տա՛
101
ծում են իբրև մաշիչ կամ յղկիչ, տճկ,
զրմ֊
վւարա» Վանակ,
յոր։
֊֊
Յն.
օ\>.եռ\.գ
(–(
ւսօւՅօ;)՝
նոյն փոշին է.
որից
3\
ԱձՕ՚՝,Հ՚ղզ
11
$ԿՀ «զմռնիտեան քար».—
յոյնից փոխառեալ եննաև լտ.
ՏՈ1^71Տ,
ֆր.
Շ7Ո671
նոյն
նշ.— յոյն բառր
8
օ1ՏՅՇգ,
էջ 886
դնում է հնխ.
Տ17167
«
քսել, զօծանել»
արմա֊
տից,
որին պատկանում են գոթ.
Տ17131797,
հհիւս.
ՏՈ7107,
անգսք.
Տ1Ո
&
ՕՈՆ
հբդ.
Տ7Ո670
«
ճարպ», լիթ.
Տ7Ո37ՏՅՏ, Տ7Ո37Տէ6
«
ճենճ» ևն,
որոնք թէև ունի
\\
^Յ1ՃՇ
478,
բայց նրանց չի
միս։ցնում
յն,
0\»001
Հ
բառը։
Այո պարագա֊
յին պէտք է
յիշել
եբր.
"1
՝
>ՕՓ
Տ37ՈՄ,
ասոր,
);
^>–յ– Տ37Ո1քՁ
«
ադամանդ. 2.
զմրռ֊
նիտ»
(
Տրօշեշւա.
380),–
Հիւբշ.
349,
Ուղիղ մեկնեւյ նախ ՆՀՐ։
ԶՄՐԻԼ
կամ
ԶՄհՐԻԼ
«
թմրիլ,
ընդարմանալ,
արբե ցութիւն ի ց յիմարիլ,
խայտառակուիլ»
էր րնդ եղբ. 48. Փիլ. տեսակ. Մամբր. բ.
տպ, էջ 14, Ոսկ.
յհ. ա. 3. «պապանձիլ»
ի
գիրս Խոսր. 113. Լմբ. սղ. «ձիուց
հարուած
ս տ ան ալ»
Եփր. փես, 420, «դլոլխր պատուիլ»
ԱԲ, որից
գ մ ր ե ց ո ւ ց ա ն ե լ
«
թմրեցնել» ԱԲ,
գրուած է
գ ըմ պ ր ե ա լ
Սարկ, աղ. էջ 121։
–֊
Բնիկ
հայ բառ հնխ,
77167–
արմատից՝
ց
նախդիրով, ցեղակիցներից
հմմտ, սանս.
7
ՈէՄ
"
Ո3է1
«
կաթր չաղուիլ, ապշիլ, շշմիլ,
թրմ֊
րիլ, փայտ կտրիլ»,
քՈԱքէՅ–
«
շշմած, թմրած,
նաև շաղուած՝ մածնած կաթ», պհլ.
\՚67
Ո27 =
֊֊
պրս.
ե17Ո37
«
հիւանդ»
( * \
դ ՚ 3 1
– 1 7 1 3 7 3 ) ,
^7*%
Բ327ՈԱ7Ժ371
(
որ և
թ31էՈ1ՄճՅՈ) ,
անց. դերբ, բջլւտաձճ «թառամած
(
ծաղիկ,
բոյս), տխուր, տրտում, այլայլած
կերպա֊
րանքով, հիւանդոտ (մարդ)»
(*
թՅէ7Տ
–17131՜) .
յն.
13
(50
X0;
«
մածնած
արիւն»
(
ԲօԽ
)771
>՛
2,
280,
«
օւ-ո § 313,
Ւ
^է>6^,
աւքտհսշհ
2, 239,
ՔօւտՅշզ 135)։
Տէրվ. Լեզու
1887,
էչ 148 — 9 հնխ.
Տ1711
արմատի
Տ17Ո7
ձևից. հմմտ. լտ.
Ո\՚\–
է՚ՕՐ
«
զարմանալ»,
հբգ.
Տ17Ա676Ո։––
Հիւնք.
