Հ Ա
Մ ^
^
2
Հ
յ/^ւ՛
իշխեսցեն. էջ 160 Յիմ հօրէն և
յեղ­
բարց յիս հրիտակ
հասեալ և իմ
հայրենի
ժառանգութիւն
էր անհամիմաղ
տեղի
(
տեղ՝
Ո
ՐՒ
՚
Լր
ա
Տ
՚
ԼԷՃ Լ^այ). էէ 158.–.
—
Ետու
անհա­
շիւ
անհամիմաղ,
առանց զոք զրկելոյ. Էշ
237.
—
Հրամայեցին
ունել
զխաշն
անգային և
անհամիմաղ.
Էշ 261։
•֊–
Պհլ.
1*
Հ^օ֊>ՀՀ՛
հ31Ո61Ո1՚1
«
դատախազ,
թշնամի».
այսպէս
էին կոլւում
այն էակ֊
ներր՝
որոնք
վնասուած
էին
ՈՅա61Ո31311
մեղքերով։
(
Զրադաշտական
կրօնը
գիտէր
զանազանել
երկու տեսակ
մեղք,
առաշին՝
այն
մեղքերը՝
որոնք
մեղաւորի
հոգուն
էին
միայն
վնասում և կոլւում
էին
աԵՅաԱ.
երկ­
րորդ՝ այն մեղքերը՝
որոնք վնասում
էին բա­
րի
մարդոց
և բարի
անասուններին, այս
կարգի
մեղքերը
կոլւում էին
Ւ131Ո61Ոյ1յՈ.
իսկ
սրանցից
վնասեալները
կոլւում էին
ՒւՅ–
171611131,
այսինքն
«
դատախազ»)։
—
Պհլ,
ՒւՅ–
Ո16Ո131
ձևը տալիս է ուղղակի
հյ.
ճ ա մ ի մ ա ղ ։
Ան ցողակի
յիշում է Այտնեան,
Քնն.
քերակ. էշ143։ Ընդարձակ և ուղիղ
մեկ­
նութիւնն
ունի
անծանօթ
մի բանասէր՝
Բազմ. 1895, էշ 7, ծանօթ. 4։
՚
Հ Ա ՄԻ Շ Ա Ւ ՚ Ա Հ Ա Ր
«
ազոխ
վայրի կամ գառ­
նադմակիկ»
Բժշ. (գրուած
է
ճ ա մ ի շ ա յ րա–
ճսւր).
ունի
միայն
ՀԲուս. § 3348,
= Պրս.
հ Յ ա 1 ՚ 5 3 – ե Յ հ Յ ք
«
ան֊
թառամ
ծաղիկ»,
բուն
թարգմանութիւնն
է
«
մշտագարուն»։
Ուղիղ մեկնեց
ՀԲուս.
անդ։
"
Հ Ա ՄԼ Ա Յ
«
յարձակում»,
նորագիւտ բառ,
որ մէկ անգամ
գտնում
եմ
գործածուած
Շնորհ, առ. «Զետ
զշահէն
հանց սուր
երթայ,
համ լայ կապէ, դատարկ
դառնայ»
(
ագռաւ)։
= Արաբ.
ձԼձ.֊,
՚
յՅՈ113
«
յարձակում»։
—
Աճ.
"
ՀԱՍ՛ԿՆԱ
կամ աւելի
լալ՝
բ ա կ լ ա թ լ - ճ ա մ –
կնսւ
«
վւրփրեմ,
անմեռուկ»
Գաղիան։
= Արաբ.
Ա ^ - յ ւ ձ 1 1 յ ԵՅզ13է–ս1–1ւՅՈ1–
գճ «փրփրեմ
։
դանդուռ,
սէմիզ
օթըձ։
Գաղիանոս
տէ^եալ արաբ, բառր սը֊
խալմամբ
դրում է և մեկնում
«
բակ֊
շաթլ֊հ
ամ կնա,
փալփալնահին–
որ է
խոճկորակյ),
ուր շ տառասխալը
չառա֊
Հ Ա Մ
ջացած է
լ
տառաձևի
նմ
անութիւնից.
իսկ
ռ ա մ կ ն ա
յառաջացած
է արաբ.
