ՄԱՆ
252
Ս՛ԱՆ
խմորեղէն»
նորագիւտ Ա մնաց.
ժզ. 3 և իգ.
29 (
այլ ձ.
մանդաո) :
նորագիւտ
բառս գտաւ ումեկնեց Ա–
ճառ. Հայ. նոր բառեր
մնաց, գրոց մէչ,
էշ 22։ Նոյնը նաև Ամատ,
Հայոց բառ
ու բան, էջ 458։
*
ՄԱՆԳՂԻՈՆ
կամ
ՄԱՆԳՂՈՆ, ի
զ. «պա­
տերազմական
գործիք,
բաբան կամ
նման­
ներ» ՍԳր, Սեբ, 145։ Տե՛ս և
ման գ անայ։
= Փոխառեալ
բառեր
են. հմմտ.
յն.
քւՕԼ՚ք.
"(0
^0>, ք10դք(*՝Ո*6^
«
պատերազմական
մի մեքե­
նայ,
որով քար եննետում»,
սրանից են լտ.
աԶՈ^ՁՈԱա
«
մեքենայ»,
ասոր.
Լ
0 -
^ ^ 4 0
աՁՈ§ՁՈԱՈ, ^յ^^/ԱԼ^ՕՕ աՁՈ §ՁՈ ։ պ 1
«
մեքե­
նայ»,
արաբ.
ձ - Հ - ձ - ձ *
ա Յ Ո յՁ Ո ւ գ
կամ
լՀ–^ե*.Լ*
ՈՂԶՈխԱզ «պատերազմական
մեքե­
նայ»,
Օյ.ձ.օ,Լ*
աՁՈյՁՈԱՈ
«
մեքենայ»,
թրք.
ձսՏ1Լ*
ռ16Ո
§6Ո6
(
գւռ.
Մ1 3 Ո §ՅՈՅ)
«
մամուլ,
ճնշիչ
մեքենայ»։
Հայերէն
մանգանայ,
որ
ճշդիւ
նման է վերջին
թրք. ձևին,
անշուշտ
փոխառեալ է արամերէնի
միջոցով,
ինչպէս
ցոյց է տալիս
՜՜
այ
վերջաւորութիւնը, իսե
մանգղիոն
ո՛չ մէկին չի
համապատասխա­
նում
ճշտութեամբ։
ՆՀԲ
«
նոյն է ընդ
մենքենայ, մեքենայ,
յն.
միխանի,
լտ.
մաքինա,
պրս.
մ է ն –
ս է ն իյ ք » ։
Հիւբշ. 363 դնում է
յունարէ–
նից,
՜
ՀԼ֊Գ.
էէ.
Յաւ. I.
էջ 11 ա֊
րամերէնի
միջոցով
անցած է
գտնում։
ՄԱՆԳ113Ն
«
ոսոխ»,
ունի
միայն
Բռ. երեմ,
էջ
204։
ՄԱՆԴԱԼ
«
մի տեսակ
տունկ»
Մ ագ, թղ,
220
(
չունի
ՆՀԲ), «ծխանելիք
մ՝է և մարսո­
ղութեան
դեղոց հետ խառնուի»
Բժշ. (ՀԲ
ուս.
§ 1968),
«
հալուէ»
Ամիրտ,
Մագ.։
Մանդակ
տե՛ս
Մ արդակ։
*
ՄԱՆԴԻԱ
«
զգեստք և քղանցք
հանդեր­
ձից»
Կիւրղ, թգ, յիշում է իբրև օտար
բառ։
= 3ն,
քձօ^Տօօւտ.
լա\>§6^
«
վերարկու»։
—
Հիւբշ,
363։
ՆՀԲ
գրում է «բառ
յն. ըստ
պարսից»։
*
ՄԱՆԴԻԼ
«
կն գուղ, վարշամակ,
գլխի
թաշ­
կինակ»,
ունի
միայն ԱԲ. գտնում եմ դոր֊
ծածուած
հետևեալ
տեղերր.
Լուաց և պ ա ֊
տեաց
մանդիլով.
