2 2 6
կռտել,
ներքինացնել»
(
Կամուս,
թրք՛ թրգմ.
Գ. 350). բայց
հմմտ. երր.
փատել»։
*
ՄԱԼԱԶ
«
անչափահաս
մարդ, որի
միրու֊
սր գեռ եկած չէ», նորագիւտ
բառ, որ երեք
անգամ
գտնում
եմ գործածուած
Մխ. գտ.
329 (
ըստ երկու ձեռագրի).
«
Եթէ կռուին արք
երկու և մինն
մալազ
լինի և մինն
կատար֊
եալ, և ձգէ մա լա զն և փետէ
զմօրուք
կա֊
տարելոյն, դատաստան
լիցի՝ որ կտրեն
զը–
մալազին
մազն
երկու տարպայ»
(
տե՛ս
իմ
Հայ.
նոր բառեր
հին մատ. Ա. 65)։
= Արաբ,
Ո1Յ
1
ՅՏ
հոմանիշ
ձևից, որ
թէև
ճիշտ այս ձևով չկայ Կամ ուսի
մ էշ (թրք.
թրգմ. Բ. 294), բայց
նոյնից են
1
Ո113Տ
«
ոչխարի
բուրդը
թափի
լ»,
<Ա^)Լ
Մ1Յ
1
ՁՏԶ
«
հարթ ու ողորկ
դառնալ»,
(
^յ
Ա
ձյ֊\
Ձ1Ո
1
ՅՏ
«
հարթ,
ողորկ»,
վերջինս
գործած­
ուած է Ս. Գրքի արաբերէն
թարգմանութեան
մէջ՝ «անմազ»
նշանակութեամբ.
այսպէս՝
9
> ՜
֊
>
Ծն. իը. 11 ունինք՝
՚1
ՏԱ 3X1
^ յ ձ ^ ^ ս ֊ Շ
(
^յԱք
ձ ^ յ
Սէ յ
յ Տ ֊ է ձ
7
ՁյԱ1ԱՈ
ՅՏ՚ՅՐԱ
\
^3
ՁՈՁ՜
քՁյս1սՈ ՁՄ11ՁՏԱ
(
Եղբայր
իմ Եսալ՝ այր
թաւ
Է և ես լերկ),
նշանակութեան
զարգաց֊
Տան
կողմից
ճիշտ
նոյն
Է հյ.
լերկ
«
ողորկ
և անմազ»
(
տե՛ս այս բառը
),֊
ԱՃ.
Սոյն
մեկնութիւնս
հրատարակուած
Է
նախ
իմ Հայ. նոր բառեր
հին մատ. Բ.
290,
*
ՄԱԼԱԹՐԱՅ
«
ռէզէնէ,
հոռոմ
սամիթ»
Դաղիան. (ըստ Բառ. երեմ,
յաւել. 575), որ
և
մարաթրոն
(
ըստ ՀԲուս. §
2693)։
=
Յն.
ս
.
օփ«0ք
)07,
ււօէթշ&օ^,
ււօէ^&օ;,
որից և
լա.
ա 37Ձէհա ա ՝
նոյն
նշ.։
Ուղիղ
մեկնեց
ՀԲուս. անդ (բայց սր֊
խալմամբ
գրում է յն.
լ10էՕ0ւ8օ
՚
ււ)։
ՄԱԼԱԽ
«
հիլ,
կակուլա
յ,
Շ31
՜
ճՅՈ10Ո1Աա^
Բժշ.
ունի
միայն
ՀԲուս. § 1931։
ք ՄԱԼԱԽ Ո Ի
«
եղիճ,
\
ւճ\Շ2ւ».
ունի
միայն
ներսէսովիչ,
Բառ. լտ.֊հյ. էջ 592 բ։
= Պէտք է կարդալ
մ ո լ ա խ ո տ ։
յ
Հ
ՄԱԼ11ԻԽ, ո
հլ. (յետնաբար
յգ. գրծ.
