Տ Ի
1 5 2
ՏԻԳ
յ օ Լ 104
Դ֊լէզգ.
շ ս
«
ձի»։
Ինճիճ֊
եան, Հնախ. Գ, 21
ձի
հանում է
ի
բնա­
ձայնից։
ճիշտ
մեկնութիւնը
տուաւ նախ
աաԺւՏՇհ. 13.
նոյնը նաև
Օ օ Տ Շ հ շ 72,
Ցօէէւշհ.
2
Լ ա Օ
1850, 357,
Ճ Ո Շ Յ
65,
Լ Ձ
§ . Սք§6տշհ. 737,
ա\\& ա ա
38,
578,
Տէրվ. Նախալ, 81, Եազըճեան, Մա­
սիս 1885, 863։
Վերջինս
կարծում էթէ
ձի
բառի
նախնական
հնչումն է
դէլի.
իսկ սրա տեղ
թի , դի, գ ի ւ
ձեռագրական
ձևերր
կեղծ են, Մորթման
2 0
^ 0 31,
4 1 7
բևեռ,
2 1 1
ա ա
«
ձիական»։
1
<31՜օ1ւ–
ՃՇՏ, I X օՍ՜քՀթ. 81
սանս.
ՅՇ\
ք
Յ,
լիթ.
ՅՏ2\^3,
հսաքս.
շ հ Ա
և մանաւանդ
կա­
պադովկ.
տՕէՕ
«
ձի» բառի
հե՛ռ։
Հիւնք.
հ ե ծ ա ն ե լ
բայից,
.16
ՈՏ6Ո
ՀԱ 1904, 183
հաթ.
Ժշա ,
ձգւՕ։
Թիրեաքեան,
Կար֊
նամակ, ծան. 25, 38, 50 պհլ.
ս ո ւ ս ի ա
«
ձի»
բառից
(
որ է սակայն
ասոր.
| >.ՃՌ օյ2֊>
ՏԱՏ ^3
«
ձի»). իսկ
ձի ա -
ա ր
=
ՅՏԱՕՅք
կամ
յ \ * • • ֊ -
Տ ս V Յ ^
«
հեծեալ»
պրս. ձևից։
1
ձ1՜շ1<61՜է,
0 1 6
Տբւ՝. ձ.
\\
ճ\ւ\.
Տ էՅա աշտ ,
էջ 112 հյ.
ձի
փոխառեալ
է համարում
հիւս. Կով–
կասեան
լեզուներից։
^ ՚ Ձ թ Ձ Ո , Օ ճ ՚ ե 01–
«
օա. 36x330^. 33. ( 1 9 1 2 ) ,
էջ 49 ավ,՝֊
խազ.
ա չ ը
«
ձի»։ Մառ, \ \ Ի ձ \ 1913, 328
և 1917, 329 վրաց.
ց խ ե ն ի ,
ավւ խազ.
աչը,
ավար,
շի
«
ձի»,
որոնց
նախա­
պատմութեան
վրայ տե ս իր
Օ բ շ / յ. Ո6-
Բ6^80>«.
էջ 19։ Նոյն
3 8 0
(1925),
էջ
682
չեչէն. ձ\Ո, ինգուշ.
Ճ՚Յ
«
ձի»։
Պա֊
տահական
նմանութիւն
ունին
կովկաս֊
եան միխումբ
նմանաձայն
հոմանիշ­
ներ,
այսպէս՝ ավար. ,ակ.
չու,
վս։ր.
ո ւ –
չի, ուրչի,
կուր,
ուչա,
~֊՝լ\,*չէրքէզ,
չ ր ,
կայ.
ի ՚ ՚ չ ի , ու՛՛շի,
ակ. խիւր.
ուրչի,
ար.
կար,
շասր.
ՏԱ, ՏԱ, Տ 9 \ ՚ , Տ1,
ափխազ.
ահ, աչչիւ,
սվան.
ձ32, ձՅՅՃ
(
յգ. գ&ՏւՀ
«
ձիեր»),
վրաց. լազ. մինգր.
էյիւենի,
ինգիլ.
ց խ ե ն ։ Բւ՚օէտէ
բ. տպ. Ա. 427
ձի ա ւ ո ր =
սանս.
Յք՜տ/ՅՀքՅՐՅ
հոմանիշի
կրճատ ձևն է, որից էլ փոխառեալ
է
արաբ.
Ա Տ Ա ՚ Յ ք
«
ձիաւոր»։
ԳԻՌ
Ալշ. Ակն. Ախց. Ասլ. Երև. Կր. Հճ.
Մշ. Ջղ. Սեբ.
ձ՛ի,
Ագ
ի
Տփ.
ձի,
Ննխ,
ձի,
յօ­
դով՝
ձ ի ն ը , ձ ի յ ր ,
Գոր,Հմշ, Ղրբ. Մկ. Մրղ.
Շմ. Ալմ. Վն.
ծի,
Ոզմ.
ձ ՚ Է ,
Ռ. Աչ.
ց ի ,
Խրբ.
ձ ՛ ի ն
(
յօդով՝
ձ ի ն ր ,
սեռ.
ձ՛իու,
յգ.
