ՄԱՀ
234
Ս՛ԱՀ
զնդ.
բՁ
՚
Օ
՚
քՁ–),
բայց մի այսպիսի
ձև չկայ
իրանականում։—
—
Հիւբշ.
472։
Աւետիքեան,
Քերակ.
1815,
էշ
312
մի ահ,
այսինքն
մի ահռելի
բան։
XVIII–
ճւՏՇՈ.
2 2
զնդ.
Ո
1
ՅՒՄ1
<3
և հյ.
մեոանիլ
ձևերի հետ՝
հ
եկամուտ
ձայնով։
(
յ Օ Տ Շ հ շ
23
մարհ
կամ
մաոհ
ձևից, իբր զնդ.
ՈՂճԽնճ,
արմատր
աՅՐՅ,
սանս,
ա՚՜է
ա 1 ւ 6 Ր
38, 5 8 3
զնդ.
ա տ ե ^ Յ
«
մահ»
բառի հետ.
հ
համարում
է
Ո
ձայնի
շնչի
մնացորդր։
ձստճ.
2
շոճտթ.
230
զնդ. 1ՂՂ&Խճձ,
պհլ. պրս. աֆղան.
Մ131՜§
ևն։ Լճ§. ՀտՇՏ.
ճեեճ. 297
զնդ.
*
ՈՂՃ™®Ո1
ձևից,
Մորթման
2 1
ա Օ
26,
604
բևեռ.
աՁեհսեւ
«
մահ», Տէրվ. Իձ–
էՁաւ.
40
և Նախալ.
98
նոյն ընդ
մնււ-ա–
նիլ,
իբր
*
մա ո >մա րհ>մահ.
իսկ էշ
101
մահկանացու
բառի
մահկա–
մասը հա­
մեմատում
է պրս.
1՜
Ո31
՚1
<,
Մ1Ա1՚§
«
մահ»,
զնդ.
ՈՂՏւԽԿ.3.
«
մահ» և
տՅՐՅՈԱ
«
սպա­
նել»
ձևերի
վերշամ՛ասերի
հետ։
Կոս–
տանեան,
Հայ. հեթ. կր. էշ
8
զնդ. ՈՂՅւ–
Հաէ
«
սպանել»
բառի
հետ։
ՕՁՈ1Ո1, 1ձէ.
6
էյա1.
9 1
յն.
«
կռուիլ»։
Հիւնք.
յն.
էա
^տբճ
«
սուր, դանակ»
բառից։
Գարագաշեան
(
անձնական)
մեոանիլ
բայի հետ ճիշտ
ա՛յն
ձայնական
առրն֊
չութիւնն
ունի, ինչ որ
ջեռանիլ
և
ջահ։
Հիւբշ.
472
վերի բառերի հետ դնում է
իբրև
բնիկ հայ,
2
ՃԲե
1, 1 4 5 –
6
հ
ձայնր բացատրուած
չգտնելով՝ կաս­
կածում է որ իրանեան
փոխառութիւն
լինի։
Փոխառութիւն
է համարում նաև
Տշհ6քէ610ԳՈէշ
8 8 29, 2 5 ։
էսգէթ. Ա
ՐՐ
ա.
1915, 499
աոաբ.
Օ յ ~ « 1ՈՅ
\
քէ
«
մահ»
բառից։
ԳԻՌ.-Ալշ. Ախց. Ատն. Երև. Հմշ. Կր.
ննխ.
Շմ. Պլ. Ռ. Աեբ. Սչ. Տփ.
մահ
(
Պլ.
սեռ.
մահման՝
պահուած է միայն
մանման
դողերո՜ւ դաս
ևն դարձուածների
մէշ. իսկ Ռ.
նշանակում է «ժանտախտ»).
Տիգ.
մահ,
Մշ.
մա,
Ակն.
մայհ,
սեռ.
մայհման,
Խրբ.
մ ա յ ,
Մկ. Ոզմ. Ջղ. Սլմ. Վն.
մախ,
Ագլ. Հճ.
մօ6.
