134
ԸՍՏԷՄ.
նորագիւտ անծանօթ բառ, որմէկ
անգամ գործածուած է Տիմոթ, կուզ, էջ
102
«
Մարդկայնում
բնութեանս
յարմարական
գոլ, ասէ։ զ ի վերայ Ղազարուն արտօսր, օ ֊
տարա ցուցանելով
զնա ամենևին
կաբել յա­
րուցանել
զմեռեալն
Ղ
ա
զ
ա
րոսն. իսկ միւսում
բնութեանն
շնորհէ զայս, զի յարտասուօղէ
բնութեանն որպէս իւր թուի գործեցեալ. քան­
զի լեզու ասացիչն
«՛
Հազարէ, ա յսր՛ ե կ ար­
տաքս» յատուկ
մարդկայնւոյ
բնութեան է.
րստէմ
արգելք կարօտանայ սմա Աստուծոյն
բան պարտ էր ասել զայս աղանդել
համար֊
ձակեալն»։
Կերևի թէ նշանակում է «բայց,
սակայն, միթէ, միայն թե» (ըստ Ա՛ճառ. Հայ.
նոր բառեր
Տիմոթ. Կուզի մէջ, էջ
74)։
ԸՍՏԻՄԱՆԻԼ
«
կօշիկ հագնիլ» Արի ստ. ստո֊
բոգ. Անյ. անդ. գտնւում է հետևեալ։
մութ
հատուածներում.
«
Ունել,
հի՚զան,
ըստիմա–
նի,
զինի. Ունելն նշանակէ
զըստիմա նելն,
զինելն. Մակ ունելոյս բաւական ասաց գոլ
ղըստիմանելն,
զզինեբ (7)։
նՀԲ լծ. յն.
՝
գԽօ
՝
է
«
ագանելիք,
զգեստ»՛
լտ.
տէԽտԽ
«
կօշիկ, զանկա­
պան», թրք.
^"61716171
«
ագանելիք ոտից
և
կապ
գլխոյ»։
րՀՁՐՏէ,
Յուշարձան
419
օսմ.
^31713
«
կարկատան»,
ալթայ.
\ ՚ 3 –
1
ՈՅՈ1ՈՁԳ
«
ծածկուիլ»։
ԸՍՏԽԵԼ
«
բամբասել», մէկ անգամ
ունի
Մագ. գամագտ.
ը ս տ ի ւ ո ղ
«
բամբասող»
ձե–
վով. նոյնպէս
ունին նաև Հին բռ. և Բառ. ե–
րեմ. էջ
113։
Գտաւ ու մեկնեց
նորայր, Բանաս,
1900,
էջ
132։
•
ԸՍՏՕՐԱԿ
«
մի տեսակ
թանկագին կտոր»
Կաղկնտ, հրտր. էմ. էջ
157
«
Զպատմուճանս
ոսկեհուռս ըստալրակս». որից
ստՈՐակավաո.
Պատմ. ԺԸ դարից (Դիւան
Հայոց Պատմ. Ժ.
էջ
175)
«
Մետաքսեայ և բրդեայ
մեծամեծ
ակումբք և ս տ որակավա
ռք»։
= Պհլ.
*
Տ1էՁ\՚1՚Ձ1<
ձևի՞ց. հմմտ. փոխա­
ռեալ արաբ.
ձ)^*"*^՝
1
ՏէՅեքՅգ,
որ Կամաս՛
թրք. թրգմ.
Բ. 870
այսպէս է
մեկնում
«
Հաստ կամ թանձր դիպակն է.
–
^ ֊ ^ – * ^ \
(1
Տէ31՜\՚3)
ձեւի արաբացեալն
է. յատկապէս
ւտէՁեՐՁզ՝
ոսկիով, այսինքն ոսկեթելով
(
սոր֊
մա, կլա պիտ ոն) շինուած ոսկեհիւս
դիպակն
է և կամ՝ դիպակի
նման խիտ և բրդոտ մե­
տաքսեայ կերպաս...»։ Արաբ, բառի բուն աղ­
բիւրն է պրս.
ւտէՅեՐ
կամ
Տ
\
էձԽ
«
թանձր,
խիտ, ստուար»։ (Կամուս
ասում
Է թէ արաբ,
բառը ոմանք յունարէնից և ոմանք պարսկե­
րէնի ց են դնում, բայց իր կարծիքով՝ արմ ա֊
տըն է արաբ. ձյՀ
ՕՅՐդ
«
փայլատակել», հա­
յերէն ր հերքում է այս կարծիքը),
պրս.
1
Տ-
է – Ո
՚ 3
^ ՝ 1 Տ է 3 7 7 3
ձևից է վրաց.
ե ^ Յ ^
4
ԱաԱւվ–
րսւ
«
դիպակ, ընտիր կտոր»։
Հիւբշ.
153։
Վերի մեկնութիւնը տուաւ նախ
Տ է Յ Շ ՝
ճձն&զ
20
ա<3
48,
490—7,
Fonds A.R.A.M