ՄԱՌ
2 6 3
ՄԱՍ
մանակ
փոխառեալ է ասոր.
)
յ / յ օ
1
ՈՅ
(1
Յ–
ՈՁ
>աՁ6ՁՈՅ «հՕւ՜ւ՜ՏԱւՈ, 0611
ՅՈՅ,
շտեմա֊
րան,
մառան,
ցորենի
ամբար»
բառից
(8
ւ–օշ1<61ա.
ԼՇՃ. Տ)Մ. 1 8 0 ) ։ ֊
Ա ճ .
8
ատՏ6է մճտ.
1834,
377
վրաց.
մա­
րանի։
ՆՀԲ թւում է հանել
մաո
«
մութ»
բառից
(
մեկնում է «ներքին և
մթին
սենեակ»), ֊ Մառ
3 8 0
5, 319
դնելով
*
մա&րան՝
մեկնում է
մաո =
պրս.
աջլգ
«
գինի»
+ –Րան -=
պրս.
(.1
ՅՈ
տեղ
ցոյց
տուող
մասնիկ։
Հիւնք.
շտեմարան
բա­
ռից։
ր^ՅՐՏէ,
Յուշարձան 406 սումեր.
17131՜
«
բնակութիւն»։
ԳԻՌ.-Ալշ.
Երև.Կր.Մշ. Մկ.Ոզմ. Վն.
մառան,
Ագլ. Ջղ. Տփ.
մարան,
Հմշ.
մ ա ռ օն։
ՓՈԽ.-Վրաց.
3 »
ձ » 6 օ
մարանի
«
գինու
մառան»,
որից
ՅցՅծ66ց մեմարնե
«
մա­
ռանապետ,
գինու մառան
ունեցող»,
ե*3ծ–
ձ » 6 ո սամարանո
«
շտեմարան»,
—
ուտ.
1
X13–
1՜
ՅՈ
«
գինու
մառան»,
քրղ.
Սէ^յԼտ
17131՜
ՅՈ
«
ուտելեղէնի
պահարան»
(
յԱտէԼ ՕւՕէ. 1ՀԱՐ–
ձշ, էջ
386)։
*
ՄԱՌԵԽ
կամ
ՄԱՐԵԽ
«
Հրատ
մոլորակը»
Շիր. Երգն. երկն, է (իբր պրս. բառ
յիշուած)։
= Արաբ.
է յ / յ *
1
X111՜ Ոճ
«
Հրատ
մոլորա֊
կր»։—Հիւբշ.
265։
ՀՀԲ պրս. ՆՀԲ արաբ,
մէրրիհ,
լտ.
11131
-
տ։
Լ Յ
^ .
ճաւ. Տէսճ.
§
1449
վերի
ձևով։
ՄԱՌԼԱՅԻ
որից կազմուած է
մառլայտ ա կ
«
անծանօթ
մի բոյս». Բժշ. ունի
միայն
ՀԲուս.
§ 1986,
ՀԲուս.
յաւել,
կարծում է որ
մառուլ
բառից
է։
ՄԱՌՆ, ն
հլ. (գրծ.
մա ո ամբ^
«
մշուշ, մէգ,
մառախուղ»
Հին բռ. և Բռ. ստեփ. լեհ. որից
ի մառն մտանել
կամ
իմառն դաոնալ
«
ա֊
րևը
մայր
մտնել» Եփր. ել. էջ 153, ղևտ. և
համար. 181.
մառնամուտ
«
մութ»
Նար. ղգ.
էջ 261, Գիրք թղ. 38. գտնւում է
մա ռ
ձևով
նաև
մառախուղ
«
մէգ,
մշուշ»
բարդի
մէջ։
= Նոյն է
մայր
«
մթութիւն»
բառի հետ.
հմմտ.
նշոյլ
և
նշող։
ՆՀԲ «արմատ
բառիցս
մռայլ, մառա­
խուղ...
և
մ ա յ ր » ։
Տէրվ. նախ ալ. 99 հնխ.
