ԹԱՌ
150
ԹԱՍ
մրկած, ձայնր խռպոտ»,
էշէ՜քՅ
«
ցամաք,
եր՛
կիր, հող», գոթ.
°;3–Մ
ՅԱ–ՏՅՈ
,
§ 3 ֊ ՚ > 3 1 Մ Տ Ո Յ Ո
«
չորացնել»,
&31
ՄՏԱՏ
«
չոր, ցամաք».
&
ՅԱէՏ–
էշւ
«
ծարաւի», հբգ.
ճ61՜Ր6Ո,
ճ01
՜
ք6Ո
«
ցամա֊
քիթ,
ճ ւՄՈ
«
չոր, ազազուն», գերմ. ձ՚ՕէՀէՈ
«
չորացնել»,
ճւՄՏէ
«
ծարաւ»,
հիռլ.
է1Ո1Ո
«
չորացած, չոր»,
էտքէ
«
ծարաւ», անգլսք.
ւ)յ/Ո
0
«
չոր», անգլ.
էՈՄՏէ
«
ծարաւ», հիսլ.
Թ շ Ո Յ
«
չորացնել».
Տ
)
Ա1
՜
ք
«
չոր»,
Տ
)01
՜
ՈՅ
«
ցա­
մաքիլ» ալբան.
է6ք
«
օդում չորացնել»,
է61
՜
Ո
՜18
«
արեգուն»,
տէՐՅՏ
«
չորանալ»
ևն
( \ \ ՚ ՚
Յ
1 (
Խ
786,
8 0 1
Տ ՅՇ գ
959,
ՒԱս
§
6 89, 107,
ՒԽւ
՚
Ո §
388,
Բօևօւ-Ո՝/ 1, 737, Տ ա օ ս է - ^ ա ք է 1066)։
Հնխ.
էոտ
կ՛ամ է&ա– ձևր տալիս Է հյ.
թ ա ո
(
տե ս վերր առանձին). սրա վրայ աւելան ա -
լով
–
ա մ
մասնիկր՝
կազմուած
Է
թ ա ռ ա մ ։
Նոյն արմատի
10
ՐՏ-
ձայնդարձից գալիս
Է հյ.
"
թ ո ռ – ,
որի վրայ աւելանալով
ուք
մասնիկր՝
լինում Է
թ ո ռ ո մ ։ –
Թէև հնխ.
քՏ>^/.
֊
շ
ձայ֊
նափոխոլթիւնր
ապացուցուած չէ դեռ, բա ւց
անտարակոյս է որ այսպիսի
մի
ձայնավւո֊
խութիւն
էլ կար հայերէնի
մէջ (որոշ պայ­
մանների տակ՝ փոխանակ
ււ֊ի),
որի ար­
դիւնքն է հնխ. Կ%–^>հյ.
թ ա ո
ձևի դէմ նաև
*
թ ա ր շ
ձևր. սրա վրայ
աւելանալով
-
ա մ
մասնիկը՝ կազմուած է
թ ա ր շ ա մ ,
ինչպէս որ
հնխ.
էՕքՏ^>*թՈՐշ–
ձայնդարձից էլ կազ­
մուած է նոյն ձևով՝
թ ո ր շ ո մ ։
Առաջին անգամ Ի\ս\Խ
Տ Ա Ճ Ա 38
579
ա ն թ ա ր շ ա մ
բառը կապեց սանս.
ւ31՜Տ, /ւռ-էՕէ
՜
ւ
՜
Շ^
ձևերին։
Հիւբշ. 1Հ.2
23,
19
թ ա ր շ ա մ
դրաւ հնխ. էջլ՚ւՏ արմատից,
իբր լտ.
101
X60,
յն.
է70օ6;.–
Սրանց ա֊
լելացրեց
Լ Յ
§ . Ճ.ՈՈ6Ո. Տէսճ. § 849
սանս. զնդ. պրս. ձևերր,
ինչպէս նաև
հյ.
թ ա ո ա մ ,
յա յտնելով
հանդերձ
իր
կասկածր։ Տէրվ. Նախալ, 57, 65 վերի
ձևով է,
831–
էհ0101Ո36 8 8
17(1891), 91
թ ա ո ա մ ի լ = ;տ, էօէէեէ©։
8
ս
§ § 6 1\2 32
(1893), 68
արմատր
դնում է
թ ե ր = ^ք/,
<յւ)տէթ(0
«
ալրել, ապականել»,
որից ա֊
ծանցեալ
են
թ ա ռ ա մ ի յ
և
թ ա ր շ ա մ ի լ ։
Հիւնք. յն.
օդօյթՀ՚ՀՀՀ
ձևից
ա նթ ա ռ ա մ ,
որից շինուած են
թ ա ռ ա մ , զ ա ռ ա մ , թար­
շամ..
