ԹՍ.1
Ոսկ. յհ, ա. 37. «թափառիլ, պարապ պտտիլ,
սլքտալ)) Առակ. ժգ. 20, Ոսկ. յհ. ա. 12,
թւսր–
թափիլ
«
մի որևէ բացատրութեան
դժուար
մ անրա մա սնութ իւններր չկարենալ
րմ բռնել»
Եփր, Գ, 26,
թարթափանք
«
թափառումն»
Ոսկ. Ա, թես, «մի որևէ բացատրութեան դր֊
ժուարրմ բռնելի
մ ան ր ա մ ա սն ո ւթիւնն եր ր»
Եփր, Գ. 26.
թարթափեցուցանել
«
պտտցնել,
միտքր շփոթել, վարանիլ տալ» Եփր. Ա. տիմ.
243,
Փարպ.
թարթափումն
«
ակնթարթ»
նիւս,
կազմ. նար. լէ. էջ 100. «թափառիլր»
ճառ֊
րնտ,
անթարթափ
Նար, իւչ, 377 ևն, երկու
ի ֊
մ ա սաների միութեան համար
հմմտ.
յածիլ
«
պտտիլ, ման գալ, թափառիլ» և
յ ա ծ ե յ զաչս
«
աչքր ման ածել», վերջի իմաստով կայ նաև
թօթափել,
որ տե՛ս։
֊֊
Կրկնուած
է պարզական
թափ
արմա­
տից՝ որ «պտտիլ,
յածիլ»
նշանակութեամբ
սլահուած է
թափ-աո-իլ
բայի մէջ, իսկ «աչք
բանալ-գոցել»
նշանակութեամբ
պահուած է
թաւթափել
կրկնականի
մէջ = փխ.
"
թափթա­
փել՝
պարզ յարադրութեամբ,
հմմտ,
իւար–
իւափ, սարսափ, շարշափ, կարկափ, գաՐ–
զափ։ —
Աճ,
ՆՀԲ
թարթել
բայիցն
Տէրվ. նախալ.
53, 84
սանս.
1
X30,
յն.
քծՏւա
«
ի բաց
դառնալ»
լտ.
էւ՜6բւէ, է 1 6 բ ֊ ւ Ժ ս Տ , է16թ–1ճՅ–
16
«
ճեպել, աճապարել»,
հսլ.
էւ՝6թ–3է1
«
դողալ»
ձևերի հետ՝ հնխ.
ւ31՜բ,
Կ՚ձֆ
«
դառնալ,
յուզիչ,
թափառիլ»
արմա­
տից։— Հիւնք.
թօթափել
բառից։
ԳԻՌ.–Մկ. Մրղ. Ոզմ.
թարթափ,
Ամ,
թաոթափ,
Դվ.
թէրթէփ
«
թարթիչ», այս ի ֊
մաստի համար
հմմտ, նաև 9,քր. սարկ, Բ,
50 «
Փետել
զմօրուսն և զմռուղսն,
զթարթա֊
փրսն և զունսն»։ — Իսկ Շմ,
թ1ՈՐթ111փիլ
նշա­
նակում է «թփրտալ,
թափահարել»։
ՓՈԽ.–Քրդ.
է ՚ Յ ւ Վ ՚ Յ բ
«
թարթիչ»
(
Աճառ,
Բ.6ՇԱ611 ճ շ 1Ո0էՏ Ւ Ա ՄՃՇ Տ 6Ո
ճ1ճ\.
ձ© Ի Խ \
7
0
8 3
> ՚ Ձ 2 6 է ,
էջ 19),
ԹԱՐԽ
«
նախագիծ
օրինակ,
ուրուական
գաղափար նկարուց և քանդակաց.
Ը
՚
ՕՅԱՕհշ*.
իբր մհյ, բառ ունի Նորայր, Բառ, ֆր, 428ա,
մինչդեռ ՆՀԲ դրած է գաւառական
բառերի
յաւելուածոլմ,
ԹԱՐ
9".
եպս. Այվա զե ան իր ձեռ. անտիպ
բառարանում՝
էջ 38 դրել է արաբ. Հ$Հ.յ–*
է՚Ձք՜ւգ
((
ճանապարհք
ձև, կերպ))
բառից
(
րստ Ամատունի, Հաչոց բառ ու բան.
էջ 206 բ),
ԹԱՐԽԱՆ
«
հարկից ազատ»
Օրբ.հրտր.
էմ. էջ 289 (թարխան
յամենայն
հարկաց).
Արձան. 1358 թ. (Հիմ. տար. 170). «հոնա­
կան ա զն ո ւա կան մի տիտղոս» Կղնկտ, որից
թարիյանութիւն
«
հարկից
ազատութիւն. 2.
հոների մէջ ազնուական
մի աստիճան»
Կղնկտ. հրտր. կմ. էջ 206։
= Պրս.
Օ
-֊-
ք–
էՁւ՜ՃՁհ
«
նշանակէ
զայն
ոք՝ որ արքունի հրամանաւ
եղեալ իցէ ա֊
դատ ի հարկաց ե. յանձն ապաստան
կացոլ֊
ցեալ, որ զի նչ և խօսիցի, կամ թէ զի նչ գործ
պակասութեան
առնիցէ, ոչ յանդիմանի և ոչ
կշտամբի. 2. է անուն տոհմի միոջ ի մէջ գրո­
հին
Չէդաթայից»,
արաբ, Հյ>
(
վրիպակաւ գործածական են
էՄՃՅՈ, էԼՄՃ՜Ձ՜Ո
ձևերր) «փառաւոր և անուանի րէիսի
անուն
է. այսինքն
նրանց է տրւոլմ... այսպէս են
կոչւում այն անձերր՝ որ սուլթաններին
լաւ
ծառայություններ
մատուցած
լինելով ար­
քունի պահանջներից ազատ ու զերծ և ամէն
կողմից կատարելապէս
արտօնեալ են և ի ֊
րենց աղաչանքն ու բարեխօսութիւնր
րնդուն֊
ւում է. վէղի ր ութ իւնի ց աւելի պատուաւոր է»
(
Կամուս, թրք. թրգմ, Ա, էջ 550). արելել.
թրք.
131
X311
«
ամէն տեսակ հարկից ազատ
անձ»
Բ.
ձշ
ՇօԱ-էտԱւշ),
մոնգոլ.
ճ Յ է ^ Յ Ո
«
հարկից
ազատ
անձ», վրաց.
Օ0–.օ––6օ
թարխանի
«
ազատ»,
014(5
>օ6ոծ– թարխնոոա
«
ազատութիւն»։—Հիւբշ.
266։
ԱԲ յիշում է թէ պրս. բառ է։
"
ԹԱՐԽԱՆԱՅ.
նորագիւտ
բառ, որ երկու
անգամ
գործածուած է հետևեալ
տեզերր.
Շնորհ, առակ. «Ո լտ է չոր քաք ու թարխ ան ա յ»
(
ագռաւի
հանելուկի
մէջ՝ այս թռչունի հա­
մար է ասում). Վրդն. աո. 30 (Ագռաւն գտաւ
կոշտ մի թարխնայ, այլ ձձ,
թարխինայ)։
֊֊
Պրս.
–
Օ Ա - յ յ
էՅՐՃՅՈՅ,
որից նաևթրք.
131
X3113
և հյ. ժողովրդական
լեզուի
մէջ՝
թարխանա
«
մի տեսակ չորթան, որով ապուր
են
շինում»։
100
Fonds A.R.A.M