132
էջ
29
իբրև ժողովրդական բառ յիշում է
ըն~
աւսլ «–հս11օշ1օ>։
+ԸՆ Տ ԱՆԻ
տես
Տ ունէ
= Ըն(դ)
նախդիրով
տուն
բառից, իբր
ընդ–
Սւան-ի.
կազմութեան
համար հմմտ.
անուա–
ն-ի.
նշանակութեան
զարգացման
համար
՚
էմմտ. յն.
01
X510;
«
ընտանի,
ազդական»՝
01
X9;
«
տուն»
բառից։
Ուղիղ մեկնեցին Աւետիքեան, Քերակ.
1815, 207,
ՆՀԲ, Ի\շ1\\շէ
9, 1 5 5 ։ –
Մառ,
Րթ31\ա. ^թ. ֊Ձթէ֊ւ.
ՈՅ. 108
մեկ­
նում Է
տուն-անի կ անանի,
շրջմամբ
ընտանի։ ւ^ՅՐՏէ,
Յուշարձ.
415
ծան, ծա­
նօթ
բառից։
ԳԻՌ.֊–Ալշ. Ախց. Երև. Սեր. Ալ.
րնդանի,
ընդանին, րնղանիք
գործածւում
Է իբր քա­
ղաքավար
ձև՝ վէոխանակ ասելու
«
կինը»։
֊
ք– ԸՆՏԻՐ
(
գրուած նաև
րնդիր), ո
հլ. (յետ­
նաբար նաև
ի
հլ.) «ամէնից
լաւը,
ջոկոլաձր»
ՍԳր. Ոսկ. ես. և մ. ա.և բ. Եփր. ել. Սեբեր.
որից
ընտրոյ տէր
«
գլխաւոր, վարիչ» Եւս. քր.
Ոսկ. դծ.
ընտրել
ՍԳր, Վեցօր.
ընտրիչ
Եփր.
Ա. կոր.
ընտրանք
ՍԳր. Ոսկ. ես. Եւս. պտմ,
ընտրեալ
ՍԳր,
ընտրելակից
Ա. պետ. ե,
13,
ընտրողումն
(
նորագիւտ բառ) Եփր, ասաց,
նիկ, (հրտր. Յուշարձան, էջ
207).
ատենրն–
տիր
Ոսկ, պօղ, էջ
219
(
րստ
սրբագրութեան
Վարդանեանի ՀԱ
1913,
էջ
556).
այրընտիր
Կոչ.
հատընտիր
Գր. հր.
իրաւընտիր
Սեբեր.
ընտրուկք
Եփր. Եբր.
222.
ընտրու^
«
յետին
մնացորդ, տականք» Ադամ.
114,
անընտիր
Բուզ,
ցեղընտիր
Ոսկ. ես, և մ. ա,
3,
դեոըն–
աիր
Նիւս, Թէոդ.
ղօրընտիր
Ա, մակ. ժբ,
35.
նորընտիր
ճառրնտ. միջին հյ.
հնտրել
Վստկ.
31, 35.
նոր բառեր են
երկընտրանք, ընտրա­
ցուցակ, ընտրաշրջան
ևնլ
=–Ըն(դ)
նախդիրով
դիր
(
գնել) արմատից,
ձևի համար հմմտ.
ձեռնադրել, դիմտդրե|,
իսկ կազմութեան
համար
հմմտ, յն,
017.–
ՕէՏ^ա
«
որոշել, սահմանել, անջատել, բա­
ժանել», ըստ այսմ բառի հնագոյն
դրչութիւ–
նըն է
րնդիր,
յետնաբար
դարձած
ընտիր։
ՆՀԲ
ընդ իր
և ընդ իր որոշումն
առնել։
Հիւնք.
խտրել
բայից։
ԲՅւ1
՜
սեՅՈ>՛
Տ ճ 2,
13
սանս.
ՈՅՈճ
«
գոհ
լինել, հաճիր։
Ու­
ղիղ մեկնութիւնը տուաւ Մ. Վ. Մաքսոլ–
ղեան, Շողակաթ, էջ
145։
ԳԻՌ
Սչ.
