84
«
իր տեղը», պրս.
կ
բ Յ ^
«
ոտք»,
^
թ31
«
ոտքի հետք»,
բՅ^ՕԶ
«
տոտիկ»,
թ 3 1 §
«
հետևակ,
պատգամաւոր,
սուրհանդակ»,
օսս՛
քՁ Ժ
«
հետք»,
պհլ.
բՁ1
«
ոտք», րելուճ.
բ շ Ժ
«
ոտքի հետք», բճմձ
«
յետևից,
յետոյ,
վերշր», յն,
1
էօս;
(
սեռ–
7
էօօ6;)
«
ոտք»,
՜
տԼձզ
«
յոտս, հետի, հետևակ»,
7
էՏ^7)
«
ոտ­
քով, ցամաքով», լեսպ, բէովտ,
71
ՏՕ01
«
ետե–
ւից, զկնի, հետր, միասին», դոր,
1
էՏ^^
«
ոտք,
ոտքի կոճ», լտ.
բ 6 Տ
(
սեռ.
բ շ ճ ւ Տ )
«
ոտք»,
բ6(13
«
մարդու
ոտքի հետք»,
բ6ճւ–Տ6գԱԱՏ
«
ծառայ»,
թ6(Խտ
«
հետևակ»,
թ 6 ճ 6 Տ է 6 ք
(
քՀ՚ձ–
տի»,
Յ Շ Ա - բ շ ճ ա Տ
«
թեթևոտն, սրրնթաց»,
լիթ.
բ շ ճ տ
«
ոտնաչափ, ոտքի հետք», լեթթ.
թ 6 2 ,
«
յետոյ, յետևր»,
բ6<13
«
հետք»,
թ6 ճ ծ
«
քայլ»,
հսլ.
բ5տւ, ձ֊7°<
թ է Շհ ^ , ռուս.
Ո՜&աւՑ
0
ք^6––
տևակ», գոթ.
քօէԱՏ, Հ/ւռ.
քԱ02,
անգսք.
քօէ,
գերմ.
քսՏՏ,
անգլ.
ք օ օ է
«
ոտք»,
հիս լ.
ք6է
«
քայլ», \օկ «ոտք»,
«
քայլել» են
(՝\\
^Ձ
1–
ճշ
578, 569, 543,
Ց օ ւ Տ Յ Շ գ 754, 265, 808,
Տ ա օ ս է - ^ ա շ է 725, 1ւ–ՁսէտՁՈՈ 209, Բօ–
1
<օա^ 2, 2 3 — 2 5 ) ։
Այս բ"լ"րր
երևան են հա­
նում հնխ. բշճ– և
բ օ ճ –
արմատներր,
որոն­
ցից առաջինր տալիս է հյ.
ճետ, ւետ, եա.
երկրորդը՝
ոտ–ն։—
Հիւբշ. 466, 482։
նՀԲ
ճ ե տ ՝
լծ. թրք.
ի գ
«
հետք», հայ,
ոտ, ետ, յ ե տ ,
ուստի
զճ ե տ , հ ե տ և ե լ
ևն.
ճ ե տ և ա կ ՝
լծ. թրք.
ետէք.
իսկ
ճ ա ն ա ­
պ ա րհ
բառի տակ
դնում է յն.
6
§6(;
լծ.
հյ.
ճ ե տ ք
և
ո տ ք ;
Ուղիղ
մեկնութիւնը
տուաւ նախ
՝
^Խ(1ւՏՇհ. 22, 3 9 ։ ՏօէէւՇՈ.
ճ ո Շ Յ 4 2
յն.
656;
և տԼտտԽւ ձե֊
ւերի հետ
Տ ՅՃ
արմատից։
Լ 3 § .
Սւ՜–
§ 6 Տ 0 հ .
3 9 5
բ Յ ճ
արմատից։
Ուղիղ են
մեկնում նաև ա \ \ &
41, 8,
յստէւ, 26Ոճտբ. 189,
Հիւբշ. 1Հ.2
23, 34,
Տէրվ. Մասիս 1881 սեպ. 15 և նախալ.
92,
—
Եազըճեան, Արևելք 1884 նոյ. 16
սանս,
հւ, հւէՅ
«
երթալ»։
Հիւնք.
ա յ տ
բառից։ Պատահական
նմանութիւն ու­
նին ճապոն. ^
^ ՅէՕ
«
հետք, յետևր»,
ավար.
1
շ6է՚6
և խունաագ.
հ շ է շ հ
«
ոտք»,
նաև
զազա
Հ^ռ.
«
քովը, մօտր,
առ, մերձ», որ ձստճ,
ՕւՇէ. Ր
Ա
Մ
Ճ
Ց
էշ
140
արաբ.
^ 1 օ –
^ ՚ Յ է է Յ
«
մինչև» բա­
ռին է ուզում
կցել։
—
11
տք
և
յ ե տ
տե ս
առանձին
։
ԳԻՌ, — «Հետք»
իմ աստր պահում ևն Սվեդ,
ճի տ ք ,
Հմշ.
