108
ԸՈԻ1)
աէս
ցոյց է տալիս
-
ակ
վերջաւորութիւնէ •
այս իրանեան ձևի Հետ նոյն է ասոր.
ք յ
0 –
Տ
,
230
Ա1-Ձ
(
նաև ՚ձ&ոհա՜ճ և
շ Ձ ա ե ա
՜
Ձ )
«
էհգ–
ա ս այ)
(
այս երկու բոյսերն
Էլ պատկանում
են շրթնաղդիների
ընտանիքին և շատ նր֊
ման
են. յաճախ շփոթաւմ են իրար հետ)
Տքօօէշհհ.
Էջ 90,
—
ԱՃ.
Պատահական
նմանութիւն
ունի արաբ.
Նհ)
2—1*3
«
կապնդեղ, \\\ՇՇԽ» (տես
Շթա յնշնա յդէրի
հաւաքածոն
\ * \ / 2
ր \ ^
12,
91
)։
ԳՒՌ.֊ՆՀԲ, ՋԲ և ԱԲ դնում են
դուրիկ
ձե–
վր, որ յիշում է նա և ԼԲ ուս* § 725, իբր ((սամ֊
թի նման խոտ
մր»։
9.
ՈԻԼԱՄՈԻԼ
տե՛ս
Ուլն։
քԶՈԻԿ,
մէկ անդամ ունի Վրք. հց. Բ. 212.
«
Կայր անդ ինձ մի որդւովք, որ և դիէր մա֊
նուկն րնդ նոսա զուկն.» այլ խմբ. «Դիանայր
ի ստեանց նորա րնդ մանկունս նորա», որից
երևում է՝ որ պէտք է հա սկանալ
դոյդ
«
միտ֊
սին»։
ՆՀԲ մեկնում է «ծիծ և կամ զոյգ րնդ
նոսա»։ ՋԲ և ԱԲ դնում են «կենդանիի
ստինք»։ Այս իմաստր
ճիշտ
կարծելով
ՑօէէւՕհ.
2 0 1 \ 1 0
1850, 355
և
ճ ո Ը Յ
72,
172
համեմատում
է սանս,
ՇԱէսԱՅ
«
ծիծ» բառի
հետ։^
*
ԶՈ1՝ԿԱԿ
«
փողոց», նորագիւտ բառ որ մի
քանի անգամ գտնում եմ գործածուած
ուշ
ժամանակի
արձանագրութեանց
մէջ. ինչ.
«
Բոլոր տներ Հատեցոնց
զուկակի»
(
Անիի թ,
1215
արձ, Վիմ. տար. էջ 59) «Զկուղպակն՝ որ
ի վերա ծռազուկակին է» (Խծկօնից 1221 թ.
արձ. Վիմ. տար. 63), «Գնեցի կուղպակ ի
ծռազուկակին»
(
Արձ. 1266 թ. Վիմ. տար.
109)։
֊
Արաբ.
լՅ ՝ * յ
շ
1
պ Յ գ
«
փողոց»,
որից
թրք.
ձ֊*°,*–<
տՕգՅգ,
աղալ,
սօխաիւ
«
փողոց»։
—
Աճ.
9.
ՈԻԿԻ
կամ
ԶՈԻ
՚1
«
սև խունկ, ստաշխ»,
որից
շոր դուկի
«
չամչախունկ»
Մխ. բժշ. էջ
119.
դուկի ձէթ
«
չամչախունկի
իւղ»,
դոլկրն
կամ
դիւդին
«
մի տեսակ խունկ» Բժշ. Խոր.
աշխ. էջ 600 (այլ ձ.
դիւդդինի»
֊
Չդիտեմ
թէ հայերէնի հետ ինչ կապ ու­
նին վրաց.