ձ ՛ ի ա ն ) ,
Պլ.
ձին
(
սեռ.
ձ ի ն ի ,
յգ.
ձ ի ն է ր ,
յօդով՝
ձ ի ն ը ) ,
Զթ.
ծր՝, ձը՝,
Ավեդ.
ձ ՚ է ն ,
Տիգ.
ց ի ա ն
(
գոր­
ծածւում է իբր եզակի,
սեռ.
ց ը յ ն ի ) ,
Մրղ
ծայ
(
ըստ Գաբիկեան,
Ամէն, տարեց. 1922,
325)։
—
Նոր բառեր են
ձի ա բ ե ո , ձի ա գ ո ղ ,
ձի ա թ ո կ ,
ձիա կ ,
ձի ա կ ո հ կ ի կ ,
ձի ա կ ո հղ ե գ ,
ձ ի ա ն ո ց , ձիաւոէր, ձի ա ւ ո ր ի , ձի ա ա ր ե լ , ձ ի ա –
ւ ո ր ո ւ ի լ ։
ՓՈԽ.–Հայերէնից
է փ ոխառեալ
քրդ՛
Լ յ յ կ ձ
Ճ6116221 (ճ161ՈՕՈէ–/7
և
Բ օ ս ճ ե ՜ Յ Ո –
^32V^^ւ-/^
մօտ՝
Բ ւ շ Խ / 6 Ո ճ
կոչուած
քրղերի
լեզւով) «էգ ձի» (րստ
Օ հ օ ճ շ ե օ ) ,
որ կազ­
մուած է քրդ. ճշ\\ «էգ» և հյ.
ձ ի > շ ւ
բառե­
րից (տե՛ս
մստէւ, ՕԽէ. 1<Ա1–Ժ6,
էջ 199)։
111
,(
1՛
«
պիրկ»
Ոսկ, ես, «ամուր,
պինդ)
ճառընտ,
«
երկար»
Շիր, Խոր, Արծր,
«
հիւս­
ուածք, զգեստ» Ոսկ, մ, բ, 27, «արօրի մա­
սերից մէկր, արօրձող»
Սերեր, «նեարդ» Պի­
սիդ, Վեցօր, տող 695, «նետ,
սլաք» Ոսկ,
պօզ, Ա. 935. որից կազմուած
են
ձ ի գ դ ն ե լ
«
նետւյձիգ
լինել»
Երեմ. ծ. 14.
ի ձ ի գ աՐ–
կ ա ն ե |
«
երկարաձգել»
Ոսկ. մ. բ, 27.
ձ գ ե լ
«
տարածել,
քաշել,
երկարել,
պարզել, նե­
տել ևն» ՍԳր. Ագաթ, «դէպի մէկ կողմ դի­
մել,
երթալ»
(
ճիշտ
ինչպէս Պլ,
ե ր կ նն ա լ ,
քաշուիլ,
օր. Քիչ մը սա կողմը
երկննանք.
Քաշուեցան
գացին) Ել, ր, 28, Դատ, ի, 31,
Ժող. ա, 5, 6, Եզն, 189, Բուզ. 141 (այս նոր
իմաստը
երևան
հանեց
Հ. Գ,
Գաւեմքեար–
եան, Մասիս 1900, 403),
ձ գ ի չ
Վեցօր,
ձ գ ա ­
ր ա ն
«
լար» Նար,
ձ գ ա ն ք
ՍԳր, Ոսկ. եբր.
ա–
կ օ ս ա ձի գ
Ագաթ,
ք ա ջ ա ձի գ
Ասող,
ն ե տ ա ձի գ
ՍԳր. Փարպ.
հ ր ձ ի գ
ՍԳր, Եւս. քր.
բ ռ ն ա ձ ի գ
Փիլ. Պիտ.
խ ո ն ա ր հ ա ձ ի գ
Ագաթ,
գ ե ղ ե ց կ ա ձ ի գ
Փարպ.
գ ա ղ տ ն ա ձի գ
Մանդ,
խ ա ո ա ն ա ձ ի գ
Գ.
մակ. գ. 7.
բ ա ց ա ձ ի գ
Մծբ. Վեցօր.
լ ի ա ձ ի գ
Սղ. հէ. Ձ.
ե ր կ ա յ ն ա ձ ի գ
Ոսկ. ես, Վեցօր. Եւս.
քր.
ձ ե ո ն ձ գ ո ւ թ ի ւ ն
Ոսկ. ես. ևն։Նոր բառեր
են՝
ձգ ա փո կ , ձգ ա կ ա պ, ձ գ ա խ է ժ , ա ո աձի գ ,
ա ռ աձ գ ա կ ան, հր ա ձ գ ա ր ա ն , ձ գ ո ղ ո ւ թ ի ւ ն , ձ գ ո ­
ղ ա կ ա ն ո ւ թ ի ւ ն ։ —
Նոյն
արմատից՝
կրկնու֊
թամբ՝
ձ գ ձ գ ե լ
Երեմ. ժե. 10. Ոսկ. մ. ր,
18,
Եւագր,։ — Աճած
տ
մասնիկով՝
ձգտեյ^
Fonds A.R.A.M