Ձ
ՏէԱքՌՏԵԼ
«
ծերութիւն
ից
դողդոջել,
վատ
գիր
գրել» Սարգ. յիշատ. նոր
գրականում
ձ ա բ ո ս ա ւ ք
«
վատ գրուածք,
ցնդաբանութիւն»։
–
Անշուշտ
կազմուած
է
-
ււտ–
սաստկա­
ցուցիչ
մասնիկով,
ինչպէս
վ ազվ ռ տ ե լ , խ օ ս –
վըււտոլք, հ ա թ ա ո ի լ
ևն. ուստի
պարզ ար­
մատն է
*
ձ ա բ ե լ , * ձ ա բ ։
ՆՀԲ
«
թերևս ի ձայնիցս
ափ,
ծափ,
որպէս
խարխափել»։
ու
հլ. «հալի,
թռչունի
կամ
չոր–
քոտանու
ձագ» ՍԳր.«ճնճղուկ»
Ձոր. խ. 24,
Ղկ. ժբ. 6, 7 (յետնաբար
կայ
ձ ա գ ո ւ ն ք
Կլի–
մաք.).
միշին
հյ.
ձ ա գ
նշանակում
է
«
թըռ֊
չուն»,
ինչպէս
ունին
Քուչ. 43, Ս՚իխ. աս.
29—31.
այս արմատից
ունինք
ձ ա գ ս հա՛նել
«
թուխս
նստիլ» ՍԳր.
ձ ա գ ա ի ա ւ ո ն
Ես. կ. 8.
ձ ա գ ա ս ն ո յ ց
Պիտ,
ձ ա գ ա ս ն ի լ
Փիլ.
ձ ա գ ա ր ա ն
Եպիփ. բարոյ.
ձ ա գ ա ց ե ա լ
11
սկ, ես. նմա­
նութեամբ
փոքր
բաների
համար
ասուած.
ինչ.
ձ ա գ մ ա տ ն
«
ճկոյթ»
Ոսկիփ.
(
գրուած
ձ ա գ մ ա տ
Տաթև. ամ. 475).
կ ա ր ա սձ ա գ
«
փոքր
կարաս» Վստկ. 114.
հ ա ւ ձ ա գ
Մխ.
բժշ. (Քաշունի
Գ. էշ 147 ունի
ձ ա գ ո ւ ո
«
վա֊
ռեակ»
)։
Արանից են նաև մի քանի
բոյսերի
անուններ,
ինչ.
ձ ա գ ա խ ո տ
կամ
ձ ա գ խ ո տ
(
գրուած
նաև
ծ ա գ ա խ ո տ
)
« 6 1 7
Տ ա ա ւ Ո § ք 3 6 –
0.
Ա1Ո
801
ՏՏ.
6
է
Ւ161Ճ1
-
.»
(
րստ
Տիրացուեան,
Շօոէոեսէօ § 149),
ձ ա գ ի դ ե ղ
«
լտ.
1
Ո611Տ-
Տ Յ » ,
ձագի
լեզու «լտ.
Ա ո ց Ա Յ Յ V ^ Տ »
(
տե՛ս
ՀԲ ուս. §
1762—4),
֊
Բնիկ
հայ բառ՝
հնխ.
§ ՚ հ ՜ 3 §
2
հ –
«
ձագ.
յատկապէս
թռչունի
ձագ»
ձևից, որի
միւս
ժառանգներն
են սոգդ, 2\\\ճ «տղայ,
սե­
րունդ», պրս,
* 2 3
ե
(
որ աւանդուած
չէ, բայց
նրանից են արաբ,
•
շ \ \ զ «ձագ», ասոր.
ի է ^ )
2 3
§ 3
«
հալի ձագ», վրաց.
%
վ<>
զ ա ք ի
«
ձագ, յատկապէս
գոմէշի
ձագ» րստ
Չուբինով
2
515),
ալբան,
շօե, 20^11, 2 0 § Ո 6
«
թռչունի
ձագ»
(
Բ օ ե Օ ւ ՜ Ո ^ 1, 531)։
ՆՀԲ
«
իբր
ծ ա գ
կամ
ձո ւ ա կ , ձ ո ւ ի կ
կամ
ձայնող
հա ՛ կ , Տ ի ՛ կ » ։
Լ Յ § .
0.6
ՏՅՈ1.
յ \ հ հ ճ . 41
համեմատեց
վերի
պրս. և
ասոր,
ձևերի
հետ։ Տէրվ.
Ճ Ա Յ Ո Ո
. 54
և Նախալ. 100 զնդ. \&\&Ո, պրս.
յ հ ք Յ Ո ,
լտ.
յս\ք6Ո1Տ
ևն ձևերի
հետ։
Հիւնք.
ծ ա գ
բառից։
Հիւբշ. ԽՈՂ.
ՕքՅւՈ. 185
դնում
է իրանեանից
փոխառո
լթիւն։
Բ շ է Խ ր Տ Շ Ո
\
Լ2
36, 338
իբր բնիկ հայ միացնում
է
ալբան.
2 0
§
«
թռչուն»
բառին,
առարկե­
լով թէ իրանեան
փոխառութիւն
լինելու
դէպքում –~ի տեղ սպասելի
էր
զ
կամ
ժ յ
0.
^ 6 յ 7 « ,
ձՈ>.
Տէսճ.
III 18
և
ԳՈշճՇ–
աՅՈ Ո 8 8 27 (1902), 203
ալբան,
շօե,
2 0
§ Ո 6
«
թռչունի
ձագ»։
Մառ.
\
ՀԻւ\Ղ
1913
422
ասոր,
շճզճ և պրս.
2 3
§
ձե~
լի հետ միասին
յաբեթական
արմատից,
հմմտ.
մինգր.
ս ք ո ւ ա ,
սվան,
ս գ յ ա հ
«
որդի»։
Թիրեաքեան,
Արիահայ
բռ. 191
պհլ՛
231
<
«
ծնեալ»
և հյ.
ծ ա գ
«
ծայր»
բառերի
հետ։
Տ ւ § 1 Մ ճ
ճ§ք&11,
2
^ 6 1
8 6
ւ է ւ – 3 § 6 շ ս ր տ^.
Լ Ձ Ա է ք շ տ շ հ ւ շ հ է Ց ,
էշ
28
լիթ.
2 3
^ 3 է Յ
և լեթթ.
ք շ Ո Յ ^ Յ ւ Յ
«
կա­
չաղակ»
բառերի
հետ, որ
րնդունելով
Բտէշրտտօո,
Խ. ո. Խա.
Տէսճ.
էշ 100,
աւելացնում
է նաև
լեթթ,
Տ Շ հ Յ ճ Տ ւ Ո Յ ՚ է
«
շաղակրատել»,
Տ Շ Ո Յ^ Տ է շ է
«
հեծկլտալ»,
լիթ.
2 3
^ Տ 6 է ւ
«
հեծկլտալ»,
^ 3 § 6 է 1
«
ճռնչել,
աղմկել»,
օսս.
2
Ձ ^ Ա Ո
«
ասել,
խօսել»
ձևերը,
բոլորը
միասին
դնելով
հնխ.
§ ՚ հ Յ § հ –
բնաձայն
արմատից։
Մառ,
51
ֆ. Շ ճ օ բ . 1, 63
ալբան.
2 0
§
Fonds A.R.A.M