ՄԱՆ
255
Ս՛ԱՆ
= Անշուշտ
թաթարական
բառ
է և կա՛ մ
յատուկ
անուն
է և կամ
մի տիտղոս։
֊
Աճ.
ՄԱՆՃԱԿ
«
շահոքրամ,
մեխակ»
Ամիրտ.
(
Ասէ
Պ ատէհին
թէ պրս.
մանհակ
կասեն),
ունի
միայն
ՀԲուս. §
1974,
= Ան
7
ոլշտ
պրս. բառ
է, ինչպէս
վկայում
է հեղինակը,
բայց
պրս. բառարանի
մէջ չեմ
գտած։
*
ՄԱՆՆԱՅ (ի
՚
^ի ըստ
ՆՀԲ, բայց
առանց
վկայութեան)
«
նուէր,
րնծայ,
անարիւն
պ ա ֊
տարադ»
ԱԳր.
=
Ե
ԲՐ՛
ՈՈՅՕ
ւաՈՃՁ
հոմանիշից,
որ
Ա.
Դրքի
թարգմանութեան
ժամանակ
յն,
\
յձ՝է՝)Ա
(
որ և ^Ա՝)ԱԱ
ՏօթհօշԽտ 731
ա)
տա­
ռադարձութեան
վրայից
անցած
է
հայերէ­
նի։
նոյն
է նաև
լտ.
1
ՈՅՈՈՅ*
—
Հիգի
311։
ՀՀԲ քաղդ.֊ից,
նՀԲ վերի ձևով,
բայց
նաև լծ. լտ.
աԱՈԱՏ
«
նուէր»,
ՓՈԽ,—Վրաց. Յ֊Տ-Տ-տ–
մանանայ
«
զոհ,
մատաղ»
Երեմ, դ.
5
տառադարձուած
է հա­
յերէնից,
ինչպէս
ցոյց
է տալիս
վերջաձայն
տ––=յ, որ չի գտնւում
յունարէնում,—
*
ՄԱՆՇՈԻՐ
«
հ րովարտակ».
եօթն
անգամ
ունի Օրրել. Գնացեալ
առ աթաբէկն
Ելտկոլզ,
ցուցանէ
զնամակ
սուլտանացն
և ի
նմանէ
ևս
առնոյր
մանջուր
հաստատուն
գրոյ...
հաստատուն
և անսուտ
մանշուրաւ
(
էջ
257).
Տուղրայիւ
գրոյ
և փարմանալ
և
մանշուրաւ,
զոր
մեք
սիգէլ
կոչեմք
(
էջ
251).
Առնու
ի
նմանէ
ֆարման
և մանջուր
(
էջ
255).
Տայ
զՀրասեկայ
բերդ
մանջուր
գրով... անսուտ
սիգելալ
և ան ան ց ա կան
մանշուրաւ
(
էջ
256).
Տուղրայիւ
գրոյ
և մանշուրաւ
(
էջ
287)։ —
Գրուած
է նաև
մամշուր.
Ցուցանէ
զմամ֊
շոլրն
աթաբէկ
Ելտկուզին
(
Օրբել.
էջ
262,
ուր տպ.
Շահնազ.
նոյնպէս
ունի
մանշուր):
Վերջին
ձևով
է նաև
Աիմ. ապար.
115,
120
(
մանշուր):
Ա
Ր
ա
Բ՛
յՀձձ»
ւՈՅՈտւՄ
«
հրովար֊
տակ»,
որ ծագում
է
յ ձ ձ
ՈՅՏՐ
«
հրա֊
տարակել»
արմատից։
—
Հիւբշ.
270։
Ուղիղ
մեկնեց
նախ
Տ.
^ Յ ւ
՚
է ա ,
Ի/Տ.ՇՈՂ.
ՏԱՐ
1'
ճաւ.
Բ Յ Ո Տ
1819,՛
II,
էջ
253,
ւետու
Պատ
կ.
յ^3ւ©բ. II. 1 :
+ ՄԱՆՈԻԿ, ն
հլ.
(–
նկան, ֊ կ ո ւ ն ք , ֊ կ ա ն ց )
«
երախայ.
2.
