իւոլդավէրոի, Շահվէրոի, Թարվէրոի
ևն) ա֊
նուններից), Սեբ.
աբումէրդէն։
ԷՔԼԻԼՄԷԼԻՔ
տե՛ս
Աքլիլմէլիք,
"
Լ-ՔՍԱՐԽՈՍ
«
գլխաւոր, իշխան», մէկ ան֊
գամ գործածել է Ասող, էջ 101
«
ԶՎարազ–
գատ պատրիկ
էքսարխոս որ էր Երկրորդ
թագաւորին»
։
–֊–
Յն.
Հ
Հ
ԱՌ
՚/
ԿԳ
«
երգի կամ պարի պետ».
(
օէօ^Ա)
«
սկսել, կառավարել»
բայից),
այնու­
հետև րնդհանրանալով
բառր՝ նշանակեց «1.
թեմական եպիսկոպոս. 2. վանքերի վերա­
հսկիչ, 3, ժողովի կառավարիչ»,
Բիւզան֊
ղեանց ժամանակ այս անունն էին կրում Ւ֊
տալիոյ և Ափրիկէի փոխարքաները՝
որոնք
նշանակլում էին կայսեր
կողմից։ — Սրանից
են փոխառեալ
ֆր.
6
ՃՁպԱ6,
վրաց.
ց^––՛
5
՝–
™–
եօ եքսարխոսի
և այս բառն է, որ դարձել է
ռուս.
^I^ՅՁբx՚լ>
«
Վրաստանի
եկեղեցական
պետր»։
Ուղիղ մեկնեց նախ Ինճիճեան, Հնախ,
Բ. էջ 234,
*
ԷՔ1)Փ1,ՈՐԱՏՈՐԷՍ
«
լրտես, պատուիրակ»,
ունի միայն
Պտմ. աղէքս. Վենետ. 1842,
էջ
2,
15
—
«
Որք առ հռովմ այեցիսն
կոչին
էքս փլո ր ա՛տարէս և առ Հայս՝
լրտեսք»։
= 3ն.
|;1է^աթձէ0թՏւ;
«
լրտեսներ,
խուզար­
կուներ»
(՚
ՏօբհօշԽտ
488),
որ իր կարգին
վւոխառեալ է լա.
6
ճթ1օքՅէօ76Տ
բառից, այք
էլ ծագում է
6
ճ–թ1օ1՚376
«
խուզարկել, հետա, -
խուզել»
բայից։
Նոյնից է ֆրանս.
6
Xթ1օ^Յ-
ւ61Մ
«
երկրախոյզ»։
—
Հիւբշ,
350։
Ալէքսանգրի Պատմութեան մէջ արդէն
յիշուած է բառս իբր լատիներէն։
նորե­
րից ուղիղ մեկնեցին նախ Տաշեան, Ու՛­
սումն, ստոյն Կալիսթ. էջ 207 և յետոյ
6
ւ
՜0
Շե61էՈՁՈՈ,
Լ
)16
§1՜.
Բ.
6
Ո1ճ
՝՝#6
–
է6ք 11Ո
ճւ՜Մ1.
թրգմ, Տաշեան, Ուս. փոխ.բա­
ռից, էջ 115։
Fonds A.R.A.M