ԹԱԳ
1 3 6
ԹԱԳ
նեանից է կազմուած թարգմանաբար։
—
Թագաւորազն
բառը
Լ Յ § . Սք
§6ՏՇհ.
1038,
06
ՏՁՄ1.
ճհհճ.
254
միացնում
է եբր.
1
–՝"՝՝27
ծ»5
ճտ1
«
Ո32
«
Ասքանազեանք»
տոհմանուան
հետ։
ԳԻՌ.— Երև. Սլմ. Տփ.
թագ,
Ալշ. Ջղ.
թագ՛,
Ախց. Կր. Մշ. Շմ.
թակ,
Ագլ. Խրբ. Հմշ. ննխ.
Պլ. Ռ. Սեր. Ալ.
թաք,
Ասլ.
թաք, թա*,
Մկ.
Ոզմ.
թաք.,
Ղրբ.
թաք՛,
Զթ.
թօք, թ ո ք ։ ֊ ֊
Մշ.
թագ՛ավոր,
Սլմ.
թաքավոր,
Ագլ. Ախց.
Երև. Խրբ. Կը. Պլ. Ռ. Աչ.
թաքավօր,
ննխ.
թաքավօր, դ ՚ ա գ ՚ ա վ օ ր
(
վերջին
ձևր գիլզե­
րում), Ջղ–
դ՚ագավոր,
Վն.
թաքավոր,
Տփ.
թաքաւ|ոլր, թաքաոլր,
Տիգ.
թաքավուՐ,
Հմշ.
թաքավէօր,
Սեբ.
թաքավէր,
Ասլ.
թագ՚րվէօր,
Ղրբ–
թաքա՚վըէր, թք ա ՚ վ օր ,
Գոր.
թքա՚վրէր,
Ոզմ.
թաք՛աոլր,
Մկ.
թակաւօր,
Մրղ.
թաքա–
վըԻր,
Շմ.
թաքօօր,
Զթ.
թա գ ՚ ա վ իլր ,
Անտ.
թէքէվրւր,
Հճ.
թա ք ա վ ոյ։ —
ժողովրդական
լեզուի մէջ գործածւում
է նաև «փեսայ»
նշա­
նակութեամբ
յատկապէս
Զթ– տարբերում է
թա գ ՚ ա վ իւր
«
թագաւոր» և
թ ա ք վ ի ֊ յ , թաքվիւր
«
փեսայ», Ագլ.
թաքավօ՛ր
«
արքայ» և
թըգ ը –
վիւր
կամ
թ ր գ ՚ ա ՚ վ ի ւ ր
«
փեսայ». Հճ.
թաքա–
վոյ
«
արքայ»
և
դ ՚ ա գ ՚ ո յ
«
փեսայ».—(այս
«
փեսայ»
նշանակութեան
համար
հմմտ,
վրաց.
8
ո<ցց ւքեփե
«
թագաւոր. 2. նորափե–
սայ», գւռ. ռուս.
ւաՏՅե
«
իշխան. 2. նորա֊
վւեսայ»)։— նոր բառեր են
թագարձոլլք
«
թա֊
դարձակում նորափեսայի»,
թագաւորիկ, թա–
գաւորլուայ, թագաւորացու, թագաւորաւքաւր,
թաքաւորաքոյր, թագուորնալ
«
իր ասածը
կատարուիլ։
իր խօսքը
ելլել»։
ՓՈԽ.–Կիլիկեան
շրջանին փ
են
ասոր, ––օ
^֊և
ւՅւ<3՜Հքա՛
«
թագաւոր
Հայոց»
(8
ՐՕՇեշ1աՅՈՈ, Լ ^.
ՏյՈ*։
397.
ասորի
Կ.
տառով՝ վւխ. Հ*,համապատասխան
Կիլիկիոյ
այն ժամանակի
հնչման), արաբ. ) * ֊ - * - -
էՅ–
1
<
Ձ
քԱք
«
թագաւորն Հայոց»,
^ձձձ
֊
Յ ^ Յ ք ս –
71\՚*\՚3
«
թագաւորական
դրամ
Ռուբինեանց»,
թրք. )5–*–Հ~>
էշ1<քԱՐ
«
թագաւոր, իշխան» (այ–
ժրմ անգործածական),
որ նաև գրւում է )5^–՝
է61
<էՄ,
՚
ՀԲ
է
&1
<Մ,
՚
Հթ
էշ
^ՏՐ
ձևերով, նա֊
խապէս այս բառով նշանակւում
էին Պօլսի
բիւզանդս կան կայսրներր
(՚
Տ^ՏՅՐՕՏ՚հ, ՇթՅՅ.
ՇյւՕհ. I
369).