մալ–
խօք)
«
հաստ
չուան»
Մտթ. ժթ. 24. Մրկ. ժ.
25.
Ղկ. ժը, 25. Պտմ. ազէքս.
Յայսմ.
վրի­
պակով
գրուած է
մամուլ
ճառընտ.
(
Մինչև
ի կտրել
զմամուլս
առագաստին)։
= Ասուր.
աՅճս113ՈԱ
«
հաստ
չուան»,
որի
արմատական
ձևն է
ՃԱ
11
ՅՈԱ
«
չուան»
(
^ԱՏՏ–
ճաՕւէ. ՃՏՏ. 6Ո
§1. ՒւՅՈՕ՚աե.
էջ 522ա և
315
ա).
հայերէնի
մէջ
X—
1
շրջուելով
դար­
ձել են
լ—խ.
իսկ վերջաձայն
֊1
Ղ\1֊ի
անկումը
նոյն է ինչ որ
§1 Տ Ո Ո Ո Ա
> կշխւ։ ֊ ֊
Աճ.
ՆՀԲ, ՋԲ և ԱԲ բառս
դնում են նաև
մալխ
ձևով, սակայն սա ենթադրուած
է
մ ա լխ ոյ
սեռականից
և գոյութիւն
չունի,
ուղղականն
է միայն
մալուխ,
ինչպէս
ունին
Երզն. մտթ. Յայսմ։
—
ՆՀԲ և սրան
հետևելով
ԱԲ
մալուխ
բառը
հասկանում
են նաև «ուղտ»
իմաստով։
Այսպէս նաև
հներից
ոմանք,
ինչ. Բրս. մրկ. 83, 84.
Դիւրին
է մալխոյ,
այսինքն
ուղտու.
...
Տէրն ասաց թէ
մալխոն
( \ ) ,
որ է
ուղտ. Դրնղ. 458։ Բայց այս բանը
թիւր–
իմացոլթեան
արդիւնք է։ Արդարև Մտթ,
ժթ. 24, Մրկ. ժ. 25, Ղուկ. ժը.25 «Դիւ­
րին է մալխոյ
մտանել
ընդ ծակ աս–
ղան»
հատուածում
մալուխ
բառի դէմ
յոյն բնագիրն
ունի
ՀՕ.\~՚ղ).<յՀ
։
որ նշա­
նակում է «ուղտ»,
ինչպէս
գտնում ենք
Աւետարանի
բոլոր
նոր
թարգմանու­
թեանց
մէջ։
Ուղտը
ասեղի
ծակից անց
կացնելու
համեմատութիւնը
անշուշտ ա֊
րևելեան
ընթացիկ
մի պատկեր էր, որ
գտնում ենք նաև Ղուրանի մէջ (է, 38)։
Յիսուսի
օրինակով
Մ ուհամ մ էդ էլ ասում
է, «Ամբարիշտն՝
որ
հպարտութեամբն
իւրով
համ արեսցի
սուտ
զվարդապե­
տութիւն
մեր, գտցէ
զդրունս
երկնից
փակեալս։
Մ տցէ նա անդր՝
յորժամ
ուղտ
մի անցանիցէ
ընդ ծակ ասղան
միոյ»։
Բայց մեր հայրերը
նոյն
յն. բառի տեղ
գտնելով
/
Օէքււ^ՕՀ
«
չուան» կամ
իրենք
այսպէս
կարդալով՝
թարգմանել
են
մա­
լուխ
«
չուան»։
Ըստ
8
օ1ՏՅՇզ
(
էշ 403,
ծան.)
յունաց մէջ էլ ձգտում
եղած է
Աւետարանի
%
ձ^.1^ճօզ
«
ուղտ»
բառը
կարդալու
–
ՀՀւււճօՀ
«
չուան»,
իբրև տե­
ղին
աւելի
յարմար։
—
Սխալւոլմ են ՆՀԲ
և
միւսները
կարծելով
որ հյ.
մալուխ
նշանակում
է «ուղտ», թէև սրանով
մեր
Fonds A.R.A.M