ԸՌՈԻ
133
ԸՍՏ
֊
Արաբ.
ձ)> –եզ, էգ՛ Տ՝))\
ձւ–7.&զ
«
սնունդ՛ ուտեստ, ապրուստ,
պաշարեղէն»։
Ուղիղ մեկնութիւնը տուաւ նախ Զ,ա–
քարիա Աարկալագի պատմութեան
հրա՛
տարակիլր։ էջ 30։
ԸՌՈԻԲԻ՚Ն
տե՛ս
Ռուփէն։
ԸՌՎՈ՚ԼԻԼ
«
հեղուկը
մրուրից
պարզուիլ,
մրուրը տակը նստիլ»,
միջին
հյ. բառ. որ յի֊
դում է նորայր,
Բառ.
ֆր, էջ
357
ա ևէջ
978
աբ։
*
ԸՌՔԵՊԴԱՐ
«
թագաւորական
ախոռա­
պետ կամձիակալ», մէկ անգամ
ունի Ամբ.
դատ. 88։
֊
Պրս. տ\1կ ՝ճ)
1
՚՚1
<;3հ(131՜
«
ձիապան»,
կազմուած արաբ, կ–
՚
~\ 1
" ՚ 1
ա ե
«
ասպանդակ»
բառից։
Ուղիղ մեկնեց
1
\31՜
Տէ,
Դատաստն՛ 188
և
I I 77։
ԸՍԹԱՐ
տե՛ս Սթար,
–
|–ԸՍՏ.
նախդիր՝ որ ունի զանազան նշա­
նակութիւնն եր, յաջորդ բառի
հոլովի համե­
մատ,
այսպէս՝ տրականով
«
համեմատ»։
անորոշ հայցականով՝
«
համեմատ,
նայելով,
մի բանից այն կողմ, անդր քան, աւելին»,
աննախդիր բացառականով՝
«
կարգով
շարու­
նակելով։ հետևելով», գտնում ենք նաև
«
վը֊
րայ» նշանակութեամբ,
ինչ. «Տասն
տասն
խրասախ
բերէր ըստ անձին (վրան
առած։
շալակած)
զայնչափւ այրն անհեդեդ
զանարի»
(
Բուղ. ե. լէ)։ Հին ևընտիր բառ։ որից ձե­
ւացած են՝
ըստանձնել
կամ
ստանձնել
«
վրան
առնել, շալակել,
յանձն
առնել»
Զքր– կթ՛
Մագ.
ըստարսաւղիլ
Սարկ. հանգ,
ըստգիւտ
կամ
ստգիւտ
Կոչ. Ոսկ. յհ. ա.
10.
մ. բ.
15.
Բ. կոր. Բ. տիմ.
ըստգտանել
կամ
ստգտա­
նել
ՍԳր. Եւս. քր. Ոսկ.
ստգիտել
Կանոն,
ըս–
տերիլրել
կամ
ստերիլրել
ՍԳր. Եզն. Ոսկ.
ստանգանել
ՍԳր. Եզն. Ոսկ.
ըստհուն
«
ներ­
հուն, շատ գիտուն» Երգն. քեր.
ըստմաս­
նեայք
Պորփ.
ըստնմանէք
Մագ.
քեր.
ան­
ստգտանելի
Փիլ.
Պիտ.
նար.
անըստերիւր
էմբ. նար. ևն։ Ինչպէս տրուած
օրինակներից
երևում է, ածանցման
մէջ
ըստ
կարող է
գրուիլ թէ"
րստ
և թէ
ստ
ձևով, վերջինը աւե­
լի ընդոլնուած
ձևն է, թէև հնչմամբ
երկուսն
էլ միևնոյնն են;
֊
Բնիկ
հայ բառ՝ հնխ.
բօտէւ
ձևից, որի
այլ ժառանգներն
են լտ.
բօտէ
«
յետոյ»,
բօ–
տէւՇԱՏ
«
յետևի»,
բՕՏւ61՜ԱՏ
«
յետևի։
յաջորդ,
ապագայ»,
բ 0 Ո 6
(
թՕՏէՈ6)յ
«
յետևը», օսկ.
