գործի
հմայութեան
առնէին և քաւութիւն
թարգմա­
նի, այլ և թերավւն՝ իղձք ասէ և թերափիմք՝
տօնահմայք» Տաթև. հարց, էջ
425.
«
Թերափ,
փրկեալ կամ իղձ. րստ եբրայեցւոց
դործ ՛ի
հմայից.
քսրանից էլ յառաջացել
է
թերաթ
«
գործի»
անգոյ
բառը, որ տես
վերը^. և
ծածկիչ
հանդերձ տապանակին, կամ տիպ.
կամ կուռ, կամ բժկութիւն. -
թերսւփիմս.
տօ֊
նահմայս,
թերափիս,
տօնատեղի.
թերափ.
հաճութիւն.
տէրաֆիմ.
բագին». Բառ. ե֊
բեմ. էջ
118
և
310,
= Եբր.
Ձ ՚ ՚ Ձ ՚ ւ Ո
131՜
Ձքւ1՜Ո
«
մարգանման
կերպարանքով
տնային կուռք, որ տան բախ–
ԹեՐ
տալոբոլթիւն էր բերում և որից պատգամ
էին
հարցնում», գործածւում է թէ՛ յոգնակի և թէ
եզակի, բայց ձևով յոգնակի
լինելով,
հայե­
րեն ենթադրել են եզ.
թերավւ.
մեր բառը ան­
շուշտ ուղղակի եբրայականից չէ, այլ մի օ ֊
տար տառադարձոլթիւնից
յառաջացած. — ա֊
սորին ունի ^տ-^Ա
էՁքՅք1ա
(8
ւ՜0ՇԼ
ՆՇՃ.
5
^1".
404
ա),
յոյնը
8
տթ7Փէ\
(
Տօբհօշ1է՝Տ
580
ա ), որոնք չունին մեր բառի ճիշտ պատ­
կերը. Ենթադրել պէտք է՝ որ մեր
թարգմանիչ֊
ներր իրենց առաջ ունէին
յն.
*
է7Տթ0էՓ1|1
վա­
րիանտը (Ա. Գրքի արդի օրինակներում
այս­
պիսի ձև չի գտնւում.
7
ւտԺհ2Ոճ0քք
֊
ի հրա­
տարակութեան
մէջ կայ
միայն
&
Տքւ0է<քՏ1^
վարիանտը)։
Ուղիղ մեկնեցին
ՀՀԲ և ՆՀԲ։
ԹԵՐԵԻՍ
տե՛ս Թեր,
ԹԵՐԵՔ
«
եթէ երբեք».
ունի միայն Մագ.
գամագտ, (Թերեք
զթրողակութիւն
տրոհի֊
ցես). որից և Հին բռ։
+ ԹԵՐԹ, ի
հլ. «ծաղկի,
բոյսի,
տերևի,
թղթի, որևէ բարակ
թիթեղի
թերթ»
Փիլ. ել.
Մագ, Վրք, հց. Նխ. ել, որից
թերթեալ
«
փրթ֊
թած, կանաչած»
Գնձ.
եթերթ
կամ
ւեթերթ
«
բազմաթերթ»
Ոսկիփ.
երկթերթի
Խոր.
բ ազ­
մաթերթութիւն
Մ ագ.
թերթել,
թերթօն՝
նոր
գրականում. (վերջինր
ֆրանս.
ք6Աւ11շէ0Ո
բառի վրայից
կաղապարուած)։
= Բնիկ հայ բառ. կազմուած է
թ
մասնի­
կով պարզական
թեր
ձևից, որ թէև հնից ա֊
լանգուած չէ, բայց
մինչև
այսօր էլ շատ
գործածական է մի խումբ
գալառականների
մէջ։ Աւելի ընդարձակ
մեկնութիւնը տե՛ս
թիո
բառի տակ։ — Աճ.
ՀՀԲ
թաթ
բառից։ ՆՀԲ լծ,
թուղթ, թրր–
թըոուն, թռչական։
8
ս ց
§ 6 1<,2 32, 40
թև, թռչիլ, թիթեռն
ձևերի հետ՝ կցում է
յն.
^լ՚^Տօ6V
«
փետուր, թև», Ո֊ե
՚
յՀ
«
փե­
տուր» բառերին։
Հիւբշ,
449
մերժում է
առանց
պատճառաբանութեան։
Հիւնք.
թիթեղն
բառից։ Վերի մեկնութիւնս հրա­
տարակուած է նախ
ւ՚ՈՏԼ 20, 161։
Որից
անտեղեակ
ԲշէշՐՏՏՕՈ 1<2 47, 252
հնխ.
Տէ61՜բ–
ձևից, հմմտ. լտ.
Տ ւՄթ Տ
«
ծառի
բուն», չիթ.
տէւքթՅԱ,
ՏէՄՕՏէԱ,
Տէ1քՕէ1
«
ծլիլ, աճիլ,
մեծանալ»։
175
Fonds A.R.A.M