ԹԱՐ
162
ԹԱՐ
ԹԱՐՄՆԱ8
«
ն ուա զումն շարժելեաց կամ
որ փրկէ», ունի միայն Բառ. երեմ, էշ
116։
+ԹԱՐՇԱՄ
տե ս Թա ռամ է
ԹԱՐՇԻՆԱԿ
տե՛ս
Թաշկինակ։
*
ԹԱՐՇԻՇ
(
սեռ.
թարշշիի
«
մի տեսակ ա զ֊
նիւ քար)> Երեմ, ժթ,
2,
Եզեկ. ա.
16.
որ և
բ ա ա ի ս
(
սեռականր՝
թարսսայի
Երզ. ե.
14.
—
գործիական
թարսսեաւ
ձևն ունի Ոսկ.
ճառք Էշ
588։
–
Ասոր. ^.
յէէ
է31
–
տ1տ=
երր.
171
ւՅՐտ1տ
հոմանիշից. այս բառր ծագում Է
Ապանիոյ
՜1
՝31՜
է6ՏՏԱՏ
քաղաքի
անունից, որ
եբր. նոյնպէս
կոչւում է
731՜
Տ1Տ։
Եբր. բառից
տառադարձուած է յն.
ՑօէՕՕէ^
«
նոյն
ազնիւ
քարը)), որից
էլ հյ.
թարսիս
ձևր։—Հիւբշ.
303,
նՀԲ բառ
եբր.։ Ուղիղ
մեկեց նախ
Հիւբշ.
2
Լ ա < 3 3 5 ( 1 8 8 1 ) , 6 5 9 ։
ԹԱՐՍԵԼ
«
րնտրել
կրկին կամզատ)), այս­
պէս
ունի Բառ. երեմ, էշ
116.
նոյն էՂրԲ–
թարսել
«
հատեղէններր
ափսեի
մէշ դրած
վեր վեր նետելով ու փչելով
մաքրել»։
= Թոլի թէ թրք. \&1՝Տ «հակառակ,
ներ­
հակ)) բառից է բայացեալ։
—
Աճ.
ԹԱՐՍՈԻՆ
«
պատսպարան)).
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էշ
116։
ԹԱՐՑ
«
բացի, զատ, առանց)) Երզն. մտթ.
355,
որից բայական
ձևով
թաՐցել
«
առան–
ցել», որ գիտէ միայն Բառ. երեմ, էջ
116։ —
Միևնոյն բառր
գտնում ենք նաև Վեցօր.
էջ
75
«
Զի մին անուանեալ
կոչի Պոնտոս Եւք–
սինոս և միւսն Պբովպոնտինոս և Հելլեսպոն–
տոս ևմիւսն Եգէոս և Ոնենինոս և միւս ծովն
Աարդոնիկէ աշխարհի և միւսն Սիկիլիա աշ­
խարհին, դարձ բազում ևս այլ անուամբ, որ
անցանեն րստ թիւ և ըստ համար
մարդ֊
կան»։ Բայց
այստեղ
դարձ
գրչագրական
վրիպակ է, փոխանակ
հանդերձ,
ինչպէս ու­
նին ընտիր ձեռագիրներր (րստ Վարդանեան
ՀԱ
1922, 576.
մանաւանդ որ
թարց
վերցնում
է սեռական
հոլով, իսկ այստեղ
գործիական
հոլով է, ինչպէս պահանջում է
հանդերձ
նա­
խադրութիւնը)։— Հատուածս
ունի նաև Շիր.
հրտր. Պատկ. էջ
41,
ուր նոյնպէս
գտնում
ենք
հանդերձ.
«
Մին անուանեալ
կոչի Պոն­
տոս և Եւքսինոս, և միւսն Պրոպոնտոս...
հանղերձ այլ ևս բազում անուամբք, որ ան­
ցանէ
զթիւ և զհամար»։
ՆՀԲ
«
որպէս
թանց,», Բ6է61՜1Ո.
թէ
թանց
և թէ
թարց
դնում է
դարձ
բառից։
Հիւնք.
թանց
դնում է
աււանց
ձևից, իսկ
թարց՝ դարձ
բառից։ Աճառ, Հայ. նոր
բառեր. Ա. էջ
157
հիմնուելով
Վեցօրէից
դարձ
ձևի վրայ, համարում է
դառնալ,
դարձ
բառից, իբր թէ «դարձի՛ր, ձգէ՛,
թող», ինչպէս իրօք էլ ունինք
ապաթարց՝
փխ.
*
ապադարձ։
Վարդանեան ՀԱ
1922,
576
ցոյց է տալիս թէ Վեցօրէից
դարձը
վրիպակ է միայն։
4֊
ԹԱՐՓ
կամ
ԹԱՐՐ
((
ձուկ որսալու
համար
ջրի առաջ դրուած կողով» Անան* դիտ, 22.
Արձան.
1215
թուից (Վիմ. տար.
59).
(
չու­
նի նՀԲ). նոյն է նաև
թարբ
(
բցռ.
ի թարբն)
«
վանդակաձև
հիւսածք,
վանդակապատ»,
որ մէկ անգամ
ունի Կղնկտ. հրտր. էմ. էջ
225
= տպ. Շահն. Ա.
421
«
Աոլրբ Աիօն եկե­
ղեցին... չէ վերնատամբ, այլ թարբ կապեալ
է փայտեայ և պսակ
փշոյն կայ ի կախ
զթարբէն». (Այս իմաստը
երևան
հանեցին
Շահնազարեան, անդ, և Աճառ. Հայ. նոր բա­
ռեր
հին մատ. Ա.
13)։
֊
Բնիկ
հայ բառ՝ հնխ.
կ թ –
ձևից, որի
ժառանգն է նաև յն.
ւ301է7յ, 10.(511:^7), աօւսՕՀ
«
կողով, մեծ կողով (յատկապէս
երկու ուն­
կով)»։—
Աճ.
Յն. բառ երր
801
ՏՅՇգ
943
և
ԲօԽւ՜–
պ,
1, 751
ուզում են հանել
հնխ.
«
բռնել, շրջապատել, ցանկապատ քա­
շել» արմատից, առանց
յաջողութեան։
ԳՒՌ,— Ալշ. Երև. Մշ, Մրղ.
թարփ
«
ձուկ
բռնելու կողով», Զթ՛
թ°յՓ> թա՛փ
«
ձուկ, ա֊
ղուէս ևն բռնելու կողով, վարմ,
ցանց»։
ՓՈԽ.–Վրաց.
(«
^61030
թարփի «ճօաաւԱՅ,
ա161681<3,
յատուկ պատրաստուած
կողով՝
որ խնձորներով և ուրիշ պտուղներով
զար­
դարելով՝ հարսանիքի
առթիւ նուէր են տա­
նում», նոյնից
փոխառութեամբ
նաև Տփ.
թարփ։
ԹԱՐՓԱՓԵԼ
«
կցորդել»,
ունի
միայն Բռ.
երեմ, էջ
116։
*
ԹԱՐՔԱՇ
«
կապարճ», նորագիւտ բառ, որ
մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած Մեծոփ.
Fonds A.R.A.M