ԶՕՐ
115
ԶՕՐ
պակսեր է. Զօրքի դ մեռնիմ, Ս. Սարգիս).
Ջղ.
էլօրել,
Երև. Պլ.
էլօրէլ
«
կարողանալ, ձե֊
որնհաս լինել, ուժը Հասնիր», Տփ.
զօրութիս,
ւլօրիղ, զօրսւցնիլ,
Սեր.
զօրավէր
(
ած. Ս.
Ածածնի), Երև.Սչ.
զօրոլթյան,
Շմ,
զօրու–
թուն,
Սեր.
զօրութիւն,
Ոզմ.
զօրութին,
Ախց.
զօրութէն,
Զթ՛
զօՐութը՝ն.—
Սլմ. զանազա
նում է
զէօրք՛
«
զինւոր» և
զէօՐԱ
«
զօրու
թիւն»։— Նոր բառեր են
զօրնդնղ, զօրտուն,
զօրքով
«
զօրաւոր»։
Նոր փոխառեալ
ձևեր են
զօո
«
բռնութիւն»,
զօաւվ
«
բռնի» ևն, որոնք
բոլոր բարբառներում
էլ կան։
ՓՈԽ.—Հայերէնից են փոխառեալ վրաց.
է ո ւ ^ Յ ֊ ՝ ՛ ^
0
զորվարի
«
զօրավար», արաբ.
շււ
^Յն՜Յ,
յգ. °յ^). 1&.–^~֊֊,
որ
Կամուս, թրք.թրգմ, Ա, 875 մեկնում է
«
յու
նական բանակի սպարապետ», պէտք է հաս
կանալ մեր
զօրավար
բառը, որ թերևս
յու
նաց մէջ էլ գործածական
էր. կամ թէ արաբ
ները լսել են այն հայազգի
զինլորներից՝
որոնք հայ զօրավարների
հրամանատարու
թեան տակ
Յունաց կայսրութեան
արևելեան
բանակաթնմն
էին կազմում։
Կամուսի պրս,
թարգմանութեան
մէջ՝ էջ 322 նոյն
բառը
սխալ է գրուած
ռ
յ>)^)
231՚323
քՅ,
փոխա
նակ
")5
^յյ
2
ՁքՅ^Ձ1՚Ձ։
Ուտ.
231"3\/՚
Ձ.
մի
սրբատեղիի
անունն է. իսկ
201
«
ուժ,
զօրք»։
ԶՕՐԵՍ,
«
զրահ»,
ունի միայն Բառ, երեմ,
էջ 105։
Fonds A.R.A.M