ՄԱԳ
2 2 1
= 3ն.
\–––՚
ր՝ղգ,
1
~Հ՝1՝)Գրւզ «մագնիս քա­
րը»,
որ ծագում է
^Ա՚ր՜ղդԼցլ
(
այժմ
Ս՚անի–
սա)
քաղաքի
անունից,
իբրև գիտական
բառ՝
տարածուած է բազմաթիւ
լեզուների
մէջ, օր,
լտ.
Ո13§Ո6Տ,
դերմ,
^3§Ո6էտէ61Ո,
արաբ.
^ ֊ յ ^ Ա Լ »
տւգոՅէւտ,
թրք.
աօզ13ճ32
(
=ռմկ.
մըխլ ա տ ոզ) ՝
նոյն
նշ.—
հայերէնի
յետին
ձևերր յառաջացած
են վերջի
երկու­
սից։—Հիւբշ,
362։
Ուղիղ
մեկնեցին
նախ ԼՀԲ,
յետոյ
ՆՀԲ,
ՄԱԳՈՅՆ
«
թև»
Հին բռ.=–Բառ. երեմ, էջ
200.
Մագ. գամ ագտ
.։
Նորագիւտ
բառս
ունի
միայն
Մէնէ֊
վիշեան, Գամագտ. 33։
ՄԱԳՈՆ,
ևս
ՄԵԶՄԵՂ
«
յանդ»,
այսպէս
ու֊
նի Բառ. երեմ, էջ 200 (բ տպ.
մեդմեղանդ).
երևի
ուզում է ասել թէ
մագոն
և
մ ե ղմ ե ղ
նշանակում
են «անդ», և այս բառով պէտք է
հասկանալ
ո՛չ թէ «անդ,
այնտեղ»,
այլ
«
անդ,
հանդ, արտ», ինչպէս
ցոյց է տալիս
նախդիրր։
ՄԱԶ, ո, ի
հլ. «գլխի կամ մարմնի
մազ»
ՍԳր, Ոսկ. եփես, սրանից
մազա գ ործ
Թուոց
լա, 20,
մազապուր
«
մազից ազատած»
ՍԳր.
Եւս. քր.
մազեղէն
ՍԳր. Եփր. ա.մն.
մա­
զեղ
Կոչ.
մազկռինչ
«
վերջին
թելր
հասած,
հոգեվարք»
Ոսկ. մ. բ. 1,
մազմզուկ
«
թելա֊
ւոր արմատներ»
Վստկ.
անմազմզուկ
Վստկ.
սպիտ ա կ ամազ
Ոսկ. ես.
թաւամազ
Դամասկ.
դ եղձանամազ
Ոսկիփ.
ձաղկամազ
Պղատ.
եւթ.
մազնատեսակ
«
մազանման»,
որ մէկ
անգամ
ունի
Գիրք, առաք. 190 ա. «Ի ձեռն
մազնատեսակ
ջլացն
որք են
արմատացեալք
ի գլուխն»։
Ենթադրում է
մազն
ձևը,
բայց
անշուշտ
ազղուած է
մզնատեսակ
բառից
(
տե՛ս
միզն ) , Մազոտ, մազմզոտ, մազխիլ
(
նոր
բառեր)
ևն։
ՒԱՁբւ-օէհ,
Ճ Տ 1 3
բօ1>՚§1.
էջ 101 պրս.
^ յ - օ
ա՜Ա^,
լեթթ. և լիվ.
1
ՈՅէէ1
«
մազ»։
ՆՀԲ
«
որպէս թէ
մա ծ
ի մորթն»։
Լ Յ § .
ԽՈՂ.
Տէսճ.
§ 1401
սեմական է կար­
ծում։
Հիւնք,
համարում է շրջուած
ծ ամ
բառից։
Հիւբշ,
310
դնում է
ասորական
փոխառոլթեանց
շարքր և
համեմատում
ասոր,
յ յ^Հ>
1116226
«
բարակ
մազեր»
և պհլ. Հ ^ ձ *
(
ք) «մազ»
բառե­
րի հետ,
ՐՅէ ա եՅՈ^ 1Ր 14, 56
յն.
