Ը Մ Ն ^
^
^
֊
֊
֊
֊
^
֊
^
֊
֊
֊
ԸՄՆԵԼ
«
յաղթել,
յաղթահարել,
նուաճել».
ունին միայն Բառ, երեմ, էջ
109
և ՀՀԲ՝ ա֊
ււանց
վկայութեան։
ԸՄՊԱՀԿԵԼ
տե՛ս Պահակ։
ԸՄՊԵԼ
տե՛ս Ումպ։
ԸՄՊՌԻԼ
«
այրիլ, վառուիլ», առանձին
գոր֊
ծածուած
չէ. բայց
ունինք սրանից
դ.իլրրւ1–
պրոելի
«
դիւրավառ,
շուտ բորբոքւող
այր֊
ւող» նորագիւտ բառը՝ որ մէկ անդամ
գոր֊
ծածուած եմ գտնում Ոսկ. ա.
23,
էջ
240
ա.
«
Ել
զոր օրինակ փուշքն ատելիք են մաշկաց և
դիլրըմպռելիք
հրոյ, նոյնպէս և իրք աշխար­
հիս
առաջի
Աստուծոյ»։
ԸՄՓՈՐՏԵԼ
«
ուռեցնել».
նորագիւտ բառ,
որ մէկ անգամ գործածել է Ոսկ. կողոս,
601
«
Զամենայն
մարմինսն ջրդողեալ
տորոմեցու֊
ցեալ ևզերեսս և զամենայն իսկ ըմփորտեալ
և զոտս ևս մեծամեծ քան զգերանս
ոռնա֊
ցուցանել և զրնդերսն փչեցուցանել»
(
յն. ե֊
բեք հոմանիշներ
ի դէմ էլ միշտ
միևնոյն
տՏ;0՚|ք%6ա
«
ուռցնել»
բառն է կրկնուած)։ Արա
հետ հմմտ. նաև Ոսկ. Բ. տիմ.
242
«
Անտի
ըմփորոտե(ա)լ
ցաւն գայցե հասանիցէ և ի
նա»։ Արանց հետ նոյն է
րմւիոՐաել
«
փոխար֊
կել», որ ունի միայն Բառ. երեմ, էջ
109,
որ
և էջ
111
դարձնում է
րնդփորկել։
ԸՆ
տե՛ս
Ընդ։
ԸՆԴ՛ԼԱՅ
«
ծովային առասպելական
մի հր֊
րէշ» Ոսկ. մտթ. բ,
15
(
որ դրուած է յունա­
կան
՚1
Հ0է՝^յ<;
աստուածուհոլ դէմ, որ ներկա­
յացնում էր կատաղի
վրիժառութիւնը)։
ՆՀԲ
«
իբր դևք
րնկղմեալք
կամ
բնկ–
լա գ ե ալք յյ<
Ալիշան, Հին
հալ.
էջ
60
և
Հիւնք.
ընկղմիլ
բայից։
+
ԸՆԴ.
րնդարձակ
գործածութիւն
ունեցող
նա խ դիր, որ ղանազան
հոլովներով
զանա­
զան
նշան ակութիւնն եր է ս տ ան ում.
ինչ. սե­
ռականով՝ «փոխանակ,
տեղր», եզ., տրա­
կանով՝ «հետը,
միասին»,
բացառականով՝
«
առ, ի, մօտից,
քովէն»,
գործիականով՝
«
տակր», հայցականով՝
«
դէպի, առ» կամ
«
տեղ և ժամանակ
ցոյց տուող», յգ. հայցա­
կանով՝ «հետը,
միասին»
նոյնը
կրկնու–
թեամբ՝ «մէջտեղը, միանգամայն»։ Կան նաև
բազմաթիւ
ոճեր ու դարձուածներ,
որոնց
վրայ տե՛ս ՆՀԲ, հտ. Ա. էջ
764 — 765։
Իբրև
ԸՆԴ
նախամասնիկ
կցլում է բազմաթիւ
բառերի
սկիզբը, որ
ն ե ր կա
յան
ու
մ է հետեեալ
չ՚՚րս
ձևերով.
1.
(\
ճղ^ որ ամէնից աելի սովորա­
կան ձևն է, գտնլում է յատկապէս
ձայնաւո­
րով սկսող բառերի
սկիզբր.
