102
(86
է՜Ո6ւ<6ք
441)։
Հայերէնը
գտնլում է յն. և
պրս. ձևերի միջև, նախաւոր
ձևն է
"
զումու–
ՐՈւխտ,
որ ըստ իս ծագած պէտք է լինի պհլ.
գւռ.
*2
Ա1՜ՈԱ1՜1՜Աքէ
ձևից (հմմտ.
զառնաւուխտէ,
—
Հիւբշ. 151։
Առաջին անգամ
ԳԳ
համեմատեց
պրս.
շ ս ա ս ւ ՚ ւ ՚ ս ձ
ձևի հետ։
Այլևայլ
լեզուների
հետ
կցում են
ՆՀԲ,
Լց^.
Խո\.
Տէսճ.
ՓՈԽ.—Հայերէնից
են փոխառեալ վրաց.
^Տ՚ցծՅ՚յյհփօ զուրմախւոի
և թուշ.
՚
ե՚յյքհՅ՚յյհ^
զուրմուխտ
«
զմրուխտ»։
ԶՆԴԱԼ
(
կամ
զընդալի
«
խնայել, վրան
դո֊
զալ, գթար) Եզն. Աեբեր. Ոսկ. մտթ. հռովմ.
284.
Վրք. և վկ. Ա.
534
Փիլ. (Վենետ.
1892,
էջ
128),
«
սիրտր
թունդ
ելլել,
տագնապիլ))
նար. ժզ. էջ
36.
որից
զնդացումն
«
սրտա­
դող)) Պիտ։
նՀԲ
թնդալ
բառից,
ՑօէէւՇհ.
2 0
^ 0
1850, 354,
Ճ Ո Օ Յ 72,
176,
ԼՅ ^ . Սւ֊–
ց6տժւ. 390
սանս. Շհտւձ = հաձ,
ՕՈՅՈ–
(1
ս
«
պաշտպան»։
*
ԶՆԴԱՆ, ի-ա
հլ. (գրուած
նաև
զընդան,
զնտան՝
դ֊ով
կամ ա֊ով) «բանտ»
(
նոր գրա֊
կանում «ստորերկրեայ
մութ բանտ»)
Եղիշ.
է, էջ
107.
նար. էջ
36, 236,
Վրղն. ծն. որից
զնդանարզել
«
բանտարկեալ»
Երդն. քեր.
զնդանել
«
բանտարկել» Կաղկանտ.հրտր. էմ.
էջ
91.
Շապհ.
71.
դնդանաւոր
«
բանտար֊
կեալ» (գրուած
զընդաւորէ
Ոսկիփ։
=֊Պհլ.
//–
Ղյյ֊Հ/
շ(ւ)Ո0ւՅՈ,
26
Ո(1ՁՈ
«
բանտ»,
2 6
ո ԺՅ Ո բՅ Ո
«
բանտապան»,
պրս.
Հչ\ձՀ>\
շ ւ ո ժ Յ Ո
«
բանտ»։
Բառիս
ծա զում ր
անստոյգ է.
Ւ1օ1
՜
Ո §
671
դնում է զնդ.
*236–
ՈՅ(1ՅՈՅ
ձևից, իբր թէ նախնական
նշանա֊
կութիէնը
լինէր «զինարան»։
Իրանեանից
են
վախառեալ
նաև քրդ.
Օ^^յ
21
ՈՃՅՈ,
զազա
շՇ ա ճՅ Ո ,
թրք.
շՅՈ ճՅՈ ,
սերբ.
26
ՈԺՅՈ
, 21
Ո-
Ճ Յ Ո
,
2 0
Ո ՃՅ Ո
«
զեղան»,
օսս.
1
խձ0Ո
«
ԴԸ֊
ժոխք», ասոր. Հ
Հ
*
> յք
1
26
Ո
(1
՜
ՅՈ1զ
«
բանտա֊
պետ»
(8
ւ՜օշ1<61ւ
՜
ո.
97
Յ ) ։ —
Հ ի ֊ բ շ –
151։
Ուղիղ մեկնեց
նախ
ԳԴ
,
յետոյ
8
օէ–
էւշհ.
ՒԽՐՅՇ Յ ^ Ո Ն 33, 56, Բսճւա. 41,
105;–
Տօէէւշհ.
2
Լ ա
(
յ 1850, 354, Ճ Ո Շ Յ
72, 176,
Լ Յ § . Սւ
^ՇՏՇհ.