ււ6օ)(0<;
«
մոզի»
բառին
ցեղակից՝ իբր
«
ճիւղ, ոստ», Այս մեկնութիւնր
յիշում
և մերժում
են
ՔօւտՅշզ
646
և
Բօեօւ՜ո^
2, 3 0 1 ։
Բայց
Տշհ6ւէ61օ™ւէշ ՒՀ2
54
(1927),
էջ 232 նորից է դնում յն.
ֆՕԴ՚/ՕՀ «րնձիւղ»,
լտ.
17161՜
§6Տ
«
խուրձ»,
1
Ո61՜§36
«
եղան»։
—
Բառիս
նման են
հ ր ն ֊
չում
չեչէն.
Ո732,
կուր. կայ. ակ.
խիւր.
աԱ։ԼՄ,
վար.
աԱձԱ>՚,
արչ,
ԵօձՕւ
-
,
ավ.
1716
^62, ա 1§62 , ՄՈՏ
«
մօրուս»,
դիդ.
1716–
510
§3,
անդ.
ւաեՅՏԱ, եւԱՅՏԱ,
ինգ.
1716–
§ 3 5 ,
սամոյէդ.
171
ԱՈ0Շ, Ո7ԱէւճՅ, 1770ՈԱ՝
$3, 177Աւ1սէ, 177Ա1Տ6Ո
ևն, խալխա
Ո73ձ,
կարաբուլակ
1773
յ
«
մօրուս»,
որոնց ար–
մատր
ՒՀ1ՁթՐՕէհ,
1
<.ՅԱեՅՏ. Տբ1՚.
էջ 15
դնում է
Ո73, 1776, 1771, 177Ա.
բոլորն
էլ պա­
տահական
են։ Այսպէս է նաև չին.
17130
«
մազ»
հոմանիշը։
ԳԻՌ.–Ալշ.
Ախց. Ասլ. Գոր. Երև. Խրր. Կր.
Հմշ. Մկ. Աչ. Մրղ. Ննխ. Շմ. Ոզմ. Պլ. Ջղ.
Ռ. Սեբ. Սլմ. Սչ. Վն. Տիգ. Տփ,
մազ,
Ղրբ.
մազ,
մ ա զ ,
Զթ–
մօզ, մոզ,
Ագլ. Հճ.
մօզ,
Սվեդ.
մուզ։
նոր բառեր
են՝
մազակալել, մա­
զա նա ք՝, մաղաշարի, մազաչափ, մազերաւոր,
մազերկայն, մազթափ, մազլաթ, սազխոսւ,
մազկապ, մազկարօտ, մազկեր,
մազկոլլ,
մազկլիլ, մազման, մազպլո ց
կամ
մազմլոց,
մազւոր, մազփոխհլ, մազք ա շ։
ՓՈԽ
Վրաց.
8
օ%8;>6օ մազմանի
«
չուան
շինող»,
թրք– գւռ. Կս. Եւդ. Ատն.
(
ինչսլէս և
Ստանայի
թրքախօս
Յունաց
բարբառով)
յ Լ օ յ Լ օ Ո7321713Ո
«
մաղման,
այծի մազ
մանող
և այծի
մազից պարկ
ևն գործող
արհեստա­
ւոր»
(
Բիւր. 1898, 713, Յուշարձան
330)։—-
Հյ.
մազկ ապ
ձևից է փոխառեալ
թրք.
\
^Տ՜\ձ
Ո 6 2 § 6 0
«
մազի կապ, ծամկալ»
(
Կամուս,
թրք. թրգմ. Գ. 325 և Բ. 658),
Ս ԱԶ
«
նռան
ծաղիկ,
ճուլինար»
Ամիրտ.
ունի
միայն
ՀԲուս. § 1921։
Ս՛ԱԶ
«
ծեծ, խարազան,
գաւազան»,
մէկ
անդամ
ունի
Փիլ. լիւս.
«
Հեղգ
ձի մի...
պատճառէր
կաղալ,
մինչև
բուծողացն մա–
զովքն
դարձեալ՝ քան զդանդաղանս
ի վեր
եզև»։
Fonds A.R.A.M