ՈՅՈ պՅ
բառի մէջ մի կէտ
աւելի
դնելով (ֆբրԼԼԼ+Տ–
*
հճՈ\զո֊\)։֊Ոոշ֊
•
քեան այս
բ ա կ լ ա թ
բառը
կցելով լտ.
եՅՇՇ31ւՅ
«
մի տեսակ
դափնի»
բառին,
կարծել է որ
ո ա մ կ ն ա յ
էլ նշանակում է
«
դափնւոյ
տեսակ, որ զշատ
կոկոնս
ունի»։
Արանից
առնելով
ՀԲուս. § 1619
օքոամկնա^
դափնի կամ դափնոյ հա­
տերն»։ Այս բոլորր
ուղղում և սրբա­
գրում է նորայր ՀԱ 1921, էշ 336, Գա֊
ղիանոսի
փ ա լ փ ա լ ն ա ճ ի ն
ձևն էլ հասկա֊
նալով պրս.
փ ա ր փ ա ճ ա ն
«
փրփրեմ»։
՛
Հ Ա Մ Հ Ա Ր Զ
կամ
ՀԱՄԱՀԱ Ր Ս , ի- ա
հլ.
(
ա զ ն
բառի հետ շփոթուելով՝
սեռ. գրուած է -
հ ա ր –
զ ա ն ց ,
փխ.
–
զ ս ւ ց )
«
նիզակակից,
թիկնապահ,
օգնական»
Եղիշ. դ. էջ 74, զ. էջ 90, Սեբ.
Պտմ. աղէքս.
Ասող. գրուած է
ճ ա մ ճ ա ր ց
Արծր. հրտր. Պատկ. էջ 94։
-
Պհլ.
յջյ հձՈՂհ&Ո
«
թիկնապահ»
(
կազմուած
Ււ3111
«
նոյն»
+ Ո31՜2
անծանօթ
բառից),
գործածուած
է
Օ Ր Յ ճ է ֊ 1 Ճ Տ Ա ՜ ո Ա § 36
և այլուր,
հմմտ.
Բ Ա Տ 3 1 ՝ Յ Ո Ա ԵքՅէՅւ՜Յ՚Ո,
VՅՏ-
բ ս հ Ր Յ ե Յ Ո Ա հ Յ ա հ Յ Ր 2 3 Ո
«
որդիք և եղբարք,
ազնուականք
և թիկնապահք».
ՏէՅՇ1<61ե61՜§
\
^ 2 ա
17 (1903),
48։–
Հիւբշ.
177։
ԳԴ պրս.
Ճ Է մ ր ա զ
«
խորհրդակից»
ձևից։
նՀԲ
«
թերևս
իբր
հ ա մ ա ճ ա ր ա զ ա տ
կամ
պրս.
ճ է մ է ր զ
«
համապատիւ
և երկրա­
կից»
(
իմա՛
Ո31Ո–31՜2
«
համարժէք»
կամ
հ31Ո–1Ո31՜2
«
գաւառակից»
)։
Եւրոպա
1852, 123
պրս.
յ | ^
Ո31Ո1-32
«
խոր-
հըրդակից»։
էմին,
14
շ7.
Ճ ը Օ Ճ Ո Ճ Յ
1864,
էջ 83 պրս. հ&ՈՂ «համ»
+ Յքշ
«
երկիր»,
իբր
«
հայրենակից»։
Տէրվ. Ս՛ասիս 1882,
օգոստ " 18
ո ա ր զ
«
մտերիմ,
րնկեր, ազ­
գական», որ կազմուած
է
ճ ա ր
մասնի­
կով՝
զա , զ ա ն
«
ծնիլ»
բայից և գտնւում
է նաև
ա պ ա - ճ ա րզ - ա ն
բառի
մէջ։
Հիւնք.
ա պ ա հ ա րզ ա ն
բառից։
Հիւբշ. 177 գուշա­
կեց
իրանեան
ծագում
ր։
նորայր, Կոր.
վրդ. էջ 57 պրս.
հ է մ ր ա զ
«
խորհրդա­
կից»։
Ուղիղ
մեկնութիւնը
տուաւ
վերի
ձևով
ՏէՅշ1<61ե61՜§
(
անդ)։
Ադոնց,
ձբս.
ՒՉշոա.
382
պրս.
Յք2՜ՅՈ = ա ր ժ ա ն ի ք
Fonds A.R.A.M