սօտ
23
է՜^31՝3"ք
«
ոսկեթերթ
թուղթ՝ որով
գրքերի
կազմը և այլ բաներ են ղրուագո ւմ» բառից.
(
ծագում է պրս.
231՜
«
ոսկի» և արաբ. \1Ձ.1՝ձզ
«
թերթ» բառից, որ հիմա էլ գործածական է
մեր մէջ
վառաղ
կամ
վաււախ
ձևով)։ — Աճ.
ԶՕՏ
«
քննութիւն,
պրպտում»,
առանձին
անգործածական
արմատ, որից ունինք
հե ­
տազօտել
«
հետաքննել,
հ ետ ա իւ ո լզե բ Դատ.
ժր. 2. Աիր. Ժր. 5. Աեբեր.
հետազօտութիւն
Դատ. ե. 16.
հետազօտիչ
Տօնակ. այս բառն
է անշուշտ՝ որ Բառ. երեմ, գնում է էջ 105
զօտօղ
«
հետևող», էջ 104
զուտուղ
«
հետե­
ւող», էջ 101
զւսոօղ
«
զհետ երթող» և թերևս
էջ 105
զօտեալ
«
զատեալ կամ
հատեալ»։
նՀԲ
(
հետազօտել
բառի տակ) լծ. հյ.
Ժտել
և յն. կղ՞ձփ «փնտռել,
խնդրել,
ուզել»։ Տէրվ. Լեզու, թ. 1887, էջ 99 ար­
մատը համարում է
օ տ Հ ա ւ ա ՝
որ աճած
է
զ
սաստկականով և նոյն է
հետք, ոտք
բառերի հետ. որով
հետազօտել
նշանա­
կում է բուն «զհետ
երթալ
զհետոց»։
Հիւնք.
հե տ ազօ տ ե լ<
յն. տաԼտ
«
քըն֊
նել,
ստուգել»։
ԸՕՏՈԻԿ
«
մի տեսակ
բոյս,
տյ՚ուբհյ՚էսւա.
գիտէ միայն Կոյլավ, Բառ, գերմ. էջ 262 բ.—
յայտնի չէ թէ ի՛նչ աղբիւրից է։
ու,
ա
լ, (եզակիում
գլխաւորապէս
դործածւում է
ու
հլ. յոգնակիում
ա
հլ. բայց
շատ անգամ կայ յգ, սեռ.
գօրուց,
մէկ ան­
գամ
եզ. գրծ.
գ օՐ ա ւ
Դան. ժա, 13, սակայն
ո չ բնաւ
զօրի,
յետնաբար կայ ո հլ, գրծ,
զ օ ­
րով,
զօՐովք
) «
ուժ, զօրութիւն»
Բ. մակ, ժղ,
45,
Դան, ժա, 13, «զօրք, զինւորների
խումբ»
ՍԳր. Բուղ,
՛՛
րից
զօրանալ
«
ուժեղանալ,
սաստկանալ»
ՍԳր,
զօրութիւն
«
ուժ, ազդե–
ցոլթիւն, ներգործութիւն,
զօրք, հրաշք, հրեշ­
տակները» ՍԳր,
զօրացուցանել
ՍԳր. Եղն,
զօրազլուխ
ՍԳր,
զօրագոյն
ՍԳր, Եզն.
զօրա­
ժողով
ՍԳր. Բուղ. Եւս. քր. Կոչ.
զօրական
ՍԳր. Կիւրղ. թգ.
զօրանիստ
Բոլզ.
զօրավիգն
Սգր. Եւս. քր.
զօրավար
ՍԳր,
զօրաւոր
ՍԳր.
զօրեղ
Բ, մակ. ժե. 17.
զօրել
Ես. ծ. 2. Եզն.
անզօր
ՍԳր. Ոսկ. Եզն.
մեծազօր 9–.
մակ. ե.
7.
Վեցօր. Ոսկ. Եզն. Կոչ.Ազաթ. Եւս. քր.
բագմւսզօր
Բուղ. Կոչ.
հեծելազօր
ՍԳր. Եւս.
քր.