391
դնում են
սանս.
Շ հ Յ մ
արմատից։
յ\1ս116Ր Տ Ա Ճ \ \ ՛
38, 580
սանս.
յՅՈէս,
զնղ.
23
Ոէս
«
ըն­
կերութիւն»։
յ՜Ատէւ, 26Ոճտբ.
120
ր սրանց
հետ
նաև մարական
ճօէ,0Ո1՚էՕ1,
լի֊կ–
ճ Յ Ո է հ ս Տ
յատուկ
անունները,
հայերէնը
համարում
է պարսկերէնից
փոխառեալ։
ԳՒՌ. — Առհասարակ
գործածւում
է
զնդան
ձևով, որ կարող է նաև նոր
փոխառութիւն
լինել թ ուրքերէնից.
բայց
ունինք նաև Հմշ.
դնդօն,
Զթ՛
զօնդօն, դօնդոն.
փոխաբերաբար
նշանակում
է «մութ տեղ», և ասւում
է օր.
Պլ.
մութ-դնդան,
Ղրբ՛
մթէն-դնդան
ևն։
ԶՆԻՆ
(
գրուած
նաև
դոնին,
սխալմամբ
զննին՝
շփոթելով
զննել
բառի հետ,
այժմ էլ
ոմանք շարունակում
են այս սխալր, որով­
հետև բառր
հնչւում է
զ ո ն ն ի ն
)
«
քննութիւն,
որոնում, դիտել, տեսնելր»
Բ, մակ. ե. 26.
Ծն. լդ. 1. Եփր. թգ. Ոսկ,
յհ. ա, 26, Վեցօր,
որից
զննել
Գատ.
ժզ, 26, նալում, դ. 1.
զոն––
նելի
Ոսկ,
ես.
զննական
Աեբեր.
զննարան
Մխ. դտ.
զննումն
Փիլ.
զննութիւն
Մծբ.
ան–
զընին
Վեցօր.
հրաշազնին
նար. խչ. նոր բա­
ռեր են
անդամազնին, անդամադննութիւն,
դիազննութիւն,
խորազնին,
մանրազնին,
զննողական
ևն։
նՀԲ համարում
է
քնին, քննել
բառի
սա ս տկա
կան ր, իբր
զքնին,
և
ք
ձայնի
անկումով՝
զնին։
Լ Յ § . Սւ
՜
§ԸՏ
(;
հ.
51
քրն–
նել
բառի հետ
Ո1
արմատից։ Տէրվ, Մա­
սիս 1881
յուլիս 4, Լեզու 1887, էջ 18,
նախալ. 50, 71 մեկնում
է նՀԲ
֊
ի
ձևով։
Հիւնք.
զանազան
բառից։
Բ 6 0
՚ 6
ք Տ 6 Ո ,
Հայ. դր. լեզ, 158 ունի նոյնպէս
նՀԲ֊ի
ձևով։
Ր^ՅքՏէ,
Յուշարձան
429
թաթար.
1
աո,
§սո,
ևօո, սսո,
շա,
տտ,
լազաթ.
Տ1Ո,
Տ
1
ՈՅՈ
131
ՈՅ
1
<,
օսման.
ՏւՈՅՈ13յ\,
Օաէա՜ւոշե,
ալթայ.
06
Ո6
«
փորձել»։
Մ.
Ա. Գաբրիէլեան,
Հայք 1892, թ. 1, էջ 4ա
հանում
է
զա րն ե լ > զանել
բայից,
իբր
թէ «ակռային
զարնելով
քննել»։
ԳՒՌ,-Շ մ.
ղննիլ
(
գործածւում
է
քննել
բառի
հետ)։
*
ԶՆՋԻԼ
«
շղթայ» Տաթև. ձմ. ճր
(
քանիցս),
որ և
զնհիլ
Վրք. հց։
= Թրք.
յ Ա * ^
26
Ո
)
Ա
«
շղթայ»,
որ
վա­
խառեալ
է պրս.
քՀ*–>)
2 6
ո յ ՚ Մ , 23ոյՄ, շւո֊
յ
՜
Մ
հոմանիշից,
"
րից
նաև
բելուճ.
23
Ո-
յ՜Մ,
231
Ո211,
քրդ.
29
Ոյ11
«
շղթայ»։
Պարսիկ
բառի ծագումր անյայտ է։
Fonds A.R.A.M