1 8 3
Ճ Ա Ն
կ ա ն խ ա ճ ա ն ա պ ա րհ ո ր դ ե ա լ
«
կանխաճառեալ»
(
յն.
ոճով)
Աթ. ը.
շ ո ւ ր ջ ճ ա ն ա պ ա րհ
Ածար.
Առ. որս. նոր լեզուի
ձևերից են՝
ճ ա մ բ ո ր դ ,
ճ ա մ բ ո ո դ ո ւ թ ի ւ ն , ճ ա մ բ ո ր դ ա կ ա ն
ևն։
= Իրան.
*
ձՁ1
ՁՈՁ–բ31՜Փ
ձևից
արագաբա­
նութեամբ
(
իբր
* 6
ս ւր անա պ ա րհ).
կազմուած
է
Շ31՜ՅՈՅ–
«
երթալ»
(
=զնդ.
1(31՜,
ՕՅւ՜Յ, 0 3 –
Ր Յ
^ Յ
«
շարժուիլ,
երթալ»
831
՜
էհօ1օ1Ո36, Ճ1 -
Աք.
\\
^01
՜
է
էջ 449)֊\–գճՀ$
«
անցք»
(
=զնգ.
թ9
.9
էս
«
անցք»,
քրդ.
բ տ ՜ձ ,
պհլ.
թսհ1,
պրս
ձ-յ
բս1
«
կամուրջ»)
բառերից։
Ուղիղ
մեկնեց
ւ % ե 6 . § , Ւ1ԱւՏե.
2,
187։
Տօհւ-օճօւ՜, ւհշտՅԱՐ. 4 6
արաբ, ձ^ձտ–
յ Յ Ո ե Յ
ձևից
փոխառեալ։
ՆՀԲ պրս.
ՃԷյ բ ո ւ ր ,
արաբ,
դ է ն պ ո ւ ր ։
Լ Յ
§ . ՕօՏՅէՈ.
ճ ե հ ճ.
3 2
պրս.
03
ՈԵ31՜
«
շրջանակ»։
Հիւնք. պրս.
ք֊Հյ֊տ.
Լ ՚ Յ ^ բ Յ –
«
լայն
ճա­
նապարհ,
պողոտայ»
(
սրա
մեկնութիւ­
նը
չունի
լՂօա)։
Դ. Սարգսեան,
Բիւր.
1898, 484
օտար է համարում։
Ս. Վ.
Պարոնեան,
Բանաս. 1900, 172 զնդ.
ճ ի ն է վ ա ր
«
կամուրջ
հանդերձեալ
կե­
նաց», պրս.
ճ է յ փ ո ւ ր ։ Բ Յ է ւ ՜ ս ե Յ Ո ^
ՀԱ
1908,
153
պրս.
յ ՚ Յ Ո
«
հոդի» +
զնդ.
բ11՝9՝–3
«
պահել,
պաշտպանութիւն»,
իբր
թէ «մարդկանցից
պահուած
տեղ»։ Թի֊
րեաքեան,
Արիահայ
բռ. 261 պհլ.
01
Ո-
V Յ ^
(
որ կարդում
է
0 3
Ո Յ V Յ ^ ) ,
պրս.
յՀ-֊^տ–
յ 1 – ^ 3 .
«
հանդերձեալ
կենաց
մազէ
կամուրջր»։
ԳԻՌ.-Երև. Տփ.
ճ ա ն ա ՚ պ ա ր ,
՚
էըբ.
ճ ն ա ՚ –
պար, ճ ն ա ՚ պ ա ,
Ագլ.
ճն ա ՚ փ ա ր ,
հ ն ա ՚ պ ա ,
ճ ն ա ՚ փ ա ,
Գոր.
հ ն հ ա ՚ պ ա ,
Ոզմ.
ս է ոնբ է ո խ ,
Մրղ.
Սլմ.
հ ա մ բ ա խ ,
Մկ.
ճ ա մ բ ւ ո խ ,
Վն.
ճ ա մ բ է ո խ
(
սեռ.
ճ ա մ խ ի ) ,
Բլ.
ճ անպ ա ,
Ալշ.
ճ ամպ ա ,
Մշ. Սեբ.
ճ ամբ ՛ ա ,
Ախց. Երև. Կր.
Ջղ. Տփ.
ճ ամփ ա ,
Ակն. Ռ,
ջ անփա ,
Խրբ.
շ ա մ բ ՚ ա ,
Ասլ. Ննխ. Պլ. Սչ.
ջ ամփ ա ,
Տիգ.
շ ա մ փ ա ,
Հմշ.
ջ օմփ ա ,
Զթ–
ջ ա մ փ օ ն ք , ջ ա մ–
փ ո ն ք ,
Հճ.
ջ ա մփ օ ք ,
Սվեդ.