—
նոր բառեր են՝
մահաքրտինք՛, մահենիք,
մահտէր, մահտուն, մահմանական
Ննխ.
«
մահու
(
դող)»,
մահմեոուկ։
ՄԱՀԱԿ, ի-ա
հլ. «բիր,
ծեծի
գաւազան»
Վկ. արև. էջ
219,
Ոսկ. ճառք, էջ
395.
Վրք.
հց. ա.
160.
Վրդն. առակ.
112,
Երզն. քեր.
գրուած է
մհակ
Զքր–
սարկ. Բ. էջ
2։
ԳԻՌ,-
Ղրբ–
մհակ,
որից
մահակկոոլի տալ
«
հաստ
բիրով
կռուիլ»։
ՄԱՀԱԿ
«
վարձք,
վարձատրութիւն
կամ
վաստակ»,
առանձին
գործածուած
չէ. պահ­
ուած է միայն
սնամահակ
«
անվարձ
մնա­
ցած»
բարդի
մէջ՝ Ոսկ. ես. ճառընտ. որև
սնամահիկ
ԱԲ։
= Թերևս
պհլ.
*
ա
՜
ճե1ւԿ. «ամսական թո­
շակ, ամսավարձ»
ձևից. հմմտ. պրս.
ձյԼյ^օԼ^
տՁՈ1ՁՈՅ, <Այ$,Լօ աՅհ1ՈՅ, « Ս ե ^ Լ Ո 1 3հ
§ՅՈՅ
«
ամսավարձ,
ամսական
ռոճիկ»,
բոլորն
էլ
կազմուած
պրս.
0
ԼաՁՈ =
պհլ.
–
Ղէ*&
1
Ո՝3
՜1
ւ
«
ամիս»
բառից,
ինչպէս և
մահիկ։ –իկ
և
-
ակ
վերջաւորութեանց
համար
հմմտ. պրս
^ յ յ ձ յ
^ա՜\
«
ապրուստ,
բաժին»
<Հ պհլ
*
Ո€ւճ և պրսկ.
օ յ ^ յ
1՜
Ա23
«
ռոճիկ,
թոշակ,
օրավարձ»
<Հ պհլ.
*1՜0
ՇՅ1<>
—
Աճ.
ՆՀԲ
հանում է
մահր
բառից։
*
ՄԱՀԱԿ
«
փորձաքար»,
ունի
միայն
ՀՀԲ՝
առանց
վկայութեան.
յետին
ռամկական
մատենագրութեան
մէջ գտնում ենք գործած­
ուած
մահաք, մահա գ
ձևով. ինչ. Կոստ
երզն.
96, 155.
Զի
ես պղինձ
օծած
ոսկով,
դո՞ւ
ընդէր մօտ ի մահաքն
յայտնի
լինիս
պարզ երեսով... զայն որ ընտրած էր մա–
հագով. Որ մահաքովն
ղալպ
լինի։
= Արաբ. ՚ձ1
աՅՈՅեԱ
«
փորձաքար,
Բ ֊ Հ Ո Շ
ՃՇ
էՕԱ0հ6».
որից թրք, <Հէ\ձտ>*
էՈ6–
ք16Ո§՝
նոյն
նշանակութեամբ։
Ուղիղ
մեկնեց
Պոտուրեան,
հրտր,
Կոստ. երզն. էջ
52։
ՄԱՀԱՆ
«
անպակաս»,
ունի
միայն Բառ.
երեմ, էջ
202։
*
ՄԱՀԴԱՆԱԿ
կամ
ՄԱՀԱ՚ՒԱՆԱԿ
«
մի տե­
սակ
րնդեղէն. լտ.
ՇՅէՅթօմւԱ1Ո
7»
Բժշ. ունի
միայն
ՀԲուս. §
1938.
—
Տիրացոլեան,
Շօ1Ղ–
էոե. §
2 6 4
դնում է իբր
ւ Յ է հ ^ Ա Տ ՅթՒւՅՇՅ
Լ.
որ է հյ.
«
խռբու, հուլպան, ք՛ռեկան, ք ր ր ֊
ս ա մն » ։
Fonds A.R.A.M