թ ո ւ ր մ
արմատից
դնում է
թ մ ր ի լ
և
դ մ ր ի լ ։
Բ օ օ
՚ 6 7
Տ 6 Ո ,
Հայ. դր. լեզ. 158
ց - մ ո ր ի մ ՝
կա զմ ուած
զ
նախդիրով՝
թ մ բ ր ի մ
բայից,
թ
ձայնի
անկումով։
Ուղիղ մեկնեց ՏշեՏ–
է
&1
օ
^1է2,
1
Լ7.,
53
(1925),
260,
ԳԻՌ.֊֊ Չդիտեմ թէ նոյն արմատի՞ն
են
պատկանում գւռ,
գ մ ո ի լ
«
չեփած
մսի վւակ
ամանի կամ պահարանի
մէջ դրուելով նե֊
խիլ և հոտիլը»,
գ ե տ ի նը զ մ ո ի լ
«
ցրտից պրն–
ղիլ, մնալ քարացած»,
գ ն գ ո ի լ
Մչ, «սաստիկ
թմբրիլ, գլուխր դառնալ, րնդարմանալ» (Ա֊
մատանի, Հայոց բառ ու բան, էջ 189 բ)։
ՓՈԽ,
—
Վրաց,
՚
նՅր-ւ&յյծ, գ մ ո ր ե ը ա
«
յա֊
ճախ
յօրանջելով
հանդերձ
մարմնի անդամ­
ների ձդձգուիլր, ճապկտիլ, մանաւանդ
ցրր֊
տահարութիւնից
յետոյ»։
*
ԶՄՐ(1ԻԹ
«
զմրուխտ
քարր»
Գր. տղ, եէմ,
յետին ռամկական
ձև, որի հինն է
գ մր ո ւ խ տ
(
տես
անդ)։
֊–
Ո՝ըք,
>յ**ձ ւսոՂւ՜սձ, գւռ.
շս ա 7 ս է , շլաւ–
էսէ
«
գմրուխտ»։—Աճ.
Տե՛ս իմ Թոլրքերենէ փոխառեալ բա֊
ռեր, էջ 92։
՚
ԶՍ՚ՐՈԻԽՏ, ի-ա, ո
հլ. «մի տեսակ
ազնիւ
քար՝ կանաչագոյն»
ՍԳր. որից
գ մր ի ւ տ ի
ԱԲ.
գ մր ի ւ ս ւ ե ա յ
Պտմ. աղէքս,
Տօնակ։
֊–
Փոխառեալ բառ, որի րնկերներն են յն,
Յյյ-Յ՚թշ
-
քՏօ։;, ^օտօդօօ;;,
ըօթԱ՚փօՀ.֊ պրս. ֊°՝ .
2
Ա7ՈԱ77Աճ,
պհլ. աա֊Նսճ., արաբ,
յ ^ յ յ
2 3
հ 3 7 յ
՚ 3
ճ ,
սանս.
7
Ո373ե։ՅէՅ,
պրակը,
7
ՈՅ-
7 3
§ 3 0 ՚ 3 ,
չին.
աօ1օ1սՅէ
՚0,
բոլորն էլ
«
զրմ֊
րուխտ»
նչան ակութեա մբ։
Բոլորի
աղբիւ֊
րր սեմականն է համարւում. հմմտ, բաբել.
1՝3773
եէԱ,
եբր.
Ո | " ) " 1 2
ե
՜376
գ6է,
037
գՅէ,
փիւնիկ.
ե 3 7 3զէ ,
ասոր. ^
ե"37զՅ ( 8 7 0 Օ
1
<61ա.
46)
հոմանիշներր,
որոնք ծագում
են
Է)7գ
«
փայլիլ,
փայլուն» արմատից
(
այսպէս
ճ. Ա 6 ե 67 ,
1
ոճ1ՏԺ16
Տ է 1226 Ո 8 8 ,
1\\.
87631
7՝/1
ՏԼ
10, 6 6 ,
Ո Յ
1
^ ՝
Հ
8
Տ Լ
10, 1 8
ևն),
Յոյն
ձևր յառաչացել
է հնդկականից.
այսպէս
Ա
.0
է
()2
ք8օ;
պրակր.
7
Ո
3 7 3
§
Յ Ճ Յ
ձևից, իսկ
ՅսճօօդՏօ;
պրակր.
Յ Շ ա Յ
7
ՈՅՐ3§
ՅՃՕ
«
քարն
զմրուխտ»
ձևից՝ իբրև
*3\
ա<չ6.ռօ.~(եՀյզ (տե՛ս
Ց օ ւ Տ Յ Ը զ 6 0 9 ) ։
Յոյնից են ձևացել
լտ.
ՏՈ13-
73
§(1ԱՏ,
ասոր. 1յՈՀչ ^–9
-
2171373
§
ՃԶ ( 8 Ո Ձ Օ
1
<611713Ո71 9 6 ) ,
գերմ.
Տ Ո 1 3 7 3
§Ճ
(–\1
ս
§Շ,
455),
ռուս.
Շ ^ Յ բ Յ Ր ^ 7 յ ,
ֆրանս.
67
Ո673Ա0՝6,
ան գլ,
67
Ո
67
Յ
1
Ճ,
վրաց.
զ ս ա մ ա ր ա ղ ՚ դ ա , սա–
մ ա ր ա ղ ՚ դ ի , ս ամա ր ա գ ո ո ,
ևն։ Պարսկականից
են ձևացել
արաբ.
2
Ա7ՈԱ7աճ,
քրդ.
/.
ստաձ, թրք.
շս ա ք ս է ,
ռուս.
ոՅգաբգյւ՚հ
Fonds A.R.A.M