Ճ Ա Ն
Բառս կայ նաև վրաց.
^3^>օ ծ ե ր ի
ձևով,
ուր
Ր
համապատասխանում
է
նախորդների
շ,
նշ
ձայներին,
հմմտ. վրաց.
(33
.60
ց վ ա–
–՝
Ը = մինգր.
Օ ՚ ց օ յ ձ օ
ց ո ւ ն ջ ի
«
ցօղ», վրաց.
6
օ<ք>օ ձ ի ր ի =
մինգր.
յ յ օ 6 յ յ օ ջ ի
ս
ջ ի
«
արմատ»,
վրաց.
^ Յ ձ ծ օ
ք ՚ մ ա ր ի =
լա զ, ^ոՅո^ռ
է ո –
մ ո ջ ի ,
մինգր,
յրւՅո6ցյօ
ք ո մ ո ն ջ ի
«
ամու
սին» ևն։ Կովկասեան
ձևերի այս
բադմազա֊
նութիլնր
և րնղհ անուր տարածում
ր չի թոյլ
տալիս
րնդունիլ թէ կովկասեաններն
են փո
խառեալ
հայերէնից։
Ինճիճեան,
Հնախ. Գ. 21
ճ
բնաձայ
նից։ Տէրվ, նախալ, 77
ճ ա ճ ա ն չ
բառի
հետ՝
ճ ա ն
արմատից,
իբր հնխ,
§ Յ Ո
«
ճաճանչել»,
յն,
քՕՈ»Տ(0
«
շողալ»։
Հիւնք.
՚
չ ա ն չ
բառից, իսկ
ն ա ն ն կ է ն =
պրս,
ճ է շ ի –
շէ
«
գո՞րշ»։
Ուղիղ մեկնեց
Բ ւ Յ Օ ւ Ո ւ Ո
Ի
^ տ ւ ւօ,
21։
ԲՅ ե
-
ս ե Յ Ո ) ՛
տճ ւ,
՜
ւօ6
թերևս սանս.
ՇՅ Ո Օ
«
ցատկել,
ոստնուլ»,
Օ Յ Ո
՚
Յ Ո Ո
«
մեղու»,
( ;
Յ Ո
0 3 1
Յ
«
երերուն,
շարժուն»։
նոյն ՀԱ 1907, 16 հնխ.
ճ 6 ^ 3 –
«
թռչիլ»
՝
արմատից
կրկնուած,
իբր
*
ճգ–1ւձ)/ՕՏ. իսկ կովկասեաններր
փո
խառեալ
հայերէնից՝
Տ ճ
2, 32։
Մառ
3 8 0
19, 072
կովկասեան
ձևերի
հետ։
ԳԻՌ.-Ախց. Կր.
ն ա նն ,
Ալշ. Գոր. Երև.
Մկ. Մշ. Շմ. Ոզմ. Ջղ. Վն. Տփ.
ճանջ,
Հւր.
Ղրբ.
ն ա ն ջ ,
Խրբ. ննխ. Պլ. Ռ. Սեբ. Սչ. Սվեդ.
ջանջ,
Հճ.
Զթ.
Տիգ. չտկ,
Ասլ.
քաշ, շաժ.
Ագլ.
նունջ,
Ակն. Հմշ.
շ օ ն ջ ։
նոր բառեր են
ն ա նն ա կ ե ր , ճ ա ն ճ ա ն ո ց , ն ա նն ա պ ա հ , ճ ա ն–
նա տ էր, ճ ա ն ճ ա ք շ ի , ն ա ն ն ա ք թ ո ց , ո ա նն ա ք ա ր ,
ճ անճ ո տ , ն ա նն ո տ ի լ , մ ե ղ ր ա ն ա ն ն ։
ՓՈԽ.-Վրաց.
3 –
^ 3 ° ւ Յ ° ն ա ն ն ի կ ի
«
առանց
քի
սեպր»։
Ճ Ա ՆՃԻԻ Ռ Ն
«
կեռ, ճանկ, ակիշ», մէկ ան
գամ
ունի Եփր. քրզ.։
նՀԲ
«
ն ա ն կ ե ր
կամ
ն ա ն կ ք կ ե ռ ք ,
որ
պես ռմկ.
կ ա ն կ իո , կ ա ն կ ե ո » ։
"
ՃԱ Շ , ո
հլ. «կէսօրուայ
կերակուր,
խրն–
ջոյք,
սեղան
տալր» ՍԳր.Ոսկ. մ.գ. 16.
որից
ճ ա շ ո յ ժ ա մ
«
կէսօր»
Գան. ժդ. 13.
Հռոլթ.
բ. 14.
ճ ա շ ա գ ո ր ծ
Ոսկ. մ. գ.17.
ճա
շ ա ժ ա մ
Բ.թագ. իդ. 15.
ճ ա շ ա կ ի ց
Ոսկ. յհ.
բ. 13.
ճ ա շ ե լ
ՍԳր. Փարպ.