Վրդն աշխ, 531, — Իսկ
սուրբ
կոյսն... եկն և զմանդիլն
իւր առեալ
ի
գլխոյ
իւրմէ, արկ զանդամօքն
Յիսուսի.
Յայսմ. մրտ. 22.—Հայք
դաստառակ
ասեն,
յոյնք
մանտիլ. Յաքսմ, օգ. 16։
=3ն.
(
ա՚Ո^Օէ,
\
ւ(ա՜ղնւՕէ, \ԼՕԼ՝յ՚.ւճ<.0՝է «թաշկի­
նակ»
(
ՏօբհօօԽտ 732"),
որ փոխառեալ է
լտ,
1
ՈՅՈէւ16, տՅՈ է 61շ
«
անձեռոցիկ»
բա­
ռից, սա էլ ծագում է
քՈՅՈԱՏ
«
ձեռք» րա
ռից
(\\
ք31ճ6 462).
լատիներէնից
են փո­
խառեալ
նաև իտալ.
Մ13Ոէւ16
«
սփռոց»,
սպան.
տՅՈէւ113,
ֆրանս.
աՅՈէւ11շ
«
գլխի
թաշկինակ», իսկ յունարէնի
միջոցով՝
թրք*
յ.յյ.յԼ.0 1Ո6Ո(1ւ1,
ռմկ,
մանտիլ
«
թաշկինակ»։
֊
Աճ.
՚
ԱԲ դնում է
լատինից։
*
Ս ԱՆԴԻԿ
«
քուրձ,
մախաղ,
բայց
յատ­
կապէս
երկաչեայ
պայուսակ, որ ուսին են
առնում»,
նորագիւտ
բառ, որ գտնում եմ
գործածուած
Վրդն. առակ. 27 (այլ ձ,
մատ­
նիք),
Վրղ. բար. 100. Բառ. երեմ, էջ 308.
—
բառիս
իմաստը շատ լալ ցոյց է տալիս
Վրդ. առ, 152, «Մարդն ի վերայ
աշխար­
հիս
ունի մի մանդիկ ի յուսն
երկու
ակնէն»
(
իմա՛
«
երկաչքանի»),—քանիցս
գործածում
է Դրնղ. էջ 454—5
մանդ, մանդի, մանդիկ
ձևով, որ և մեկնում է թրք.
հակիպա
(
իմա՛
գւռ. թրք.
հէւեւ
^Յ,
գրակ.
հ6^Եշ
«
երկաչեայ
պայուսակ»),
սրա հետ նոյն է
մանտի
«
նոյն
նշ.» Բռ. երեմ,
յաւել. Գէորգ դպրէ, էջ 553։
= Վրաց.
ՅտՏտօօյօ
մանդիկի
«
խուրջինս
(
Չուրին,
2
,
էջ 667),–ԱՃ.
*
ՄԱՆԴՐԱ
«
փարախ» Վստկ. 215։
=
3
ն.
յւՕ^Տթշ
«
փարախ»,
որից նաև թրք.
օ^յՍևտ 1ՈՅՈ(^3
«
գօմ,
փարախ»։
Ալիշան, Վստկ. 253 դնում է յն.։
•
ՄԱՆԵԱԿ (ի-ա
հլ. ըստ ՆՀԲ, բայց ա֊
ռանց
վկայութեան)
«
վզի
զարդ՝
ոսկի օղ
կամ
շղթայ»
ԱԳր. որից
մանեկաձև
Պիտ.
Վրդ. երդ.
մանեկաձեւութիւն
Առ. որս.
մա­
նեկաւոր
Մծբ. Վրք. հց.
օղամանեակ
ԱԳր.
քառամանեակ
ԱԳր,— բառս
նշանակում
է
նաև «նաւահանգիստ»,
ինչպէս
ցոյց է տա֊
լիս Վրդն, երգ, էջ 90, «Զնաւահանգիստս
ի
ծովեզերացս
սովոր են
մանեակ
կոչել, որ
արդ
մինա
ասեն»,
թերևս
բոլորակ
ձևի նը֊
մանութեամբ
այսպէս
կոչուած
լինի։
Fonds A.R.A.M