ՀԱՍ՛
20
ՆՀԲ «համայն
համօրէն»։
Ուղիղ
մեկնեց
նախ
ՏբւՇցշԼ
Ւ1Ա2^. ( Յ ^ Յ Ո Լ
164, 190։
Նոյնը աՈ&
ՏՊյձԳյ
38, 572
ևն,
յ
ս տ
–
Ա,
2
աճ$Փ.
320։
Տէրվ. Նախալ.
122
հնխ.
ՏՁ1ՈՅ
«
նոյն, բոլոր» ձևի տակ է
դնում սանս.
ՏՁ1ՈՁ,
զնդ՛
հ ձ 1 Ո Յ ,
յն.
ե\ւեզ հսլ.
Տ Յ ա Ա ,
գոթ.
ՏՅՄ13,
հայ.
ճ ս ւ –
մա–.
նաև
համա կ ,
պրս.
հ Յ Ո 1 3 , հ ա մ ա յ ն ,
պրս.
Ո Յ ւ ա ո ։
Հիւնք. պրս.
հ է մ է կ ի ։
"
ՀԱՄԱ Կ Դ ԵՆ ( ի
ՆՀԲ, բայց առանց
վկայութեան)
«
զրադաշտական
աստուածա­
բան, այսինքն
կրօնի ամբոզշ վարդապետու­
թիւնը լալ ուսած»
Եղիշ, ր. էջ 112, 123.
Արծր. «հաւատակից,
կրօնակից»
Եղիշ.։
= Պհլ.
*
հՁ 1 Ո Յ ^ ճ 6 Ո
«
համակ դենր՝ ամբողջ
կրօնր գիտցող»
բառից, որ աւանդուած չէ
իրանեան
գրականութեան
մէջ. բայց կայ
պհլ. )ՈՅ Հէ՚յՀ՛
հ Յ ա ՚ Յ ՜ ե Ճ6 Ո ,
մանիք, պհլ.
հ՜Ձու1ք Ժ1ո
յ ՚ ՚ ՚ ւ
յ^ Օ ^ Ո
(
Տ յ 1 Շ 1 Ո Յ Ո Ո ,
|^ՅՈ1Շհ31ՏՇհ6
Տէսձ. ՅՃՒ1
8, 81)
«
ամբողջ
կրօնական վարդապետ
ութիւն ր, համակ դե­
նը»։—Հիւբշ. 177։
Թովմա
Արծրունի (հրտր. Պատկ. էջ
28)
մեկնում է «Անուանէին
զինքեանս
համակդենս,
այսինքն ամենագէտ ի հա­
ւատ կրակի»։
Հին բռ. մեկնում է «ամե­
նահաւատ կամ բոլորից
ուսուցիչ»։ ՆՀԲ
Արծրունու
բացատրութիւնից
հանելով
մեկնում է պրս. 0\ձ<Լ^յ»
Ո Յ Ո 1 3 Ճ յ Ո
«
ա–
մենագէտ»։
Լ յ § .
Տ>0Ո1աՇէՅ
48, 28
պրս.
Ո 3 1 Ո Յ ճ 1 ա
Վերի մեկնութիւնր տու­
աւ Հիւբշ.
Բ6քՏ. Տէսճ.
էջ
244։
Հ ա մ ա հ ա ր զ
տե՛ս
Համհարզ։
"
Հ Ա Մ Ա ՀԻՄ
«
մի տեսակ
բոյս է. ամիրիշ–
խան, րնտանի
ռեհան»
Բժշ. ունի
միայն
Հայբուս.
§
1611։
= Արաբ.
ժ>Հ+=>
է Ձ Ո 1 3 1 յ ւ ա
**.»
Ա»
է Յ ա Յ հ ւ ա ,
որ և
1
յւՅա1շւա ( Տ է շ տ
տ շ հ ո 6 ւ ճ 6 ք տ ա
12, 12),
^Ա=.
է յ Յ ա Յ ւ ո
(
Կամուս,
թրք. թրգմ. Գ. 436) նոյն նշ.։
Ուղիղ մեկնեց ՀԲուս. § 83։
"
Հ Ա Մ Ա Մ Ա
կամ
Հ Ա Մ Ա ՄԷ
«
աղաւնարօտ,
աղաւնիճ, լտ.
ւք&քհ&ՈՃ»
Բժշ. Վստկ.
100.
