Ճ Ա Ն
Բառս կայ նաև վրաց.
^3^>օ ծ ե ր ի
ձևով,
ուր
Ր
համապատասխանում
է
նախորդների
շ,
նշ
ձայներին,
հմմտ. վրաց.
(33
.60
ց վ ա–
–՝
Ը = մինգր.
Օ ՚ ց օ յ ձ օ
ց ո ւ ն ջ ի
«
ցօղ», վրաց.
6
օ<ք>օ ձ ի ր ի =
մինգր.
յ յ օ 6 յ յ օ ջ ի
ս
ջ ի
«
արմատ»,
վրաց.
^ Յ ձ ծ օ
ք ՚ մ ա ր ի =
լա զ, ^ոՅո^ռ
է ո –
մ ո ջ ի ,
մինգր,
յրւՅո6ցյօ
ք ո մ ո ն ջ ի
«
ամու­
սին» ևն։ Կովկասեան
ձևերի այս
բադմազա֊
նութիլնր
և րնղհ անուր տարածում
ր չի թոյլ
տալիս
րնդունիլ թէ կովկասեաններն
են փո­
խառեալ
հայերէնից։
Ինճիճեան,
Հնախ. Գ. 21
ճ
բնաձայ­
նից։ Տէրվ, նախալ, 77
ճ ա ճ ա ն չ
բառի
հետ՝
ճ ա ն
արմատից,
իբր հնխ,
§ Յ Ո
«
ճաճանչել»,
յն,
քՕՈ»Տ(0
«
շողալ»։
Հիւնք.
՚
չ ա ն չ
բառից, իսկ
ն ա ն ն կ է ն =
պրս,
ճ է շ ի –
շէ
«
գո՞րշ»։
Ուղիղ մեկնեց
Բ ւ Յ Օ ւ Ո ւ Ո
Ի
^ տ ւ ւօ,
21։
ԲՅ ե
-
ս ե Յ Ո ) ՛
տճ ւ,
՜
ւօ6
թերևս սանս.
ՇՅ Ո Օ
«
ցատկել,
ոստնուլ»,
Օ Յ Ո
՚
Յ Ո Ո
«
մեղու»,
( ;
Յ Ո
0 3 1
Յ
«
երերուն,
շարժուն»։
նոյն ՀԱ 1907, 16 հնխ.
ճ 6 ^ 3 –
«
թռչիլ»
՝
արմատից
կրկնուած,
իբր
*
ճգ–1ւձ)/ՕՏ. իսկ կովկասեաններր
փո­
խառեալ
հայերէնից՝
Տ ճ
2, 32։
Մառ
3 8 0
19, 072
կովկասեան
ձևերի
հետ։
ԳԻՌ.-Ախց. Կր.
ն ա նն ,
Ալշ. Գոր. Երև.
Մկ. Մշ. Շմ. Ոզմ. Ջղ. Վն. Տփ.
ճանջ,
Հւր.
Ղրբ.
ն ա ն ջ ,
Խրբ. ննխ. Պլ. Ռ. Սեբ. Սչ. Սվեդ.
ջանջ,
Հճ.
Զթ.
Տիգ. չտկ,
Ասլ.
քաշ, շաժ.
Ագլ.
նունջ,
Ակն. Հմշ.
շ օ ն ջ ։
նոր բառեր են
ն ա նն ա կ ե ր , ճ ա ն ճ ա ն ո ց , ն ա նն ա պ ա հ , ճ ա ն–
նա տ էր, ճ ա ն ճ ա ք շ ի , ն ա ն ն ա ք թ ո ց , ո ա նն ա ք ա ր ,
ճ անճ ո տ , ն ա նն ո տ ի լ , մ ե ղ ր ա ն ա ն ն ։
ՓՈԽ.-Վրաց.
3 –
^ 3 ° ւ Յ ° ն ա ն ն ի կ ի
«
առանց­
քի
սեպր»։
Ճ Ա ՆՃԻԻ Ռ Ն
«
կեռ, ճանկ, ակիշ», մէկ ան­
գամ
ունի Եփր. քրզ.։
նՀԲ
«
ն ա ն կ ե ր
կամ
ն ա ն կ ք կ ե ռ ք ,
որ­
պես ռմկ.
կ ա ն կ իո , կ ա ն կ ե ո » ։
"
ՃԱ Շ , ո
հլ. «կէսօրուայ
կերակուր,
խրն–
ջոյք,
սեղան
տալր» ՍԳր.Ոսկ. մ.գ. 16.
որից
ճ ա շ ո յ ժ ա մ
«
կէսօր»
Գան. ժդ. 13.
Հռոլթ.
բ. 14.
ճ ա շ ա գ ո ր ծ
Ոսկ. մ. գ.17.
ճա­
շ ա ժ ա մ
Բ.թագ. իդ. 15.
ճ ա շ ա կ ի ց
Ոսկ. յհ.
բ. 13.
ճ ա շ ե լ
ՍԳր. Փարպ.
