ՄԱՀ
2 3 5
ՄԱ1
=–Պրս.
Հ յ ք շ ^ Ա ա Յ հ ն ճ Ձ Ո Ձ
կամ
.
ս^Ա,
յոյժ
լուծողա֊
կան և սպանող, արաբ.
հՅեե–ԱՏ–Տ31311Ո»»
Ուղիղ է մեկնում
ՀԲո ւս. անդ*
բայց
պրս. բառը կարծում է
արաբերէն։
ՄԱՀԵԿ
«
մի տեսակ
բոյս,
գեղձի, լտ.
էՅՃԱՏ,
ֆրանս.
ւք 7*»
Հին բռ. ունի
միայն
ՀԲուս. § 1939,
*
Ս՚ԱՀԻԿ, ի-ա
հլ. «նորածին
լուսին,
լուս֊
նի
եղջիլրր»
Փիլ. սամփս. Գէ. ես. «այս
ձևով մի տեսակ
զարդ» Ես. գ.19. Գէ. ես.
Արծր. որից
մահիկեղջիւր
Վեցօր. 115, 131.
Շիր. էջ 51, 53.
մահկաբար
նիւս. երգ.
մահ
կաձև,
(
նոր բառ),
֊
Պհլ.
*
ՈՂ՝Տհւ՝ճ «լուսնակ,
մահիե»
բառից
փոխառեալ.
պհլ. բառր կազմուած
է \ յ * ^ ՝
Մ13ւ1
«
լուսին»
բառից՝
–
ւ|<
նուազական
մաս֊
սիկով.
հմմտ. պրս.
0
Ա
Մ13հ
«
լուսին»,
որից նուազական
Հո^Լօ
Ո13Ո03
«
մահիկ,
է լուսնաձև
իմն տափարակ՝
զոր
յարծաթոյ
և ի պղնձոյ
արարեալ
դնեն ի գլուխս
դրօ
շակաց,
մէնարէից
և գմբէթեայ
շինուածոց»
(
Գ1)։
Վերջինից
է փոխառեալ
Վն.
մահշա
«
կանացի
ճակատազարդ»,
որ և համապա
տասխանում
է հների
մահիկ
«
մի տեսակ
դարդ»
իմաստին։
Պհլ. բառր
աւանդուած
է
գաղափարագիր
յ ~ ՝ ՚ ք յ եՄ^ւգ
ձևով, որ պէտք
է կարդալ
Ոլ՜Յւեւն., ինչպէս որ յոգնակին էլ
գրուած է ճշտիւ
աՅՈ1՝1ՀՅՈ
«
ամիսներ»
(
Ւ1^–
ե61–§, «Աքտհ.
1, 34, 52
և 2, 143)։ Աւելի ըն–
դարձակ
տե՛ս
ամիս
բառի
տակ։—Հիւբշ–
191։
նՀԲ պրս.
մահչէ
կամ
մէեչէ։ 86է–
Աօե. 201^0 1850, 380, ճ ո Շ Յ
77,
286,
Լ Յ
§ . Սր§6տշհ. 800
և
0.6
ՏՅՄ1. ճեհժ. 40
սանս.
1
ՈՅՏՅ,
զ ֊ դ –
1113՛ 1113
ոհՅ,
պրս.
աՅհ,
օսս.
ա Յ ^ ։ – ա 1 1 6 ք ՏՀ\
7
ճ\\ք 38,
583
սանս.
Ո13ՏՅ։
Հիւբշ. \Լ2
23, 9
հա֊
մարում է -
իկ
նուազական
մասնիկ։ Կ.
Վ.Շահնազարեան,
Երկրագ. 1864, թ. 5,
էջ 7 զնղ.
մաօ»
Տէրվ.
Ճ1է31՜ա. 96
իբր
նախաւոր
մի ածական՝
սանս.