ՐՕՐօգուտ
«
զինակից» Ելագր. 99։ նոր
ԶՕՐ
գրականի մէջ
գօրաբանակ, զօրագունդ, զ օ ­
րախումբ, զօրակոչ, զօրահանդէս, դօրահրա–
մանատար, գօրանոց, դօրանց, դօրլսշարք,
գօրապետական, դօրասլետոլթիւն
ևն. տես և
հզօր։
= Ւրանեան փոխառութիւն
է հմմտ. զնդ.
1)
յ–>>յ>*՚յ՛
23\՚31՜9
«
ուժ, զօրութիւն», հպրս,
"2
Ձ\՚31
՜–7
պհլ, պազենղ. ^
201՛
«
ուժ, զօ­
րութիւն», պրս. յյյ
201՜
«
ուժ,
զօրութիւն,
կարողութիւն,
բռնութիւն»,
շօւ՜ՅՀ՚Յւ՜
«
ուժեղ,
զօրաւոր»։ Այս բառի
բուն ծագումր
անյայտ
է, բայց հմմտ. զնդ. 7
Ձ
.\1
Ճ\
Ղ «ոյժ,
զօրութիւն»,
ինչ.
23\՚31՝9
ՁՕյՁՏՇՁ
«
զորութիւն
և ուժ»
(
ՒԽւ
-
Ո §
674
ե1տ
ե
831՜
էհօ1օւաւ6 1 6 8 9 ) ։ –
Մեր բառր ենթադրում է
*23\\
Ո՜
ձևը, որ դըտ–
նրւում է հին պրս.
* 2 3
V Յ ^ -
և պհլ.
201՛
ձևերի
միջև։ —Ւրանեան
բառը
ւիոխառոլթեամբ
տարածուած է նաև Հնդկաստան, Կովկաս և
մինչև Բալքան ները. օր. քրդ. աֆղան, բե–
լոլճ.
201՜
«
ուժ, զօրութիւն»,
զազա
201՝
«
ու­
ժեղ», հինղոլստ.
201՛
«
ուժ, կորով, կարողու­
թիւն»,
շօւ՜Ձ^ԼՄ
«
զօրաւոր»,
դնչ. 7.01՝ «ուժ,
կարողութիւն»,
201՜
Յ1Օ
«
զօրաւոր», ուտ.
զօՐ
«
ուժ», թուշ.
ՀՏօդծօ զօրա
«
զօրաւոր», արևե ի
թրք. կամ չաղաթայ.
201՛
«
ուժ,
բռնութիւն,
զօրեղ,
զօրաւոր»,
201՜
ւ31՜ՈՅզ
«
ստիպել, մի
բան
բռնի
անել, բռնադատել»,
օսմ.
201՛
«
դժուար, բռնութիւն»,
201՝1
ս
«
բռնի, խիստ»,
բուլդար,
201՝,
ալբան.
1
:01
X6, ՇՕՈ՜Օ,
միջին
ռում.
201՜6,
նյն.
Հօքնտ,
Լկյ՛., արաբ.
2
ԼՄ
«
ուժ, բռնութիւն,
խելք,
իմաստութիւն»
(
Կամուս, թրք. թրգմ. Ա. 881),֊Հիւբշ.
152։
Առաջին անգամ
ուղիղ մեկնեց ԳԴ։ —
նՀԲ դնում է թրք.
զօ ո
(
իմա՛ պրս.
201՜) ,
զաադ
(
իմա՛ արաբ. ՝֊––>յ~՝
031
՜
Է)), չէրի
(
իմա
թթր.
66
Ո
«
զինւոր»։ — Եւրոպա.
թերթ Վիեննայի, 1849, 200 հպրս.
գա­
լար,
դուր։
8
ծէէ10հ6ք,
ձ ո Շ Յ
77, 272
պրս.
201՜.
զեդ.
շ Ձ ^ Յ է ՜ Յ ,
սանս,
յսւ՜ու։
Այսպէս
նաև
միւսները։
Մ. Փորթու­
գալ, Եղիշէ 116 սանս,
սուրա, ասու–
րա,
զնգ.
ահոլրլս (մա գ դ ա) : 1
<.31՚տէ,
Յուշարձան 407 սումեր.
Տ1Մ
«
ուժ, զօ­
րութիւն,
զօրեղ»։
ԳԻՌ.֊Ագլ.
Ալշ. Ախց. Մշ. ննխ. Պ լ. Ջղ.
Տփ.
զօրք
«
զօրութիւն»
(
օր. Աչքիս
զօրքր
114
Fonds A.R.A.M