պատանի, սպասաւոր,
զինւոր.
3.
փոքր, մանկահասակ»
ԱԳր.
Եւս.
պտմ.
«
անասունի
ձագ» Պղատ. սոկր. որից
ման­
կիկ
Տոբ. ժ.
7.
Բուղ. Ագաթ,
մանկուկ
Ոսկ.
եբր. էջ
544.
մանկտի
ԱԳր. Եւս. քր.
մանկ­
տեակ
Եփր.
թգ.
449.
Մծբ.
մանկանալ
Ա–
գաթ.
Ոսկ.
մանկ ամարդ
ԱԳր. Ագաթ. Եւս.
պտմ. Փարպ.
մանկ ամայր
Ագաթ,
մանկա­
բարձ
Ել. ա.
19—21.
մանկակալ
Ես. խթ.
23,
մանկ աբարոյ
Բուղ,
մանկակոտոր
Ոսկ. մ. ա.
9.
մանկասլէս
«
երախա
յի պէս»
(
նորագիւս,
բառ)
Եփր.
մատ.
Դ.
98.
մանկակորուստ
«
ձագերր
կորցրած»
Քուչ.
62
(
չունի
ԱԲ).
լա­
ւամանկութիւն
Փիլ. քհ.
բարե մանկութիւն
Փիլ. նխ.
գեղեցկամանուկ
Վրդն. Թուոց, ևն։
նոր բառեր
են
մանկաբարձուհի, մանկաբար­
ձութիւն, մանկապւսրտէգ, մանկապարտիզ­
պանուհի, մանկավարժական, մանկատա­
ծութիւն
ևն,
= Բնիկ
հայ բառ,
հնխ,
է՜ՈՅՈԱ–
«
փոքր,
մանր»
բառից՝
-
ուկ
մասնիկով
կազմուած։
Աւելի րնդարձակ
տես
մանր;—
Հիւբշ.
472։
Հներից Աարգ. ա. յհ. ե. էջ
541
բա­
ռիս
նշանակութիւններր
հետևեալ
ձևով
է որոշում,
«
Մանկունք
ասելն
բազմա­
դիմի
անուն
է, վասն
զի մանուկ
ասի
տղայն
որ մերձ
է յանբանութիւն
սակս
անկատար
հասակին,
մանուկ
ասի
և
անմիտն,,,
մանուկ
ասի
և միամիտն
և
անմեղն,
որ ամենայն
բանի հաւատայ
և
յամենայն
տեսակս
առաքինութեան
փո­
փոխի»։—
Դարձեալ
հներից
Խոսրով
Ան•
ձևացի
մեկնում
էր բառս՝
իբրև
թէ
մա–
զերր
«
մանին
ցսրունսն»
(
տ, Արրտ.
1897, 276),
ՆՀԲ
մանր
բառի՞ց,
Ր
6
է6Ո11.
30, 34
և
39
սանս.
աՅՈ Ս
«
մարդ»։
Օւ6–
ք 6 ո ե Յշհ , 861-1.
մՅհւ-ե.
1843,
446
իբրև
գերմ.
^ՅՈՈՇՒ16Ո
«
մարդուկ»։
\
^1ՈճւՏ0հ.
23
և
Լ Ձ
§ . Սւ–§6Տ<±. 438
լտ.
ւաոօւ՜։
ասշՀ
տգյւա
42,258
լա.
ւաոօւ–,
Գ
ոթ.
1
Ո1ՈՈ123,
սանս.
աՁՈՅե*
նոյն,
66,
էջ
274
մանուկ, մանկան
կազմուած
է հա­
մարում
1
ՈՅՈՅ
ձևից՝
երեք
մասնիկնե­
րով,
այսպէս՝
*
^ՈՅՈՅ-ՅVՅ
-
^<3
-
ՈՅՈ>
*
^ՈՅՈ^V
^1
<^ՈՅ
>մանկան:
Տէրվ. նախալ.
էջ
29
ման-Ր,
սեռ.
մանու
բառի
հետ
1
ՈՅ
արմատից,
իբր յն.
ււ^ՍՕ),
լտ.
ՈԱ–
Fonds A.R.A.M