ճիդ.-
«
միասին, միատեղ» ի ֊
մաստով են՝ Ախց. Երև.
ՃԷտ,
Ալշ.
ճեդ,
Մշ.
ճեդ, ճըտ ,
Խրբ.
Հճ. ննխ.
Պլ. Սեբ. Սչ.
հ է դ ,
Ասլ.
ճէ՛դ, ճ ե ՝%
Ագլ.
ճիտ ,
Հմշ. Ավեդ.
ճիդ ,
Տփ.
ճիդ , իդ,
Վն.
խետ,
Ջղ.
Սլմ.
խէտ,՛
Ոզմ.
խ է ՚ տ ,
Մկ.
խիտ.
սկիզբր
աւելացնելով
նի
մասնիկը՝
Գոր. կթ–
նը ճ է ա
(
հմմտ.
ն ի մ ն ն է լ ,
ն ի ճ ս ն է լ
ևն). դիմորոշ յօդերով միացած՝
Շմ.
ճ է տ նա ս , ճէ տնա տ , ՃԷտ նան
«
հետս, հետդ,
հետր». վերշաձա յնր
կորցնելով՝
Մկ.
խա,
Ոզմ.
խա.
ինչպէս՝ Մկ.
խաձի
«
ինձ հետ»,
խաք՛ի
«
քեզ հետ», Ոզմ.
խ ւ սձէ ՛
«
ինձ հետ»,
խ ա ք ի
«
քեզ հետ»։
Ուրիշ
նշանակ՚ոթիւններ
են ներկայացնում
Ղրբ– «մինչև», Ախց– Երև.
Կր. «թէ՛ ...թէ՛», Տփ. «իսկոյն,
նոյնհետայն»
և շատ տեղ էլ
ճ ե տ
«
անգամ»։
—
նոր ձևեր են՝
ը ն տ ե ՚ ճ տ ր
Ղրբ– «այնուհետև»,
ճ ե տ ը ճ ե տ ի ն
Շլ. կամ
ճ ե տ ճ ե տ ո ւ ն
Վն. «իսկոյն»,
ճ ե տ ի ն
Խթ. «հետիոտն»,
ճ ե տ ն ա ճ ե տ բ
Տվւ. «հետ­
զհետէ»,
ճ ե տ ի
Ղրբ– Շմ. «համար, վասն»,
հե տ ա կ որո ւ ս տ , ճ ե տ ա կ տ ուր, հե տ խ ա գ , հե տ –
ւ | ր ա յ ,
որոնց պէտք է աւելացնել
ճ ե ւ ո ր ա ր
Խտշ. «հետ իրար, իրար հետ, միասին»
(
նոյ–
նր զանազան ձևերով՝
ճիս ւ ր ա ր
Հմշ.
հ է յ ր ա ն ց
Ք.,
հ ե տ ի ր ա ց
Չրս.,
հ ե տ ր ա ն ց
Մշկ.,
ճ ի տ ր ա ց
Բլ. Մշ. Շտ. Վն. Տիգ.,
հ ի ր ա ց
Ակն,
ճ տ ր ա ց
Մկ. Վն.,
հ ա ր ա ն ց
Շտ.,
հ ե ր ա ց ա կ
Ակն,
հ ի դ –
Ր ա ց
Ալշ. ևն.և վերշապէս
Ջղ–
խ տ ո ւՐ
(
ՀԼ—հա
ի ւ ր ) ,
որ գործածական
է սովորա­
կան «հետ»
նշանակութեամբ
և
կցուելով
ամէն դէմքի
հետ։
Հ Ե Տ ԻՐ
«
ի բացեայ,
հեռու»,
ունի
միայն
Բառ. երեմ, էշ 180։
ՀԵՐ (եզ.
ո
հլ., յգ.
ի- ա
հլ.) «գլխի
մազ»
ՍԳր. Եփր. աւետ, որից
հ ե ր ա ւ ո ր
Ոսկ. ես.
հ ե ր ա րձ ա կ 9–.
մակ. դ. 6. Ոսկ. մ. ա. տիմ.
ես. 292.
ճ ե ր ա տ ե ա լ
Բենիկ.
ճ ե ր ա տ ո ւ կ
«
ան­
պատկառ՝
լիրբ կին կամ աղշիկ» Ոսկ. մ. բ.
23.
հ ե ր ա գ ո ր ծ
նիւս. կազմ,
հ ե ր ա տ
«
ճաղատ»
Բժշ.
ճ ե ր ա տ ո ւ ս ե ա լ
Շնորհ, վիպ.
ճ ե ր ա ք ա ր շ
Եղիշ. գալ. 355 (չունի
նՀԲ).
դ ա լ ա ր ա ճ ե ր
Մծբ.
գ ա ն գ ր ա հ ե ր
Վեցօր. 119. Սերեր,
դ ե ղ –
Fonds A.R.A.M