բՕՏէ,
ումբր.
թստէ
«
յետոյ»։
Հնխ.
բօտէւ
բա­
ռի ծագումը
հետևեալն
է.—հնխ.
ՁթՕ
«
մի
բանից» բառը (որի ժառանգներն
են սանս.
Յ թ Յ ,
զնդ. հպրս.
Յ թ Յ ,
յն. Խե, գոթ.
31,
հբգ.
303,
Յ հ ,
գերմ.
Յ ե ,
հիսի
31,
անգլսք. 8.Լ օԼ
լտ.
Յ բ ՝ > 3 ե )
կրճատուելով
դարձաւ
հնխ.
բօ,
որից աճմամբ հնխ.
բ0Տ.
(
հմմտ.
լիթ.
թՁՏ
«
մօտը, առ»,
բՅՏւՁ1՜ՅՏ
«
վերջին», սանս.
~է
|–6–Հք
ՕՁցձՅ
«
ետևը, յետոյ»,
զնդ.
թՅ Տ ՇՅ ,
բ Յ Տ ^ Յ է
«
յետոյ, ապա», հպրս.
թ Յ Տ Յ , թՅՏՅ՜\՚3
«
յետոյ»,
լիթ.
բ2տ1<ա
«
յետոյ»), և այս
թՕՏ
ձևն էլ՝ իր հականիշ
հնխ.
Յոէւ
«
առջևր»
(
^>հյ.
բնդի
բառի նմանութեամբ
ստանալով
-
Ա մասնիկր՝ դարձաւ
թՕՏէւ ՜^թՕՏէ
(\\
^31ձ6
605, 1
ւ–3սեո3ոո 207, Ք ո պ ւ ո Յ ո ո (Յառձ*
-
.–
II 2, 877, Բօեօւ
֊
Ո՝/
2,79
.-
^6
,1161
դնում է
հնխ.
6
թ1
ձևից, տե՛ս Լ.)։
ՆՀԲ
լծ. յն. ա%Ա, աՀ,՛ «ըստ», որ­
պէս և ա՞.ձ է
ի ստոր։
Բտէտաւ.
255
աստ. աստի
ձևից։ Տէրվ. Լեզու, էչ 102
նախաւոր
*
րտտ
ձևից դնելով՝ համեմա­
տում է սնս.
սէէՅ
«
բարձրագոյն»
բառի
հետ։
1
ՀՁՐ011Ճ6Տ,
Բ ) Ա)<ՅՅ
(
ՅՍք-Հթ.
էջ 70
յն.
տ/,
1
|,
լտ.
6
X,
լիթ.
1
Տ2,
մանաւանդ
կապադովկ. բացառականի
մասնիկ
օե–
ձևի հետ,
յ^6Ա16է 1\4ՏԼ
7, 164
—5
ընդ
և
ըստ
դնում է հնագոյն
ինդ
և
ուստ
ձևերից, հմմտ.
իվերուստ, երկնուստ,
իբր
հնխ.
6
Ո10Տ
(
յն. 1
-
էՀեՀ)
և
Աէ
Տ
էՕՏ
(
Ա
(3–
+ –է0Տ)
ձևերից։
Բ6ճ61
՜
Տ6Ո,
Հայ.
դր. լեզ.
154 — 5
տուաւ
ուղիղ
մեկնու­
թիւնը,
րսա
նախդիրը իր բոլոր նշանա­
կութիւներով
նոյն է գտնում
ռուս.
ՈՕ
-
Հհնխ.
բ օ
նախդիրի հետ. հնխ.
բ օ
ձևից աճած են լիթ.
բձտ
և լտ.
թՕՏէ, թՕՏ–
է6.
և հնխ.
թՕՏէ
ձևից՝ ձայնաւորի
ան­
կումով յառաջանում է
ըստ։
ԸՍՏԲԱԻ.
անստոյգ
բառ, որ Բառ. երեմ,
էջ
113
մեկնում է «քեշեզք նասր. կամրն֊
թերք մարմնոյն
կամ խտըտոց»
(
Բ. տպ.
ունի
ի ւ ւ Ո Ր ո ց ի ;
Fonds A.R.A.M