ընդրել,
Կր.
ընղրԷլ.
Մկ. Ոզմ.
ընդրիլ,
Հմշ.
ընդրուշ.
Ախց.
ընդոէլ.
Ալշ. Մշ.
հրնդրել,
Երև. Ղզ՛ Ղրբ– Տիղ.
հրնդրէլ.
Շմ.
հընդրիլ.
Ննխ.
հընդոէլ.
Զթ.
հը՝նդռիլ,
Տփ.
նրնդրիլ,
Սեր.
հընյ է ր
Բղ. Զն.
հրրրէլ,
Եւդ.
հոէլ,
Ասլ. Մն,
հըրյէլ,
Արբ. Խրբ.
հրյրէլ,
Արբ.
հըյէլ,
Ակն.
Տըյիլ,
Հճ,
հաւ՚ել.
այս րոլորր
նշանակում են «հատեղէնների
միջից
քարե֊
րըն ու կեղտերը ջոկեր, սրա հին վկա
յութիւ֊
նր ունի Տաթև. հարց.
295
լ
Նոր բառեր
են՝
րնւորենի, րնւորուք, ընտրուանի, հնաւ՛ մ ա ն ։
ԸՌԱԶԻԱՆ
տե՛ս
Ռազիան։
ԸՌԱՆԱՀԱԻ
«
մի տեսակ
թռչուն», նորա­
գիւտ բառ, որ մէկ անգամ
ունի Տաղ. (Ջեռ.
էջմ.
X 679,
էջ
71
բ). «Ըռանահաւն է պայ­
ծառ. Իր ձայն անուշ որպէս շաքար, է գեղե­
ցիկ ու խիստ պայծառ, Սպիտակագոյն
ուղ֊
զա յարմար»
(
տե՛ս Ամատ,
Հայոց բառ ու
բան, էջ
198
բ)։
ԸՌԱՍՈԻԷ
տե ս Ռասուլ։
*
ԸՌՐԵԿ
«
ասպանդակ»,
նորագիւտ բառ,
որ մէկ անգամ գտնում եմ գործածուած Աղ֊
թամ, հրտր, Կոստ, էջ
125
«
Զերծաւ
կօշիկդ
ի
յրռբեկէ»։
= Արաբ. ՝~^՝^) ւ՜ւճձն «ասպանդակ»
բա֊
ռից. ուրեմն
հ ա յեր էն ր շրջուած ձև է՝ փոխա­
նակ
րոկեյ՛.
բայց պէտք չէ կարծել ձեռագրա­
կան վրիպակ, որովհետև գործածուած է ո֊
տտնաւորի
մէջ և յաջորդ տողն էլ ունի
թաղ­
կէ
(
երկուսն
էլ
կէ
յանղով)է
Տե՛ս և վարր
րոքեպդար։ —
Աճ.
"
ԸՌԶԱԿ
«
ապրանք», գործածական
Է մի­
ջին հայերէնի
մէջ. հմմտ. Յայսմ. ղեկ.
7։
։
իետ.
13
և
29.
Անսիզք
85.
աւելի
յետնաբար
կայ Զքր. սարկ. բ.
39
«
Զ
ռ
զակն
ընդէ՞ր գո­
ղացաք և բերիք ընդ ձեզ»։ Գրուած է
երզակ
Տաղ. (հրտր. Չօպանեան, Հայ էջեր
21
)։
Գոր­
ծածական է մի խումբ բարբառներում՝
զա­
նազան նշանակութիւներով,
այսպէս՝ Ակն,
Զթ. Խն. Կիւր. Կս. Հզր. Մրղ. Վն. «ապրանք,
հարստութիւն»,
Պ լ. «իբրև
օժիտ տրուած՛
թանկագին
իրեր, գոհարեղէն»,
Սեր. «տա­
ւար, կով, եզ,
գոմէշ»։
Fonds A.R.A.M