51
րել ևն» ՍԳր. Մծբ Ոսկ. Եւս. պտմ. Սերեր.
Եզն.
հ ա տ ո ւ ց ա ն ե լ
«
վճարել,
վրէժր
լուծել ևն»
ՍԳր. Ոսկ
հ ա տ ո ւ ց ո ւ մ ն
ՍԳր. Ագաթ,
վ ա րձ ա ­
հ ա տ ո յ ց
Կորիւն,
ս տ ն ա հ ա տ ո յ ց
11
սկ. ես.
հ ա ­
տ ե ա լ
«
մալեալ»
Ղևտ. իր. 24.
հ ա տ ա ծ
Եւս.
պտմ.
հ ա տ ո ւ ա ծ
Ագաթ. Եւս. քր.
հա տ ո ւ
«
սուր,
սաստիկ»
ՍԳր. Ոսկ.
հ ա տ ա կ ո տ ո ր
Ոսկ. Եփր. մն.
հ ա տ ա հ ա ր ց
«
հատիկներով
հմայող»
Ոսկ. ր. տիմ, ր. և տիտ.
հա տ ա–
վ ա հ ա ո
«
լումայափոխ»
ՍԳր.
հ ա տ ի կ
«
սերմ»
Լմբ. սղ. «խաշած
ցորենով
պատրաստուած
մի ուտելիք»
Ամբ. դատ. 60.
հ ա տ ին
«
կուա»
Անյ. ստորոգ. (>Ջղ.
իւ ա տ իհ
«
կուտ
ձմե­
րուկի»
ևն),
հ ա տ ո ր
Մ աղաք. բ. 15.
հ ա տ կ լ ի լ
(
գրուած նաև
յ ա տ կ լ ի լ )
«
հեկեկալ»
Յհ. կթ.
309,
Լաստ. ժզ.
հա տ ո ւ կ տ որ , հա տ ո ւ ա ծ ա կ ան,
հ ա տ ո ւ ա ծ ա կ ո ւ լմ , հ ա տ ո ր ա ւ ո ր
(
նոր
բառեր)
ևն։ —Շատ անգամ
պատահում է բարդու­
թեանց
վերշը.
ինչ.
ա նհ ա տ
Եզն.
թ ա ն ա հ ա տ
Եփր. պհ. Մանդ,
վ իմ ա հ ա տ
Սերեր,
ն ո ր ա ­
հ ա տ
Պղատ. տիմ.
ե ր կ ա թ ա հ ա տ
Ոսկ. մ. բ.
18.
դ ա հ ե կ ա ն ա հ ա տ
Մխ. դտ.
դ ե ղ ա հ ա տ
Կա­
նոն,
գ ա նձ ա հ ա տ
Ոսկ. յհ. թ. 12. Բուզ.
գ ե­
ր ե զմ ա ն ա հ ա տ
Ոսկ. յհ. բ. 39.
գ ա ր եհա տ
Շիր.
գ ին ե հ ա տ
Եփր. պհ. Մանդ,
թ ա թ ա հ ա տ
Եփր. դտ.
կ ա պ ա ր ա հ ա տ
Բուզ.
նոյնից՝
հ
ձայնի կրճատմ
ամ բ և այս պատճառով
էլ յօ­
դակապի
տեղիք
չմնալով՝
ձևացել է
-
Ա1Ա1
(
մասնիկը),
հմմտ.
ձ ե ո ն ա տ
Կանոն,
ա կ ն ա տ
«
աչքր
վնասուած»
Ոսկ. հռովմ. 295,
ակա­
նա տ
Վրք. հց.
ա կ անջ ա տ
%
ևտ. իա. 18, իր.
23.
հ ե ր ա տ
Բժշ.
մի ջ ա տ
Վեցօր.
փ ա յ տ ա տ
ՍԳր.
կ տ ա ւ ա տ
Մխ. առակ,
կ ա ռ ա փն ա տ /՝՚.
մակ. դ. 42.
գ ո ւն ա տ
Ոսկ. երր.
բ ա ց ա տ
ՍԳր
Բուզ.
խ ր ա մ ա տ
Բ. թագ. ե. 20. Եփր.դտ. ն
սրանցից՝
հ ե ր ա տ ո ւ կ
Ոսկ. մ. բ. 23.
խ ր ա մ ա ­
տ ե լ
ՍԳր. Ագաթ,
ծ ա յ ր ա տ ե լ
Մամիկ.
Յհ. կթ.
գ լ խ ա տ ե լ
Մտթ. ժդ. 10. Ղկ. թ. 9. Եւս. քր.
ա պ ա տ ե լ
Փիլ. նխ.
ք ա ր ա տ ե լ
«
քարը
տաշել,
կոփել»
Տիմոթ. կուզ, էշ 44, 45, 46, 47.
տա­
ր ա տ ե լ
«
բաժանել»
Տիմոթ.