ինչ.
րնդարձակ
ՍԳր.
րնդարձակել
ՍԳր, Եւս. պտմ,
ընդաբոյս
Իմ.
ժբ.
10.
Յկ. ա,
21,
բնդակից
«
բնակակից,
րնտանի»
Նիւս, կուս. Նար.
ընդարմանալ
Բ.
մակ. գ.
24.
րնդաւադնլ
Եղիշ. Կաղանկտ,
ընդդեղձանիլ
Ոսկ. Բ. տիմ. ա.
րնդդնիլ
Յհ.
կթ. էծ, ելԱ՚գր.
ընդգոգել
Կոչ,
ընդգրկել
Ա֊
ռակ, իգ.
33.
Ագաթ,
ընդդէմ
ՍԳր. Ոսկ. Վե֊
ցօր.
Կորիւն,
ընդդիմակաց
Թուոց
ժ.
9.
Եզն.
Ոսկ. ես. Կորիւն,
ընդդիմանալ
ՍԳր.
ընդդի­
մասովոր
Ագաթ,
ընդել
«
ծանօթ,
րնտանի»
(
Իբր
«
միասին
ելած նստած»)
Ագաթ,
ը ն ­
դելական
Ոսկ. մտթ. ա.
1.
Ագաթ,
ընդելա­
կից
Կորիւն,
ր ն դ ե լ ա ն ի ւ
կամ
ընդելնուլ
Գծ.
թ.
26.
Եւս. պտմ.Ոսկ. Կոչ.
րնդելոլդանել
ԱԳր.Ոսկ.
րնդելոլցանել
ԱԳր. Ոսկ.
ը ն դ է ՛ ր
ՍԳր.
Եզն.
րնդխաոնել
Գ. թագ. ի.
29.
բ ն դ ն ա –
նուՐ
Եզն.
րնդհատ
Ոսկ. Բուղ.
Ելս.
քր.
րնդ–
հարկանել
ՍԳր.
րնդմիջել
Եւս. պտմ. Կոչ.
ԱԳր.
բնդմտանել
Իմ.
է.
24.
Եփես. բ.
2.
Աե­
բեր.
րնդմտատար
Առակ.ժդ.
10.
րնդոծին
ԱԳր.
ընդողնիլ
«
ծուլանալ,անհող
նստիլ» Ոսկ.
Ա. տիմ.
ընդոսա
Ոսկ.
ընդոստուցանել
ԱԳր.^
րնդոլլնել
Փիլ.
ընդունայն
ԱԳր.
ընդունե|
ԱԳր.
րնդվգիլ
ԱԳր.
բնդ վ այր
Եզն. Եւագր.
Ագաթ, ևն։ (Ինչպէս տեսնւում է, այս բառե­
րից
մի քանիսի մէջ
րնդ
ստացել է նաև
ա
յօ֊
գակապր. միւսները առհասարակ առանց
յօ­
դակապի
են.
րնդոծին
բառը
ունի
ո
յօդա–
կաս/ր)։
—
–2.
(
Լնտ.
ձևացած է
դ
ձայնի կակ­
ղելովը՝ նախաւոր
ււ-ի մօտ. հմմտ.
բանդ
կամ
բանա, անդի
կամ
անտի
ևն
գրչութիւն֊
ներր. սրանից են կազմուած՝
րնտ ա բոյս
Յկ.
ա.
21.
Իմ.
ժբ.
10.
րնտասուն
ԱԳր.
րնտել
ՍԳր.
րնտոծին
Ոսկ,
րնտուստ
Ոսկ. ևն. այս
բոլորի
աւելի հարազատ
ձևերն են
ր ն դ ֊ » ^
գրչութիւններր։
—
3.
-16 —
.
կազմուած է ւ\
ձայնի անկումով՝ յաջորդական
բաղաձայնի
մօտ. ըստ այսմ
ըն –
դործածւում է միայն
բաղաձայնով
սկսող բառերի մօտ. օր.
ըն ­
կեր
(
իբրև
րնդ-կերի
ՍԳր. Բուղ. Աեբեր.
Եզն.
րնկլնոլլ, րնկլոլգանել
ԱԳր.
րնկնել
(
գրուած
122
Fonds A.R.A.M