արդի օսմաներէնում
պահուած
է քՀ^*
\–\
ճ–՝ կամ ամբողջական
բառով
Լ յ ^ Կ յ – ^
՚
է Շ
- ֊ -
ք
Ե Յ 1 3 7 9
«
արքայաձուկ։ ֆրանս.
«
գորշախառն
գոյնով
կատու» բառերի և մի քանի աշխարհագրա­
կան անունների
մէջ. այսպէս
ս»յ^–––Օ
7
՝61
<քւՄ–ձ373
(
ըստ գրութեան)
կամ
7
տ1
<Մ–
Ճ&՚Հ (րստ
հնչման)
«
Թէքիրտաղ,
Ռոտոսթօ»
(
բազմահայ
քաղաք
Մարմարայի
եզերբր,
այսպէս կոչուած
նոյն տեղի Հայոց Ս. Թա­
գաւոր անուն եկ ե դեցուց, որ հռչակաւոր ուխ­
տատեղի
է).
< յ
« .
^ ձ
– 0
16
եքս1
––
§51ս
կամ
1՝
ՇՃ՚Ա–§6\Ա «արքայաձկան
լիճ»
(
Քեօսթէնճէի
հարաւային
կողմ ը գտնուած
մի լիճէ). )^–~^՝
ձ
Հ Տ ^ ֊ ֊ –
1
՝61
<քԱք
–
լ–373թՅ
կամ7&Մ–ճււգ֊.էՅ
(
րն­
դարձակ մարդագետին
Ոիւթանիոյ
մէջ)։ Ո֊
մանք, ինչպէս նաև
26
ո1
<61՜,
յ
֊
ԱՅե-բՇքՏ.–
էԱՈՀ
113
ՈճԱ՚01
՚
է61
՜
եԱշհ,
կարծած են թէ թրք.
յ–.յԼՏօ
էշ1<ք
ԱՐ
յառաջացած
է սխալ կէտա–
դրութէամբ
)
+•*-՝-՝
Ւ՝1ւ1
<քօք
ձևից, որ տառա­
դարձութիւնն
է
յն. –ՀաՀփօր
-
Հ,
կայսեր
ա֊
նուան։ Այս կարծիքը
հիմնովին
սխալ է.
նախ՝ որովհետև կայսեր անունը տառադար­
ձի լա ծ է
)5*––֊
~
Ւ՝1ւգ
.
Օ.
և երկրորդ՝
որովհետև
թրք. ձևերը մինչև այսօր էլ կենդանի են ժո­
ղովրդական
լեզուի մէջ, մինչև անգամ
Ռո–
տոսթոյի
թուրքերը էշճ-Աւ՛ ձևի տեղ գործա­
ծում են ՞
ՀՅՃՅՊՕ
։՛
բառր՝ «Ս. Թագաւորի
տօնի
օրր» (որ Ռոտոսթոյի
եկեղեցու
տօնախմբու­
թեան և ուխտի օրն է), օր.
եՕՐյԱաԱ
է
^1
<ՅV0^-
Ճ Յ V6^^^^ա
«
պարտքս
Ս. Թագաւորի
տօնին
կվճարեմ»,
(
լսել եմ տեղի վրայ. տե ս և
ւ<ք361ւէ2–Օք61ք6ՈհՕՐՏէ,
ՀԱ
-911,
262—
8),-
Աւելի հին փոխառութի՞ւն
է արդեօք գնչ.
13
§31՜,
էՅեհ
.31՜,
ճՅԱՈՅւ՜,
ՃՅ1<ՅՐ
«
թագաւոր,
սուլթան»,
Ժ Յ Ա Յ Ո ՚ Ո
«
թագուհի»,
ձՅւԿ
^ՇտԽ–
է
՜
Օ, ճՅեՅՐՅՈՕ, ճՅեՅէ
՜
էւէոՕ, (1Յ1<ՅՈ1<ՅՈՕ
«
թա­
գաւորական»,
Ճ31<31
՜
ւե6
«
թագաւորութիւն»,
բոհեմ.
1
<էՅ
§31",
ւ Յ § Յ Ր
«
իշխան, թագաւոր»,
էՅ
§Յէ1ա
«
տէրութիւն», (ասիական
գնչունե­
րի մօտ չկան այս բառերը)։
—
Ոստ Պատկ.
ճ^316բ. I I )
7
այստեղ կապ
ունենայ
թերևս
նաև օսսեթական
1 ՝ 3
§ 3 1Մ
ցեղական
անունր՛
Հյ.
թագաւոՐ>արա/<.
)2*–
Հ~*
էտ1<ք՚7Ր
է կո­
չուած
Պօլսի բիլզանդական
կայսրր (իբր
յտ. անուն, փոխանակ
Անդրոնիկոս
Գ֊ի),
Fonds A.R.A.M