ճ ա շ ա ր ա ն
Պտմ,
ՃԱՇ
աղէքս։ նոր բառեր են
ճ ա շ կ ե ր ո յ թ , ճ ա շ ա ս ե ­
ղան,
ճ ա շ ա ս ր ահ, ճ ա շ ա ց ո ւ ց ա կ , ճ ա շ ա դ ո ւլ ,
ճ ա շ ա ր ա ն ա պ ե տ
ևն։
֊
Պհլ,
*0
՜
ՅՏ
ձևից, որ թէև չէ աւանդուած,
բայց
հմմտ, պհլ.
ԸՅտէ
«
առաւօտեան
նախա­
ճաշ», պրս.
<շ^ձձ~֊.
ՕՅ Տ է
«
ճաշու ժամ,
ճաշ, ճաշկերոյթ»,
^ Յ Տ ՚ է Յ , Օ՚Յ՜տէւ
«
ճաշ, ճաշ­
կերոյթ»,
ԱՅՏ–ՃՅ
11
«
հացի
սնտուկ»,
ՕՅտէ–
§ Յ Ո
«
ճաշաժամ»,
.
ճԱ»
Օ Յ Տ
«
ճաշ,
ճաշու
ժամ»,
սրանց հետ
նոյն են սոգդ, ՚բէ
Տ–
«
րնթրիք
անել»,
աֆղան.
0 3 ՚ 5
Յ
1
«
ճաշել»,
քրդ.
0 3
Տ 1 Ո
«
հացի
սեղան»,
«
խնշոյք,
րնթրիք»
(
ՒԽւ՜Ո § 433).
պարսկերէնից
է
փոխառեալ
նաև արևել, թրք.
\
Տ1ձյ\.օ–
ՏՅ§–
§ 3
«
արևածագի
ու կէսօրուա
յ մէշտեղր, երբ
ոմանք ճաշ են անում»։
Հմմտ. նաև
յաշոր–
դը։—Հիւբշ.
187։
Ուղիղ
մեկնեց նախ ԳԴ՝
համեմատե­
լով պրս.
չ ա շթ է , չ ա շ
ձևերի
հետ։ նՀԲ
պրս.
չ ա շթ է , չ ա շ թ ի ; Բ6է6ՈՈ. 22
սանս.
Հձճ, 26
ճ ա շ ե լ ՝
սանս.
ՕՅՏ,
պրս.
Շ Յ Տ 1 -
ՃՅՈ
։
Տօէէւշհ. շւաՕ. 1850, 357
սանս,
իճտ
«
ուտել»։
Լ Յ
§ . Սւ՜§6ՏՇՈ. 552
սրա
հետ նաև պրս.
յ Յ տ 1 ճ Յ Ո ։ ^ լ Ա ^ Ր Տ ՝ \ ^ ճ \ \ 7
հետ նաև պրս.
յՅ տ 1 ճ Յ Ո 1 մստէւ,
2
շոձ–
Տբ.
109
զնդ. սանս.
Օ Յ Տ
ևն ձևի տակ։
Լ Յ § .
Խա.
Տէսճ.
§
1375—1379
ճ ա շ
= պրս.
ՕՅՏ,
ԱՅտէ, ճ ա շ ա կ ե ր
֊
պրս.
ՕՅՏ–
§ 3 1 ՜ ։ —
Հ ի ւ ն ք . պրս.
յ Յ
՚
Տ Ո
«
խրախճան
ու­
րախութեան
և
հիւրամեծարութեան»։
ԳԻՌ
Ալշ. Ախց. Երև. Մկ. Մշ. Մրղ. Ոզմ.
Սլմ. Վն. Տփ.
ճ աշ,
Ղրբ՛ Շմ.
ճ ա շ ,
Սեբ.
շաշ,
Խրբ.
ք աշ,
Ագլ.
ճօշ.
սրանցից
մի քանիսը
նշանակում
են «ապուր,
փիլաւ կամ մի ու­
րիշ տեսակ
կերակուր,
խաւիծ,
հերիսայ»,
այսպիսի
գործածութիւն
ունին
Ալշ. Ղրբ– Շմ.
Մշ. է.Վն. Եւդ. Սեբ. Սլմ. Խն,֊Իբր
կրօ­
նական
բառ՝
ամէն տեղ կայ
ճ ա շ ո ւ
«
կէս
օրուայ
ժամերգութիւն»։
նոր բառեր են
ճ ա ­
շ ա ժ ա մ , ճ ա շ ա մ ա ն , ճ ա շ ա ւ ա մ ի ,
ճ ա շ կ իթ ,
ճ ա շ թ ո ղ , ճ ա շ ո ց , ճ ա շք , ճ ա շ ք ո ւ ն ։
Ղրբ. կայ
նաև
չ է շ տ ա ք ո ւ ն ՝
որ ուղղակի պրս.
ՕՁտէ
«
ճա­
շու ժամ» բառից է
կազմուած։
"
ՃԱՇԱԿ, ի- ա
հլ. (յետնաբար
նաև
ո
հլ.)
«
համտես,
համի
փորձ, համ,
լայնաբար՝
որևիցէ
փորձ,
օրինակ»
ՍԳր, Կոչ. Մծբ.
1 8 5
Fonds A.R.A.M