աՅՏւ1<3
ևն,
ՄԱՀԻՃ, ի-ա
հլ. (գործածուած
է անեզա
բար)
«
անկողին,
անկողնակալ»
ՍԳր. Սե
րեր. Եզն. «դագաղ»
Յայսմ. որից
մահճակալ
Կոչ. 382.
մահհական
ԱԲ.
մահիճաձև
Վա
նակ, յոր.
մահճակ
«
անկողին»
Ոսկ. եփես.
816
(
ձ.
մարճակյ,
Պտմ. աղէքս. (տպ.
մարկ
ճակ,
որ պէտք է ուղղել
մահճակ՝
րստ 3 ձե
ռագրի և համաձայն
լտ.
16
շէս1սՈ1
ձևի)։
Հներից Վրդ. սղ. խ 4, «Անկողին... ի
մահ
փչումն
է... մահիճք
վալ՛ն
այնր
ասի»։
Ինճիճեան,
Եղանակ
բիւզանդեան
1819, 148
մահ + նինջ
բառերից։ նՀԲ
«
որպէս թէ մահու
անկողին»։
Հիւնք. ա–
րաբ.
հՅյ1ա
«
վիրաբոյժ,
երակահատ»
բառից։
*
ՄԱՀԼԱ՛
1
),
որից
մահլսյի
«
շշի ծառր. լտ.
ՇՇէ՜ՅՏԱՏ ւՈՅհՅԽե»
Վանակ.
ունի
միայն
ՀԲուս. § 1940և §
2343։
֊
Արաբ.
^ յ Լ
֊
է * էՈՁ^13ե, Ո1Ձ՚;313ե,
որից
նաև լտ. գիտական
բառը։
Ուղիղ մեկնեց
ՀԲուս, §
2343։
ՄԱՀԿԱԾ.
անստոյգ բառ, մէկ անգամ
ու
նի Պիտառ, «Եւ տարերցն և մահկածին
և ող֊
կատին»
անհասկանալի
հատուածի
մԷ՛Յ
(
հրատարակուած
Բազմ. 1893, 573)։ նՀԲ
մեկնում
է «բառ
անստոյգ՝
իմ
աստակօրէն
յօդեալ.
թերևս իբր նշանակ
մահկի կամ նոր
լուսնի». ՋԲ և ԱԲ
չունին։
ՄԱՀԿԱՆԱՅ
«
մի • տեսակ
տուրք».
նորա֊
գիւտ բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ գոր֊
ծածուած
անթուական
մի
արձանագրութեան
մէջ,
Վիմ. տար. 226, հյց.
դմահկանէն
ձևով։
*
ՄԱՀՄԷԶ
«
կօշկի
խթան»
(
Կիլիկեան
աս֊
պետների).
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ
ունի
Ալիշան,
Սիսական, էջ
2»
Սրանից է
կազմուած
մահմիղել
«
խթանով
զարնել»,
նորագիւտ
բառ, որ մէկ անգամ
գտնում եմ
գործածուած
Այրիվ. 18ա. «Տեսանէր
զսա
տանայ, զի հեծեալ էր յուսն
Գրիգորի և
մահ֊
միզէր»,
(
հրատարակիչր
դրել է
մահ միդէր,
իբր թէ «մահ էր
միզում»)։
֊
Արաբ.
ձ+Հ*
ա ւհա 32
կամ
յ Ա ^ աւհ–
1
X132
«
խթան»,
որից փոխառեալ
է նաև թրք.
յ յ . 4 . 0 *
ւՈՅհաԱշ;
«
խթան
կօշկի. 2.
աքլորի
բիտ», արմատն է
^ 4 –
հՅՈ12
«
բոթել,
հրել,
ճխտել»
(
Կամ ուս, թրք. թրգմ. հտ, Բ. էջ
210)։–
ԱՃ.
*
ՄԱՀՄ(1ԻՏԱՅ
կամ
ՄԱՀՄՈԻՏԻ
«
մի տե
սակ
բժշկական
խոտ է. սակամոնի,
լտ.
0.
ՕՈ-
Fonds A.R.A.M