ջ ա մ բ ՚ օ գ , շ ա մ –
բ ՚ ո ւ գ ։
Նոր բառեր
են
ճ ա մ բ ա բ ա ժ ա ն , ճ ա մ –
բ ա կ ո ր ո յ ս , ճ ա մբ ա կ տ ր է ք , հ ա մ ր ա ն ա ն , հ ա մ –
բ ա մ ի ջ ի ,
ճ ա մ բ ե լ ,
ճ ա մ բ ո ւ կ ,
հ ա մ բ ե լ ո ւ կ ,
ճ ա մ բ կ ո տ ո ր ։ — ճ ա ն ա պ ա ր հ ո ր դ
դարձել
է
ճ ա մ բ ո ր դ ։
*
ՃԱՆԲ Ա Կ
«
մի տեսակ
խնկաբեր
բոյս է.
յն. ձօաճԱ&Հ,
որ է
§€ՈւՏւՅ 3 0 3 Ո է ե օ շ 1 3 ճ Յ
Լ » ,
մէկ անգամ գործածուած
է Սիր. իդ. 20.
ուրիշ վկայութիւն
չկայ։
=
Պհլ.
Օ Յ ա ե Յ Ա
բառից, որի հետ
նոյն է
պազենդ.
ՕՅՈ՜ւեՅ.
՛
ծագում
են սանս.
031
X1–
Բ3ե3– ^
ԱՀժք
«1
աԺ16113
Շհ31Ոբ31<3
Լ »
(
կծու հոտով)
դեղին
ծաղիկներով
մի ծառ է.
86
հէ1ւՈ§1<
2 , 9 5 0 )
բառից,
որից նաև մա֊
լայ.
03
էՈբՅւ<3,
ֆրանս.
օհՅքՈբՅՕ, ՏՅէՈբՅՕ.
բոյսր
բառի հետ բնիկ հնդկական
է և
մշակ֊
ւում է Արևելեան
Հնդկաստանի
պարտէզնե­
րս ւմ՝ իր կծու և հոտաւէտ
ծաղիկների
հա­
մար։
Հնդկաստանից
անցել է բառր
մալա֊
յերէնի
և ամբողջ
Հնդկական
Արշիպեղադո֊
սում տարածուել
է։—Հիւբշ.
էջ 187։
ԼՅ^.
Ճա1. Տէսճ. §
1371
դրաւ սանս,
ձևի հետ, որին
կցում է նաև պրս.
2 3
Ո -
Է)3
և արաբ.
231
ւե30
«
սպիտակ
յաս­
միկ»։
Հիւբշ. չի րնդոլնում
վերջինները
և հայը
դնում է
պահլաւից։
"
ՃԱՆԴ ԱՆ
«
մի տեսակ
հոտաւէտ
փայտ է
Խոր. աշխ. նոյն են նաև
ճ անդ ա լ , լ ա ն դ ա ն
Բժշ.
վերջիններր
յիշում
է միայն
ՀԲուս.
§ 1846. բոյսի
գիտական
անունն
է
ՏՅՈՃՅ–
1
սա, Տ 3 ո ճ 3 1 ւ ո ս ա Ա շ ո ա ո » ։
–––
Պրս.
ՍքԱյԼ–.*ՅՈճՅՈ
կամ
0
յԱ–.03Ո
(13
Ո.
որ և
յյլԼտԼ
Շ Յ Ո Ճ
Յ
Լ
նոյն
նշ. փոխառեալ
է
սանս.
– ֊
^ ր | ~ ՕՁ
ՈՃՅՈՅ
հոմանիշից,
որ
պատկանում
է
օՅՈճ–
«
պսպղալ,
փայլիլ»
ար֊
մատին
(
տե՛ս
հյ.
խ ա ն դ ) ։
Սրանցից են
նաև արար.
յ յ լ 1 ^ ,
Տ Յ Ո ՃՅ Լ
ասոր.
> ձ
՞
Յ
Ո Ճ Յ
Լ
լտ.
ՏՅՈՃՅ
1
Ա
1
Ո, Տ Յ Ո է ՅԽ ա ,
յն.
^^V1:^XօV ( 8 օ ^ Տ Յ ^ ^
4 0 5 ) ,
գերմ.
Տ Յ Ո Ճ Շ Լ
ֆրանս.
Տ Յ Ո ՃՅ
Լ Տ Յ Ո է 3 1
ևն։—Հիւբշ.
–87։
ՆՀԲ
պրս.
դ ի ե ն ս ւ է ն , զ է հ ւ ո է ն ։
Վերի
ձևով մեկնեց
Ցօէէւշհ.
201
ՈՕ. 1850, 3 5 7
և
Լ Յ § . ՃՈՈ
.
Տէսճ. §
1 3 7 2 ։
՛
Ճ Ա Ն Դ Ա Ր
«
սօսի»,
մէկ անգամ
գործած­
ուած է Կիր. տպ. Վենետ. էջ 124. «ծառ սօ­
սի, զոր ճանդար
կոչէին
(
Գանձակի
պար­
սիկն երր),
նոյնր
ճ ա ն դ ա ր ի
ձևով
ունի
Մեկն,
ծն. (Եղիշէի՜*)՝
ըստ ՀԲուս. § 1848,
հ ա ն –
էոսւրի
Զքր– սարկ. Ա. 42 (ի ծառն
ճանտա֊
Fonds A.R.A.M