Հիւբշ. Խա. ՕաՈՂ.
448
անապա­
հով է համարում վերի մեկնութիւնր, ո–
րովհետև
միևնոյն
հնխ.
էՐՏ
արմատը
տուած է թէ՛
թ ա ռ –
և թէ
թ ա ր շ - յ
Յակո–
բեան, Բիւր. 1899, 600 պրս.
23
ՈՈՅՈ -–
հյ.
զ ա ռ ա մ
բառից։
Բ6է.6քՏ6Ո,
Հայ. ••//.
լեզ. 63, 127 րնդունում է վերի
մեկնու­
թիւնր, իսկ
^6ւ116է, ՕI՜ Զ
1
.
աճ61Մ. 85
ընդունում է միայն
թ ա ո ա մ ,
որից ան­
կախ և անջատ է համարում
թարշամ.՛
ԳԻՌ.— Շմ.
թ ա ռ ա մի լ ,
Խրբ. Տիգ,
թ ա ո մ ի լ ,
Ագլ.
թ ո ա ՚ մ ի լ ,
Հճ.
թէՈՐմել.
սրանք ծագում
են
թ ա ռ ա մ
արմատականից. — իսկ Սլմ. Վն.
թ օ ռ օ մ ե լ ,
Երև. Մրղ.
թ օ ռ օ մ է լ ,
Մկ.
թ օ ռ ո մ ի լ ,
Ալշ. Մշ.
թ օ ռ մ ե լ ,
Ախց. Ակն. Կր. Ռ. Սեր.
թ օ ո մ ի լ ,
Ննխ.
թ օ ո մ է լ ,
Պլ.
թ օ ռ մ ի լ ,
թ օ մ ր ի ի
Հմշ.
թ օ ռ մ ո ւ շ ,
Ասլ,
թ է օ ռ մ ի յ ՝
ծագում են
թ ո ­
ռ ո մ
արմատականից։
Նոր ածանցներ
են
թ ո ո մ շ կ ի | , թ ո մ ո շ կ ի լ , թ ո ո մ ո տ կ ի լ , թ ո ռ մ ա ի լ ,
թ ո ո ո մ շ կ ի լ և թ լ մ շ ի լ ։ —
Թրքախօս
հայոց մէջ
ունինք
թ ր մ ե լ օ լ մ ա գ
«
թառամիլ»,
բայց
թր Ա –
Րած
«
թառամած» Ատն, (րստ Արևելք
1888
նոյ"
8—9)։
©ԹԱՌԱՆՉ
տե ս Թաչել։
֊֊֊
Բնաձայն
բառ՝ աճած
թ ա ն չ ե ՛
ձևից՝
Ո
սաստկականով, տես անդ։ — Աճ.
ԳԻՌ. — Գնձ. Ղրբ՛ Շլ. Շմ.
թ ա ՛ ռ ա ն չ
«
հա֊
ռաչանք»,
թ ա ՛ ռ ա ն չ քա շ ե լ
«
հառաչել»,
Երե.
թ ա ո ա ն չ ե ՛
«
հեծել, հառաչել», որից
թ ա ռ ա ն չ –
կ ո տ ա լ
Գնձ. «հառաչել»։
©ԹԱՌԱՉ
տե՛ս Թա>եր
= Բնաձայն բառ՝
թ
ձայնից։ — Աճ.
ԹԱՌԱՓ
«
մարդաչափ
մեծութեամբ
մի ձուկ
է. լտ.
ՅՇ106ՈՏ61՛,
ֆրանս.
6
ՏէէՄ§60Ո֊>
Աշխ.
Բո. ստեփ. լեհ. ուրիշ
վկայութիւն
չկայ։
—
Կոչւում է նաև
թո փ ա լ։
ԹԱՌՆԳԻՆ
տե՛ս
Թարանկոլպին։
"
ԹԱՍ, ի
հլ. «հեղուկների
փոքր
աման»
Կաղնկտ. Ա. 185. Վրղն. թուոց. Վրք. հց. Ա,
717, «
բաղնիսի թաս» Յայսմ,
յուլ, 21, «գլխի
գանկ» Մխ, այրիվ. էջ 71 (այս երկու իմաս­
տով մինչև այժմ կենդանի է Պօլսի բարբա­
ռում), որից
թասաաոլ
«
մատռուակ»
Բառ
երեմ, էջ 206 (չունի ԱԲ),
= Արաբ. ^
էՅՏ,
էՅՏՏ
(
կամ
^–~֊.–
| Յ Տ Տ Յ )
«
թաս» բառից, որ ծագում է
պրս.
Հ^–~~՚Տ
էՅՏէ
կամ
^ – – ֊ – > էՅ§է
Fonds A.R.A.M