՚
ե ՚ յ յ յ օ տ դուդիա
«
ստիւրաքս, ա–
նուշահոտ ձիւթ», յն. ԼդՀա
«
ԸՅւ՚թւՈԱՏ
հտէս–
1
ԱՏ,
բոխի ծառը,
ՐթՅճէՅ)
և ՚0>Հ<–՜–
Տ։Տ61*թՕ–
Տ 3 1 ^ 3 § 6 ,
վայրի
թիւմ,
էհ
^էՈԱՏ
Տ61*բ\՚1–
\
Ա\Ո»։
Պատկ.
ճթա. Ր60Րբ.
30
յիշում է վերի
յունարէն
ձևերր։
"9.
ՈԻՆԱՐ
«
գօտի», գործածուած
է միայն
մէկ անգամ Եւիր. գծ. 33 «Դնէին զդաստա­
ռակն կամ դզունարն է կամ գգօտին ՜վի վերա յ
անձանց և անդէն
ողջանային ի ցաւոց».—
սրանից է առնում նաև Ակևռ. գծ. = Ոսկ. գծ.
338.
յայտնի չէ միայն թէ բառր յետին
ներ֊
մուծո՞ւմ է, թէ բնիկ ոսկեդարեան։
Առաջին
ւզարագային փոխառեալ է՝
֊
Արաբ.
շԱՈՈՅՐ
«
գօտի»
բառից,
սրա հետ հմմտ. պրս.
շԱՈՈՅք
«
գօտի», վրաց.
ԳՏօդօտծօ դոնարի
և թուշ.
՝
ե(՜ւ6օ<օ դո նար
«
կաւգ, թել, չուան, մետաքսեայ
ժապաւէն»,
ՔՐԴ՛
26
Ո31*
«
վւորուրար», ասոր.
յ ^
օյ
20–
1131՛3,
լտ.
20
ՈԱ
1
Յ,
որոնք բոլոր
փոխառեալ
են
յն.
՚՚-
ա՝)կյ10՝/ «գօտեակ»
բառից. (Լ(հ՝)՜ղ
«
դօտի» բառի նուազականն
է)։ Իսկ եթէ ոս­
կեդարեան է բառր, այդ պ արա գա յին փախա֊
ռեալ է ասորերէնից,
որի հետ սակայն հա­
մաձայն չէ՝ իր
-
այ
վերջաւորութեան պատ­
ճառաւ։— Հիւբշ.
265։
ՆՀԲ և Հիւնք. դնում են
յունարէնից։
Հիւբշ.
20
ա<3 35(1881), 659
արաբերէ–
նից,
831
–
էհ010Ո136 8 8 17, 100
յունա֊
րէնից։ Վարդանեան ՀԱ 1922, 407 ասո­
րերէնից։
*
ԶՈԻՌՌԱՅ
«
մի տեսակ կորեկ.
Տ01%\\\\ՀՈ
\՚
ս1§31՚է
ձ
յ)
Ամիրա, ունի միայն ՀԲուս. § 723։
= Արաբ.
Հ
Հ
ՕԱՈ-Ձ
կամ
շԱւ^Յ
(
տե՛ս
Շթա յնշնա յդէրի
հաւաքածոյի
մէջ՝
\\՚2
ր^՚1
12, 84).
սրանից է վախառեալ նաև ֆրանս.
օ՚օսւ
՜
Յհ,
ՃՕ Ա Ո ՚Յ։
Ուղիղ մեկնեց նախ Նորայր, Բռ. ֆր֊
բանս, էջ 1155 ա, յետոյ
նոյնր Ալիշաս,
ՀԲ ուս. անդ։
«
զսպուած,
իրեն
ճնշելով՝ վատ
բանից
հեռու պահած»
Եփր.սլհ, «անջատ
(
տեղ)» Արծր, «ամփովւ» Վստկ. 198. որ և
դիսւդ
«
զսպում,
սանձահարութիւն»
Մ ագ.
թղ. 243. որից
դսպել
«
ամփոփել,
սեղմել,
կծկել» Ոսկ. ես. Եւս. պտմ. «ամվւոփել (մե–
Fonds A.R.A.M