013
ք
«
մարիլ,
սևանալ»
արմատից է դը–
նում սանս,
մալ-ինա
«
մութ»,
յն. ըտճօ,Հ
«
սև» և հյ.
մառն, մայր, մուր, մրրիկ,
մրուր, մռայլ,
գուցէ թէ նաև
աղջամռպշ
և արդի
լեզուաւ
մարիլ ( = մայրիլ^յօ.–
ԲԸէշւ-տտօո
ւ ա 1916, 40
(
տե՛ս
թօԱօւ;–
պ
2, 280
հնխ.
1
X161՜, 1X101՜
«
մութ
գոյն,
կեղտի արատ»
արմատի տակ)
յն.\).եբ^0^
«
կեղտոտ
դեզին
դոյն»,
ււօթէնՀ
«
սև»,
լիթ.
աԱՐՏճւՈԱ
«
կեղտոտել»,
յն.
ււ8(ւ0–
թ0)Ա1^0Հ
«
ծխից
սևացած»,
ռուս.
ծ13–
բ^աւէՅ
«
արատ,
բիծ» և հյ.
մռ ա յլ
(
Հ * մ ո ւ ռ ա յ լ )
բառերի
հետ։
ԳԻՌ.-Թուի թէ սրանից է կազմուած
Ղրբ՛
մ ո ա ՚ մ օ շ < մ ա ո ա մ ո շ
«
մի տեսակ
մոշ, որի
վրայ
մշուշի
բարակ
մի խաւ է պատած»,
ինչպէս նաև Մշկ.
մառի
«
լրթագոյն,
մուգ
մանիշակագոյն»։
*
ՄԱՌ11ԻԼ
«
հազար
բոյսը». իբր յն. բառ
յիշում է Մագ. ձգ. «Հազարդ
խաւարտ՝
յու­
նարէն ասի
մառուլ,
որնշանակէ, եթէ ի մա­
յիս
յուլիս պարտ է ճաշակել և այլ ոչ բնաւ»։
Յետին
նորմուծութիւն
է Եզնիկի ա.տպա­
գրութեան
մէջ (Զմիւռնիա)
«
Ել զհազար, որ
է մառուլ, եթէ ի տօթ ժամանակի
ուտիցէ
ոք...»։
=–=3ն.
Ա.0էթօ6\է<^,
֊
ւլ՚ն.
\֊
Աք>0Հ>ճ\.
«
Հազար
բոյսը,
13
ՇէԱՇՅ Տ311§ՈՅ,
պրս.
քեաոու»
բա­
ռից, Ըստ Ը&\\կ,
ՕւՇէ. §1–.–քւ–. 1910,
էջ
1227"՛
թերևս
ԱըԱոօեճւդգ
ձևից, որ գա­
լիս է լտ.
ՅաՅքԱՏ
«
դառն»
բառից։ Ըստ այսմ
Մ ագիստրոսի
բացատրութիւնր՝
որ ենթա­
դրում է թէ բառր ծագած է
ււօսօւ;
«
մայիս»
և
100
X111;
«
յուլիս»
ամսանուններից,
ժոզո֊
վրրդական կամ քմածին
ստուգաբանութեան
արդիւնք
՛
է։ Նոր յունարէնից
է
փոխառեալ
թՐՔ՛
Ո731՜ս1
«
հազար»,
որից էլ Պլ.
Սեբ.
մառուլ» —
Աճ.
ՄԱՌ0ՆԵԱԼ
«
իբաց թողեալ»,
ունի
միայն
ՀՀԲ.
նոյնը Բառ. երեմ, էջ 205 մեկնում է
«
լքեալ կամ
խափանեալ»։
ՄԱՍԱՐԱՅ
«
ձիթապտուղ
ծեծելու
գործիք,
ձիթղաց» Վստկ. 183. (Զձիթին
մասարայսն
և զջաղաց անին և զամանսն),
որից
մւսսւս–
րաքար
«
ձիթղացի
քար» Վստկ. 184։
ՆՀԲ դնում է
մասար
արմատից,
իբր
մաշար
բառի՛՛ց, և ըստ այսմ
գրում է
Fonds A.R.A.M