ԵԼԱ
10
՛
ԵԼԱԿ
կամ
ԵԼԱԳ
«
խմորուկ,
մորի պ տա­
գր, տճկ.
չիլէնկ.
ռուս. &յ>յ6աՀՃ. ֆրանս.
1
ւ՝Ձ՚1ՏՀ» Ստեւի, լեհ, արգի
դրականի մէջ
(
արևմտեան
բարբառ) գործածական է մի­
այն
ելակ
ձևով, որից
ելակենի
«
ելակի
բոլ֊
սը»։
–
=Թթր, (Կազանի, ^ՐՐգէգ և
Տոբոլսկի)
\ ՚ 1 1
Ձ 1 < ,
որ րնդհանուր անուն է ելակի,
մորի,
արքայամորի և նման
պաո։՚լների,
սրա
համապատասխանն
է թրք–
^՝^Հ։Գ՝
յԱտէ,
տճկ. ֊ձձ֊Հգ
օԱշե,
ռմկ.
չիլէնղ,
որ է
«
ելակ»
(
հ)/Ը,շ\Ո^ռ՚հ, 2, 362)։
—
Աճ.
ԲՅէքԱհՁՈ^՛,
ՀԱ, 1908, 313
ելանե
լ
բայից.
մեզանից է փոխառեալ տճկ.
չիւէկ։
Պատահական
նմանութիւն
ունի
վլաց.
՚
ՅՁՏյօ ուեյի
«
վայրի ելակ, մո­
րի»,
ԳԻՌ,—Ննխ.
է|աք, հէլաք
«
վայրի
ելակ»
(
գործածական
է. բառս
միայն
գիլզերում)։
*
ԵԼԱՍԱՐ
չղջիկ,
ունի
միայն Բառ. երեմ,
էջ 84, որից էլ՝ ՀՀԲ, ՋԲ և ՓԲ յաչել.–ո՚չ
մէ­
կի մէջ չկայ
վկայութիւն։
= Բ՝րք. –Հ**\յՅ
^ Յ Տ Շ
կամ յշւ&Տձ
«
չրղ֊
ջիկ»>— Աճ.
ԴԼԵԿՏՐԻՈՆ, ի, ի-ա
հլ. «դեղին սաթ» Վե­
ցօր. 101. գրուած է նաև շատ զանազան ձե֊
վերով, այսպէս՝
ելե կ տ ան, ելեկաւան, ե–
լեկառիռն, ելեքաոիոն,
ելէքտււիոն, էլէքտ–
ոիոն, էլէքտրիոն, իլեքտււոն, իլիքտոիոն, ի–
ղիկտրիոն, ղեկտորոն
Վեցօր. 101. Արիստ.
աշխ. Պղատ. տիմ. 158. Դիոն. ածայ. Նար.
խչ. 398 (Բառ.
երեմ, էջ 132 գրում է
լեկ–
սաււն
և մեկնում է «ոսկեպղինձ,
դեղին պր–
ղինձ», որ սխալ է). սրանից
ելեկտռեղէն
կամ
իլեքտոեղէն
«
սաթից»
Դիոն. ածայ,
նոր գրականում
ելեկտրականութիւն
նշանա­
կում է ծանօթ բնական
ուժր՝ որ յառաջանամ
է գլխաւորապէս
շփումով (այս ուժր առա­
ջին անգամ սաթի միջոցով երևան
հանուե–
լով՝ ստացաւ իր անունր, որ նշանակում է
բուն
«
սաթականութիւն»)։
Նոր բառեր են՝
ելեկտրական, ելեկսւրանալ, էլեկտրականա­
նալ, ելեկտրականացնել, էլեկտրացում, ե–
լնկւորաչափ, ելեկտրաբուժութիւն, ելեկտրա­
շարժ, էլեկտրաքարշ
ևն.
ԵԼԻ
= 3ն.
Հէւ Հադօէ «սաթ», որից նաև լտ.
6–
16
ՇէՈ11Ո,
ֆրանս.
616
Շէո՚Ը1էՇ
«
ելեկտրակա­
նութիւն» ևն ևն. Յոյն բառի առաջին նշանա­
կութիւնն Է «ոսկու և արծաթի խառնուրդ» և
կցւում Է –՝ւ).17.Հ^Ա «փայլոլն, 2 արեգակ» բա­
ռին
(
ՑօւտՅշգ, 319)։–
Հիլբշ. 347,
Ուղիղ մեկնեցին նախ ՀՀԲ և ՆՀԲ,
ԳԻՌ Կայ միայն
ղեկաոր
Կր. «սաթ»։
՛
ԵԼԵՓԱՆԴԱԿԱՆ,
գրուած նաև
եղեփանդա­
կան, եղեփանւլեան, եղափանդական
«
մի տե­
սակ
բորոտութիւն».
բուն նշանակութիւնն
Է
«
փղական». Խոր. բ. 8. Վրք. սեղբ. տպ. Վե֊
նետ. Էջ 28, 36, 38. տպ. Էջմ. 722, 737,
742,
= 3ն. եճտգօւՀ, (սեռ. տճ&գՅ.՝Ո՚յ<։) «վւիղ*
բառից՝
հյ.
֊
ա կ ա ն
և
–
եան
մասնիկներով,
իբր թրդմ. յն. եճտգ
^V1:^^^^;
«
մի տեսակ
բորոտութիւն»,
2/3
՚
ՅԱ^՚Լ՛
3.7.0
^
«
ելեփանդա֊
կան» ևն ձևերի, սրանից Է փոխառեալ նաև
616
թՒւՅՈէ13Տ1Տ
եւրոպական
գիտական բա­
ռը,— Հր
լ
ԲՀ՛ 348,
Ուղիղ մեկնեցին նախ ՀՀԲ, ՆՀԲ,
ԵԼԻԴՈՐՈՍ
«
մի տեսակ
օձ».
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անդամ գտնում եմ գործածուած
Մոլութ. 384 բ. «Նմանի
օձին, որ կոչի
ելի֊
դորոս,
զորմէ ասէ Իզիդորոս, թէ ելանէ ծուխ
և ժահահոտութիւն
ի վայրէն րնդ որ սողայ»,
ԵԼԻՈՆ, ի-ա
հլ. «ընտանիքը,
կինը, որդի­
ներն ու ա զգա կանն երր». ունի
միայն
ՀձԲ՝
առանց
վկայութեան,
որ և համարում է
«
բառ
այլազգական»,
ԵԼԻՍՏ-ՈԻԹԻԻՆ
«
յունական
իշխանական
մի աստիճան», անստոյգ բառ, որ մէկ ան­
գամ գտնում են գործածուած
Կղնկտ. հրտր.
Շահն. Ա. էջ 300 «Ել տայր բերել պատրր–
կութեան և հիւպատութեան և ապահիւպար֊
քոսութեան և ստրատելութեան
և ելիստու֊
թեան 1200 արանց պատիւ»,
խնդրական
բառր չունի հրտր. էմ. էջ 143. անշուշտ
նոյն
է
եղոլսսւր
բառի հետ, որ տե ս.
Աճառ. Հայ. նոր բառեր հին մաւոեն.
էջ 12 ուզում է կապել կասկածով յն.
17.7)
«
հեծելազօրքի
գունդ» բառի հետ.
հմմտ.
Լէձօ՚/՜ղ;
«
հեծելազօրքի
գնդա­
պետ»։
Fonds A.R.A.M