ճ ա շ ա ր ա ն
Պտմ,
ՃԱՇ
աղէքս։ նոր բառեր են
ճ ա շ կ ե ր ո յ թ , ճ ա շ ա ս ե
ղան,
ճ ա շ ա ս ր ահ, ճ ա շ ա ց ո ւ ց ա կ , ճ ա շ ա դ ո ւլ ,
ճ ա շ ա ր ա ն ա պ ե տ
ևն։
֊
Պհլ,
*0
՜
ՅՏ
ձևից, որ թէև չէ աւանդուած,
բայց
հմմտ, պհլ.
ԸՅտէ
«
առաւօտեան
նախա
ճաշ», պրս.
<շ^ձձ~֊.
ՕՅ Տ է
«
ճաշու ժամ,
ճաշ, ճաշկերոյթ»,
^ Յ Տ ՚ է Յ , Օ՚Յ՜տէւ
«
ճաշ, ճաշ
կերոյթ»,
ԱՅՏ–ՃՅ
11
«
հացի
սնտուկ»,
ՕՅտէ–
§ Յ Ո
«
ճաշաժամ»,
.
ճԱ»
Օ Յ Տ
«
ճաշ,
ճաշու
ժամ»,
սրանց հետ
նոյն են սոգդ, ՚բէ
Տ–
«
րնթրիք
անել»,
աֆղան.
0 3 ՚ 5
Յ
1
«
ճաշել»,
քրդ.
0 3
Տ 1 Ո
«
հացի
սեղան»,
«
խնշոյք,
րնթրիք»
(
ՒԽւ՜Ո § 433).
պարսկերէնից
է
փոխառեալ
նաև արևել, թրք.
\
Տ1ձյ\.օ–
ՏՅ§–
§ 3
«
արևածագի
ու կէսօրուա
յ մէշտեղր, երբ
ոմանք ճաշ են անում»։
Հմմտ. նաև
յաշոր–
դը։—Հիւբշ.
187։
Ուղիղ
մեկնեց նախ ԳԴ՝
համեմատե
լով պրս.
չ ա շթ է , չ ա շ
ձևերի
հետ։ նՀԲ
պրս.
չ ա շթ է , չ ա շ թ ի ; Բ6է6ՈՈ. 22
սանս.
Հձճ, 26
ճ ա շ ե լ ՝
սանս.
ՕՅՏ,
պրս.
Շ Յ Տ 1 -
ՃՅՈ
։
Տօէէւշհ. շւաՕ. 1850, 357
սանս,
իճտ
«
ուտել»։
Լ Յ
§ . Սւ՜§6ՏՇՈ. 552
սրա
հետ նաև պրս.
յ Յ տ 1 ճ Յ Ո ։ ^ լ Ա ^ Ր Տ ՝ \ ^ ճ \ \ 7
հետ նաև պրս.
յՅ տ 1 ճ Յ Ո 1 մստէւ,
2
շոձ–
Տբ.
109
զնդ. սանս.
Օ Յ Տ
ևն ձևի տակ։
Լ Յ § .
Խա.
Տէսճ.
§
1375—1379
ճ ա շ
= պրս.
ՕՅՏ,
ԱՅտէ, ճ ա շ ա կ ե ր
֊
պրս.
ՕՅՏ–
§ 3 1 ՜ ։ —
Հ ի ւ ն ք . պրս.
յ Յ
՚
Տ Ո
«
խրախճան
ու
րախութեան
և
հիւրամեծարութեան»։
ԳԻՌ
Ալշ. Ախց. Երև. Մկ. Մշ. Մրղ. Ոզմ.
Սլմ. Վն. Տփ.
ճ աշ,
Ղրբ՛ Շմ.
ճ ա շ ,
Սեբ.
շաշ,
Խրբ.
ք աշ,
Ագլ.
ճօշ.
սրանցից
մի քանիսը
նշանակում
են «ապուր,
փիլաւ կամ մի ու
րիշ տեսակ
կերակուր,
խաւիծ,
հերիսայ»,
այսպիսի
գործածութիւն
ունին
Ալշ. Ղրբ– Շմ.
Մշ. է.Վն. Եւդ. Սեբ. Սլմ. Խն,֊Իբր
կրօ
նական
բառ՝
ամէն տեղ կայ
ճ ա շ ո ւ
«
կէս
օրուայ
ժամերգութիւն»։
նոր բառեր են
ճ ա
շ ա ժ ա մ , ճ ա շ ա մ ա ն , ճ ա շ ա ւ ա մ ի ,
ճ ա շ կ իթ ,
ճ ա շ թ ո ղ , ճ ա շ ո ց , ճ ա շք , ճ ա շ ք ո ւ ն ։
Ղրբ. կայ
նաև
չ է շ տ ա ք ո ւ ն ՝
որ ուղղակի պրս.
ՕՁտէ
«
ճա
շու ժամ» բառից է
կազմուած։
"
ՃԱՇԱԿ, ի- ա
հլ. (յետնաբար
նաև
ո
հլ.)
«
համտես,
համի
փորձ, համ,
լայնաբար՝
որևիցէ
փորձ,
օրինակ»
ՍԳր, Կոչ. Մծբ.
1 8 5
Fonds A.R.A.M