մճՏ.
1834, 3 6 9
ևնև Չուբինով
համե­
մատում են վրաց.
մ ա ր ց խ ե ն ա
«
ձախ»
բառի
հետ։
(
Հմմտ. վրաց.
մ ա ր ջ վ ե ն ի
«
աջ», ուր եթէ
մ ա ր –
մասնիկ է, արմա­
տը
կլինի
–
ց խ ( ե ն ա )
«
ձախ»,
որից և
մ ա ր ց խ ի
«
կորուստ,
վնաս,
անյաջողու­
թիւն»,
ինչպէս
հյ.
ձ ա խ ո ր դ ո ւ թ ի ւ ն
կամ
ձ ա խ ո ղ ո ւ թ ի ւ ն ՝ ձ ա խ
բառից
)։
Հիւնք,
թրք.
ս ա ղ
«
աջ» բառի
հետ։
Ր^ՅքՏէ,
Յու­
շարձան
415
մոնղոլ.
(1
օ§0–1օՈ,
բու֊
րեատ.
ճ օ § 0 – 1 , (Խ1ա–1,
թունդուզ.
(1
օ1<0–
1
օ1(,
մանջու.
(1
օճօ1օՈ
«
կաղ»
բառերի
հետ՜Հ — Մաո
\ \
Ի ձ \ 1913, 425 վրաց.
մ ա ր - ց խ ե ն ա
ևն ձևերի հետ՝ իբր
յաբե֊
թական, որի մասին
խօսում է նաև Ղ
ա
֊
փանցեան,
Հաբեթ. լեզվ. էջ 22.
Ր շ է Շ Ր Տ –
ՏՕՈ
Լ ա
1 9 1 6
էշ 8 — 9 (չեմ տեսած)
հնխ.
§՚հ\\ք61–
«
ծռիլ,
շեղիլ»
արմատի
տակ. հմմտ. ռուս.
2
^ § 3
«
անհանդարտ
մարդ»,
լեհ.
2
^ - 2
լիթ.
2
\
քՅէ1՚ՅՏ
«
շիլ նա֊
յելը» ևն (տե՛ս
Բ օ ե օ ա ^
1,
6 4 4 ) ։
ԳԻՌ
Տփ.
ձա խ ,
Ալշ. Ախց. Երև. Մշ. Ջղ.
Սեբ.
ձ՛ ա խ ,
Ռզմ.
ձ՛ախ,
Մկ. Սլմ. Վն.
ծախ,
Գոր.
ծա՛խի,
Ղրբ՛
ծէ՚խէ,
Ագլ.
ձ Լ օ հ .—
Նոր
բառեր են
ձ ա խ ո ւ իլ , ձ ա խիլ , ձ ա խ լ ի կ , ձ ա –
խ ր լ կ ա ն ի , ձ ա խ ա խ նձ ո ր , ձա խ ա կ ի , ձ ա խ ո ւ ­
ծ ո ւ ռ ։
ԶԱԿԵԼ
«
լափել»,
գիտէ
միայն ՓԲ
յաւել,
անստոյգ
բառ. — կարծեմ թէ նոյն է
վերի
ձ ա գ ի
«
չափի»
ձևի
հետ։
ՋԱ Ց Ե Լ
«
հաւաքել,
ժողովել,
դիզել»
Թր.
քեր. Հին բռ. Սասն, էջ 55. որից
ձ ա ձ ե լ
«
բո­
լորովին
լի, հոծ, թխկած» Մագ.
բ ա գ ձ ա ձ ե լ
«
բովանդակել,
ամփոփել,
պարագրել»
Յհ.
կաթ.
Նիւս. կազմ,
բ ա գ ձ ա ձ ա մ ն
Ակևռ. լմբ.
բ ա գ ձ ա ձ ա կ ա ն
Պորփ. Երզն. քեր.
բ ա գ ձ ա ձ
Հին բռ. գրուած է նաև
ձ ա նձ ե լ ,
ձ ա յ ն ձ ե լ ,
որից
ձ ա նձ ե ա լ
«
ժողովեալ»
Մագ. գամագտ.
(
ՀԱ 1911, 719)։–Բառ.
երեմ, էջ 188
ձ ա ձ ե լ
մեկնում է «իմանալ,
առնիլ,
ճպկիլ»։
ՆՀԲ
թ ա թ
բառից։
+ Ձ.ԱՂ (ու
հլ. րստ ՆՀԲ, բայց առանց վը–
կայութեան)
«
ծաղր կամ ծաղրելի»
Ռսկ. ես.
74, 181
և երր. Եփր. թգ. 369. Մծբ. 340–
341.
որից
ձ ա ղ ե լ
«
ծաղրել,
հեգնել,
խաղք
րնել» ՍԳր.Ոսկ. մտթ. և երր. Եւս քր. Սե֊
բեր.
«
յաղթել,
նուաճել»
Եւս. քր.բ. 276,
268.
ձ ա ղ ա ն ք
«
ծաղր»
Երեմ. ժա. 18. Ոսկ.