կուզ 261 ևն։-
Զանազան
նախդիրներով
կազմուած
ձևեր են՝
ԶԱ Տ
«
առանձին,
զատուած,
մեկուսի,
հեռու»
(
իբր
գ - հ ա տ յ
Եզն. Աեբեր. Եփր. բ. կոր. որից
ի գ ա տ
«
հեռու»
Վրք. հց. ա. 22 (ժե օթեվա–
նօք ի զատ էաք),
զա տ ա նե լ , զա տ ե լ
«
բաժա.
նել, անջրպետել»
ՍԳր. Եզն. Կոչ.
զ ա տ ո լ ց ա –
նել
ՍԳր. Եզն.
զ ա տ չ ի լ
հոր. Եղիշ.
զ ա տ ա գ ո յ ն
«
հեռագոյն»
Փարպ.
զ ա տ ա կ ա ն
Աեբեր.
ո տ ն -
զ ա տ ո յ ց
Եփր. պհ. 169.-
ԸՆ ՚ Ւ Հ Ա Տ
«
տարբեր»
ԱԳր. Եւս. քր. Ոսկ. ես. Բուզ. որից
ը ն դ հ ա ­
տ ո ւ թ ի ւ ն
Փիլ.
ը ն դ հ ա տ ո ւ մ ն
Փիլ.
ր ն դ հ ա ա ե |
(
նոր բառ),
ա ն ը ն դ հ ա տ
Փիլ. Պիտ.
ևն.–
ՆՀԱՏ
(
կազմուած
ն
նախդիրով)
«
պակաս,
թերի»
Տիմոթ.
կուզ, էջ 106, 160, 297, 179. որից
ա ննհ ա տ ա բ ա Ր
«
աննոլազաբար»
Տիմոթ.
կուզ, էշ69։
—
Արմատի
երկրորդ
ձևն է
յա տ ,
որից
յ ա տ ա ն ե լ , յ ա տ ո ց , յ ա տ ո ւ կ
ևն, որի վը֊
րայ տե ս վարր
առանձին։
.
նՀԲ
հա տ
բառի հետ համեմատում
է
այլազգ,
ք է թ , ք է ս
(
իմա արաբ. (\շ\Հ և
թրք.
Ա Օ Տ
«
կտրել»),
իսկ
հ ա տ ո ւ ց ո ւ մ ն
ձևի հետ լծ. է դնում թրք.
հ է տ ի յ է
«
նու­
էր»։
Ցօէէւշհ.
ճ ո շ Ձ 41
և
\\
քլՄ։ճ61քօքՏշհ.
4 6
Տ3(է
արմատից,
հմմտ. սանս.
Տ Յ Տ ^ ՚ Յ ։
Լ ձ
§ .
Սւ՜^շտշհ.
4 0 8
լտ.
0 3 6
Ա Օ ,
օ յ Ժ օ
«
կտրել,
շարդել»։
1
^ս116ք 8
\
^ Տ
5 , 1 3 8
սանս.
ՕՅէՅ^ՁՄհ
և օսս. ՏձէկՈ. իսկ
ՏՊՀձԳյ
84 (1877),
Էշ 228 օսս.
քշձսո
«
ճեղքել»։
Տէրվ. Մասիս 1882 յունիս 7
լծ.
յ ա տ ա ն ե լ ։
Հիւբշ.
ճոՈ.
Տէսճ.
38
օսս.
քՅՕսՈ9
Մառ.
3 8 0
5, 320
զնդ.
ձ՚Յ՜էՅ–
«
ատամ»
բառի
հետ։
Հիւնք.
հօ տ
բառից։
Հիւբշ. Խա.
0
X3111.
464
աւելի
մանրա­
մասնելով
խնդիրր՝
համեմատում
է օսս.
ւ
՞
ՅճԱՈ (ւՅ՜ՃԱՈ)
«
ճեղքել» և բելուճ.
թ Յ –
էՅ^>
«
կտրել,
ծայրատել,
կրճատել» բա­
ռերի հետ. բայց այս
համեմատութիւնը
անապահով
է գտնում,
որովհետև
յի–
շեալ բառերը
ծագում են հնխ,
թՅէ–
ար­
մատից,
մինչդեռ
հայերէնր
ենթադրել է
տալիս
հնխ.
թ Յ ճ –
արմատր.
սակայն
հնխ.
թՅէ–
և
թՅ(1–
կարող էին իրար փո­
խանակել։
Արմ ագաշեան,
Արմէնիա
սոլմ.
հՅ է
«
այգիներր
բաժանող
ճանա֊
պարհներր»։
16
ՈՏ6Ո,
ՒԱէէ.
Ա.
4,
63, 78, 130
և ՀԱ
1904,
184
հաթ.
հէ,
ճէ,
1
ւՅէ, հ3 է 0
հոմանիշների
հետ։
\\\
շ\\–
Բանաս. 1900, 104 յն.
Տ1՝/տ8օ^Աս.1,
ՅէՏ0ճՓ>Ս|Ո
«
ցրուել, խորտակել»
բառե֊
ռերի հետ՝ հնխ. կ^ձ– արմատից։
քՀՁՐՏէ,
Յուշարձան
421, 428
թթր.
Յէ,
պ
«
բա–
Fonds A.R.A.M