ունի միայն ՀԲուս. § 1612. րնդարձակ
նկա֊
րագրութիւնը
տե՛ս Տճճշ\,
հրտր. Մ խիթ.
Հեր.
§
325։
= Արաբ.
ձ ^ Ա © .
հՅՈ131ՈՅ
«
աղաւնիճ», որ
ծագում է նոյն բառի «աղաւնի»
նշանակու–
թիւնից. իմաստի զարգացման
համար հմմտ.
թՐՔ–
^ յ յ ք
ՀյՀՀյ֊՜^
§ Ա §
6 1
՚ «
1
ո
0
է Յ = ^ .
1
ՍՏքՈ31Տբտօ«
և հյ.
ա ղ ա ւ ն ի հ
կամ
ա ղ ա ւ ­
ն ա ր օ տ ։
Արաբերէնից են փոխառեալ նաև
ասոր.
յ լ յ օ յ ծ Օ ւ ւ Օ
ՃՅՈ՜1Ձ1113,
յն.
ձս-աս^,
լտ.
Յ ա օ ա ս ա » —
Հի գ շ –
269։
Ուղիղ մեկնեց նախ
Լ յ § .
Ցն. Ագաթ,
էջ 154։ Որից յետոյ է ՀԲուս. § 50։
"
ՀԱՍ ԱՅՆ, ի
հլ. «ամբողջ,
բովանդակ,
բոլոր, ամէնքր»
Պիտ. «բոլորովին»
Նար.
«
համանգամայն,
ամբողջովին,
միանգա­
մայն»
Խոր. Պիտ. Սահմ. «ի վերայ
այսր
ամենայնի,
բայց դեռ» Եզն. Փարպ. փիլ–
որից
հ ա մ ա յ ն ա ջ ի ն ջ
Պիտ. Նար.
հ ա մ ա յ ն ա ­
պ ա տ ո ւ մ
Նար.
հ ա մ ա յ ն ա զ ն ե ա ն
Տաղ.
հ ա մ ա յ ­
ն ա ց ո ւ մ
(
նոր բառ)։
= Իրան.
Ւ131՜ՈՅ–
«
ամ բողջ»՝>
հյ.
հ ա մ –
բա­
ռից,
–
ա յ ն
մասնիկով, հմմտ.
մ ի - ա յ ն .
աւելի
րնդարձակ տե՛ս
Համ։—
Հիւբշ. 176։
ԳԴ պրս.
Ո 3 1 ՈՁ
ձևից է հանում
ա մ ե ­
ն ա յ ն
և
հ ա մ ա յ ն ։
ՆՀԲ «ամենայն
համօ­
րէն»։
Մորթման
2 1
ա Օ
26, 545
սրա
հետ
նոյն է դնում
ա մ ե ն ա յ ն , ա մ է ն ,
լտ.
օաուտ,
պրս.
հ Յ ւ ո Յ ,
բևեռ.
1
օաոՅ,
ճ&ա֊
Ո36,
և Յ ա ա Յ Ո Յ ճ Յ *
Տէրվ. նախալ.
122
պրս.
հՅա1Ո.
տե՛ս և
հ ա մ ա կ ։
Հիւնք.
նոյն ընդ
ա մ է ն , ա մ ե ն – ։
Մառ.
1՝
Ո31«.
Աք.
Յթ1«.
156
պրս.
Ո31ՈՅ<
Հիւբշ–
176
հ ա մ –
մասնիկի տակ
յիշում է՝ առանց
–
ա յ ն
վերջաւորոլթիւնր
բացատրելու։
Թիրեաքեան, Կարնամակ, էջ 15 ծան.
պհի
հ Յ Ո ՜ ւ Օ ա
«
համայն,
ամբողջ» բա­
ռից, որ գործածուած է Կարնամակ, է. 6
Յ Տ բ Յ ք Յ Ո – 1 – հ 3 1 1 1 ա Ո
«
ասպալորք հա­
մայն», (բայց
պհլ.
Ո Յ ա օ ա
պիտի տար
հյ.
*
հ ա մ ո յ ն ) ։
"
Հ Ա Մ Ա Շ Ա Հ ՐԻ
«
նոյն քաղաքից,
համաքա–
ղաքացի». նորագիւտ բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գործածուած
Այրիվ. 18 ա «Առ
Գրիգոր րնկեր իւր համաշահրի»։
= Պրս.
Ո Յ ա ^ Յ հ ո
նոյն
նշ. կազմուած է
Fonds A.R.A.M