մ. ա. 18, բ. կոր.
ձ ա ղ ա կ ո ծ
Ոսկ. մ. գ. 5.
ձ ա ղ ա ծ ա ն ա կ
(
նաև գրուած
ծ ա ղ ա ծ ա ն ա կ )
Ա–
գաթ.
ձ ա ղ ա դ է մ
Փարպ.
ձ ա ղ ի չ
Մծբ.
ձ ա ղ ո ւ ­
թ ի ւ ն
կամ
ձ ա ղ ո ւ մ ն
Ոսկ. Եւս.
քր՛։
= Բնիկ հայ բառ՝
հնխ.
^ ՚ ե \ – ձևից, որ
ստորին
ձայնդարձն
է
§՚Ւ161–
արմատի,
հմմտ.
յն.
/
^Տ07)
«
ծաղր,
կատականք»,
՜/
ճշօօԼա
«
ծաղրել, կատակել»,
հիս/՛
§13111X11՛
«
խինդ,
աղմկալի
ուրախութիւն»,
հհիւս.
§ 1 ^
«
խինդ»,
§16^1X13
«
ուրախ
լինել»,
անգսք.
§1631X1
«
կատակ,
խազ»,
§160 , §116՝\\՚6Տ
«
խինդ,
աղմկալի
ուրախութիւն»,
լիթ՛
§1ՅԱ–
ՃՅՏ
«
զուարճութեամբ
ժամանակ
անցկաց­
նել»,
§1ՅԱ
1՜
Ա
«
փայփայանք»,
§13Աւ1օէ1
«
կա­
տակել»,
հսլ.
§1սւաէւ
«
կատակել»,
§1սաւ<։1
«
խեղկատակ»,
ռուս, ^յ^՝^քա
^
ե «խաղ,
կատակ»
ևն,
բոլորի
պարզ արմատն է
§՚հէ;1–,
աճած
ձևր՝
§՚ո16Ա– (ՑօւտՅշգ 1062,
861
–
Ո6Խ;ւ– 308,
1՝
ւ–3սէւո3ոո 9 1 , Բօևօւ՜ո^ 1, 6 6 0 ) . —
Հ ի ւ բ շ ՛
IV
ճոշ.
10, 481
>
ՆՀԲ
ծ ա ղր
և
խ ա ղ
բառերի
հետ՜>
\\
^1Ո–
ճւՏՇհ.
13, 1 8
նոյն ընդ հա\\=յն.
–
քտ\ս)։»
^ա161–, ւՀ ս հ ո ՚ Տ ս. Տօհ161Ըհ. 8 է ք § . 3,
2 5 3
ծ ա ղ
բառի
հետ։
Հիւնք.
ծ ա ղր
բա­
ռից։
Ուղիղ
մեկնութիւնը
տուաւ
Ի\շւ\–
16
է ^ Տ ե 10, 2 8 0 ։
+ ՋԱԴ.Կ, ի- ա
հլ. (յետնաբար
ի, Ո
հլ.)
«
գաւազան»
Եւս. պտմ, «ճիւղ» Մխ, անեց. էջ
35
(
յգ. սեռ.
ձ ա ղ կ ի ց ) .
«
ծեծ,
գանակոծու֊
թիւն»
Եղիշ. առաք. 349. ճառրնտ.
«
ուղիղ
կանգնած,
ցցուած,
տնկուած»
Տաղ. Նիւս,
կազմ. Բժշ. Վստ կ. 198, 214. որից
ձ ա ղ կ օ լ
«
ծեծել» Բ կոր. ժա. 25.
ձ ա ղ կ ի լ
Եւս. պտմ.
էշ 75.
ձ ա ղ կ ա հ ե ր
Սերեր.
= ձ ա ղ կ ա մ ա զ
Պղատ. յեւթ. 11.
ձ ա ղ կ ա ն ք
Ոսկ. Բ. կոր.
(
գրուած է
ձ ա ղ ա ն ք )
Յհ. կթ.
ձ ա ղ կ ո ւ մ ն
Երզն.
լս. (Ներբ.
յորդ. 41).
բ ա ր ձ ր ա ձ ա ղ կ
Սարդ,
յուդ. Բ. էջ 649. Ոսկ. ճառք, էջ 538։
= Բնիկ հայ բառ՝
հնխ.
§ ՚ Ո Յ 1 § –
ձևից, սր֊
բանից են նաև լիթ.
2 3 1
§ 3
«
ձող»,
լեթթ.
2
Յ 1 –
§ 3
«
բարակ ու երկար
ձող»,
գոթ.
§ 3 1 § 3
«
ցից, խաչ»,
հիսլ.
§ 3 1 § 1
«
կախաղան»,
§61–
§ 1 3
«
ձող,
ճիւղ», անգսք.
§ 6 3 1 § 3 ,
հբգ.
§ 3 1 § 0
«
կախաղան,
խաչ, հորից
ջուր քաշելու ա–
Fonds A.R.A.M