ՄԱՆ
2 5 0
ՄԱՆ
ւելուածի
համար
հմմտ.
նետիփկսւրել
«
նե­
տել»
(
Բաշէ;, Օւշ Տբւ՜. ճ.
Խա.
2
.\
քշսոշէ,
ՅհԱ
1907,
էջ 57),
ՄԱՆ
«
մորթի
վրայ
բծեր, ցան»,
մհյ. բառ
(
տե՛ս
Նորայր, Բառ.\ֆր. 740 բ
16
ՈԱ11շ
բա­
ռի տակ), հմմտ. «Քալաֆն
մանն է» Բժշ.
(
=Շ0Աբ6Ր0Տ6,
Բազմ. 1917, 102, որ է ա–
րաբ.
^ 1 * "
ա&1)։
ԳԻՌ,— Կենդանի
է գաւառականն
երում,
զանազան
նշանակութիւններով.
ինչ.
«
երե֊
սի ցան,
հում կաթի
երեսի
սերր,
պտուղների
մաշկր պատող
փոշին,
ատամների
վրայի
սպիտակ
կեղտր
ևն», որոնք տե՛ս
Գաւառա­
կան
բառարանը։
*
ՄԱՆ
«
մանանայ»
Ել. ժզ. 31.
«
Անուանե­
ցին
որդիքն
Իսրայելի
զանուն
նորա
ման»,
ուրիշ վկայութիւն
չկայ։
-
Եբր,
| լ շ քՈՁՈ
«
մանանայ»
բառի
յն.
յա\ւ
տառադարձութիւնից
փոխանցուած
է
մեզ՝ Ա, Գրքի թարգմանութեան
ժամանակ։
Աւելի
ընդարձակ
տե՛ս
մ ա ն ա ն ա յ։—
Հիւ բշ–
310։
Ուղիղ
մեկնեցին
նախ ՀՀԲ և
ՆՀԲ։
*
ՄԱՆ
«
մի տեսակ
քաշ, որըստ Շիր. = 44
ունկի»
Գ. թագ, ծ. 17 (երեք
մանք ո սկւոյ ի
մի զէն), ուրիշ վկայութիւն
լկայ։
= Պհլ.
*1
ՈՁՈ
ձևից, որ աւանդուած
չէ.
այժմ կայ պրս. ժողովրդական
լեզուի
մէջ
1
ՈՁՈ
«
լիտր», որ սխալմամբ
համարում և
դրում են արաբ.
1
ՈՁՈՈ.՛
Աւելի
ընդար­
ձակ տե՛ս
մնաս։ —
Աճ.
նախ
ՀՀԲ, յետոյ
Աւգերեան,
Բցտր.
չփ, և կշռ. էջ 124 և վերջին անգամ
ՆՀԲ
կցում են բառը
յն. ասոր. եբր. և ա–
I
բաբ. ձևերին,
որոնցից ոչ մէկր
համա­
պատասխան
չէր մեր
բառին։
ԳԻՌ.-Նոր
փոխառութեամբ՝
Մրղ.
ման
«
մի լիտր»,
Շմ.
ման
«
կէս փութ, 20 ֆունտ»,
Ալմ.
ման
«
հեղուկաչափ,
որ առնուս է մօտ
երկու
շիշ»։
ՍԱՆԱԿ
«
մատուտակ»
Ամիրտ. ո ւնի մի­
այն ՀԲուս. §
1964։
ՄԱՆԱՅԱՅ
«
թոշակ».
ունի
միայն
Բռ. ե–
րեմ, էջ 204,
•
ՄԱՆԱՆԱՅ, ի
հլ. «ծառերի
տերևների
վը֊
րայ հաւաքուած
բուսական
քաղցրահամ
մի
նիւթ, գազպէն, Ս, Կարապետի
հալվա»
ՍԳր.
Եփր, ա.կոր. 68. Շար. Վրդն. ծն.
նմանու­
թեամբ
«
սրբերի
մարմնից
կաթած
աւիշկր»
Մ
արթին։
= Ասոր.
^ յ յ ^ , աՁՈ ՈՅ
հոմանիշից, որ է
ևբր՛
| Ձ ա11Ո
«
մանանայ»,
ըստ Ել. ժզ
13 — 31
կազմուած է եբր.
| 0
ՈՂՏւՈ
հ ս —
«
զ ի ՞ ն չ է այս»
ձևից, «Եւ եղև ընդ առա­
ւօտն՝ Ը
ս
դ արկանել
ցօղոյն
շուրջ
զբանա֊
կալն, և ահա ի վերայ
երեսաց
անապատին
մանր
իբրև
զգինձ, սպիտակ
իբրև
զեղեամն
ի վերայ
երկրին.
Իբրև տեսին
զայն
որդիքն
Իսրայելի,
ասեն
ընկեր
ցընկեր.
^ ի ՚ ՚ ն շ է այս.
քանզի ո՛չ գիտէին
զի՛նչ
իցէ... և անուանե­
ցին
որդիքն
Իսրայելի
զանուն
նորա
ման.
և
նա էր իբրև
զսերմն
գնձոյ սպիտակ, և համ
նորա իբրև զխորիսխ
մեղու»։
Ս. Գրքի թարգ­
մանութեամբ
մտած է բազմաթիւ
լեզուների
մէջ, ինչ. յն. \).6ւ՝ւա, լտ.
Ո1ՁՈՈՅ,
արաբ.
Հ^յ,
Ո1ՁՈՈ
ևն։ Հիւբշ. կարծում է, որ բա­
ռը ասորերէնից
սխալ
տառադարձութեամբ
անցած է մեզ։
Դիտելի է սակայն, թէ մա­
նանան
Հայաստանի
մէջ էլ է գտնւում, և
յատկապէս
Տարօնի
կողմերը,
ուր դեռ
մին­
չև այսօր
պահում է այս անունը։
Արդեօք
պէտք է ընդունիլ
թէ բոլոր
այս
գաւառական
ձևերր
Ս. Գրքի թարգմանութիւնից,
այսինքն
գրական
ճամբո վ են յառաջացել,
թէ ընդ՛
հակառակը
մանանայ
ուղղակի
ժողովրդա­
կան
փոխառութիւն
է՝ հարաւային
Հայաս­
տանի
ասորիների
բարբառից և այստեղից
էլ
անցել է Ս. Գրքի թարգմանութեան։
—
Հիւբշ.
310,
ՀՀԲ
դնում է եբրա յեցերէնից։
ՆՀԲ
«
եբր,
ման, մանա,
րստ այլոց նաև
մաննա...
վրաց.
մանանա
ևն», Հիւնք.
եբր,
ման
բառից
դնելով՝
կարծում է որ
-
անայ
յաւելուած է և գրում է «այս
յա­
ւելուածի
պատճառն
յայտնի
չէ»։
ԳԻՌ.֊Ալշ.
Երև. Կր. Մշ. Շմ. Ջղ. Ալմ. Ռ.
Տփ.
մանանա,
Մկ.
մանանա ,
Ղրբ.
մն ա ՚ն ա ,
Ախց. շփոթուելով
յաջորդ
բառի
հետ՝ դար­
ձել է
մանանէղ.
այսպէս նաև Ալմ.
մանանեխ
(
ըստ
Ա. Աթայեան,
Աալմաստ, էջ 162)։ Աը–
րանից
կազմւած
ձևեր են՝
բերանը մանանայ
շդնել
Երև.
Ղրբ–
«
ոչինչ
լուտել»,
մանանայ
Fonds A.R.A.M