ՊԱՐ՝
65
Ա ^ յ
եԼՄՈ
՜
Յ՜
«
երիտասարդ», որ է պհլ.
Յթ Ա ւ ՚ Ո Ձ ^ Ձհ ,
զնդ. ճբ^Հ^Ո՚Ճ^ԱճՏւ– «տղայ,
մանչ»)։
Թիրեաքեան,
Արիահ՚այ բռ.էջ
319
թուրանցի մի կտրիճի անունն է, որ
հասարակ
՛
անուն է դարձել։ Բառիս վր֊
րայ
խօսում է Ակինեան ՀԱ 1933,
509 —11,
տալիս է վկա
յութիւնն ե րը
(
Փիլ. տես. 20. Պիտ. Տիմոթ. կուզ. 299,
Պեար.սիւն. 20֊Աթան. 299) և ստուգա­
բանում է
պար
«
շուրջ»
ման-ել
բառե­
րից,
ԻԲՐ յունաբան
դպրոցի գործ,
հմմտ.
պատանի
և
մանուկ
բառերի
հա­
մար
հների տուած
ստուգաբանութիւն֊
ները։
ՊԱՐՄԱՓԻԻՐ
«
եգիպտական
փարմութի ա֊
միսր». մէկ անգամ
ունի Շիր. 21. «Առնէ իւր
օրինակ
զտասն
փարմութի ըստ եգիպտա֊
ցոց, որ ի մէնջ
պ՚արմափիլրն
ձայնի»։
Յայտնի չէ սակայն թէ ո՞վ է այս
ի մ է ն ջ ր ։—
Պատկանեան
բառիս համար որևէ նկատո­
ղութիւն
չունի։
ՊԱՐՄԻՆՈՍ, ի
հլ. «հ՛անճարեղ»,
ունին
միայն
"
առ. երե՛մ, էջ 269 և ՓԲ յաւել.։
ՊԱՐՄՈԻՇԱ
կամ
ՊԱՐՄՈԻՇՔԱ
«
մի ահ֊
սա՛կ գոհար, որ նաև
անգոյն
է կոչւում» Խոր.
աշխ. 614։ Չունին բառարաններր։ Տես յա֊
ջորդր։
ՊԱՐՄՈԻՇԻՏ
կամ
ՊԱՐՄՈԻՇԻԴ
«
մի տե–
սակ գոհար»
Խոր, աշխ. 614։ Չունին բա֊
ռարաններր։
Տե՛ս
նախորդր։
֊
Պ Ա Ր ՈՅ Կ , ի-ա
հլ. «ոլորակ
նշանր (՞) և
սրա
համ՛եմ ատ
առոգանութեան
ձև» Փիլ.
այլաբ. Թր. քեր.
՚՚
րչ.
գէ. բուն
նշանակու֊
թիւնն է «շրջան», ինչպէս և ցոյց է տ՛ալիս
պարոյկ
որմոյ
«
պարսպի
շրջապատր»
Կղնկտ. հրտր. էմինի, էջ 177. որից
պ ա րոյ­
կացեալ
«
շուրջ պատեալ»
Ար՚ծր.
պարոյկա–
նուն, յանգապարոյկ, յարապարոյկ
Թր. քեր.
Յ՛ակ. ղրիմ.
պարուկանալ, պարուկիլ
«
ձայնր
ոլորուիլ» Մագ. և Երզն. քեր։
= Կազմուած է
պար
«
շուրջ»
արմատից՝
–
ոյկ
մա՛սնիկով, որ գտնում
ենք նաև
խա­
րոյկ
բառի մէջ (արմատը
խար-խարել).
հմմտ. հների տուած բացատրութիւնը. «Պա­
րոյկ՝ շրջումն վերուստ ի վայր ...և է պա֊
5-2045
ՊԱՐ
րոյկն բեկումն
ձայնի և շրջումն վերուստ ի
վայր»։ Հմմտ. նաև
յաջորդը։
֊
Պ Ա Ր Ո Յ Ր
«
ծիր,
շրջան, պտոյտ»
Կոչ.
«
ամբոխ,
բազմութիւն,
խումբ»
Ոս՛կ, կող.
որից
պարուրել
«
շրջապատել,
պատել»
Փարա, «ծածկել, փ՛ակել» Ս՚կևռ. լմբ.
«
ժո֊
գովել, հաւաքել, ամփոփել»
Կոչ. 174, Նար,
Շնորհ. «քաշքշել,
ձգձգել»
Յ՛որ, ժթ, 10,
«
մաքրել,
սրբել, կեղտերը
հանել»
Օր, լ, 6.
Ոսկ. մ. ա, 10, տիտ, զ. Կիլրղ, յես.
շրջա–
պարուրել
Նար.
գեղապարոյր
ճառրնտ.
ղգեստապարոյր
Պիտ.
կրկնապարոյր
«
երկու
անգամ
ծռու՚ած» Նար, 177,
անպարոյր
Եւագր. 154։
= Կազմուած է
պար
«
շուրջ»
արմատից՝
ան՛ծանօթ
–
ո յր
մասնի՛կով։
Աւետիքեան, Քերակ, 1815, էջ 232
պարոյկ
և
պարոյր
հանում է
պար
ար֊
մատից՝
–
ոյկ, – ո յր
մասնիկներով։
ՆՀԲ
պար
և
ար
բառերից։
էմին, Քերակ.
1846, 47
պար
արմատից՝
֊
ո յ ր
մաս֊
նիկով, ա\Խ
տա.՝՝^ 42, 250
Փդ–
բ Յ Մ ^ Յ Ր 9
«
ծածկել»։
Մորթման
2 0
^ 0
32, 724 — 8
պար=,&. ֊ Տ թ ւ
մասնիկով՝
Ո1Ր
«
դառնալ»
արմատից, որ է սանս.
V
է՜է
«
դառնալ» և կրկնութեամբ
պահուած
է
ուրուր
բառի
մէջ։
յ
ԱՏէԼ 26Ոճտբ.
–26*8
զնդ. \քճ1՝ «ծածկել» արմատի տակ։ Շտւ–
Ո1Ո1, Տէ.
Շկա. 145 սանս.
031՜, \՚3
ք
«
ծածկել» և 196 զնդ.
բՅՄ1
«
շուրջ»։
ա116Ր ա 2 ա
8, 97 (
կասկ՛ածակա­
նով)
պրս.
յ \ Հ յ յ
թ Յ Ո ^ Յ ^ ք յ
յ
Հ
ե տ
^Յ է ,
յ \ ^ յ –
ք 31^31՜,
արամ.
Է$"1Ո՚"1Ջ բ Յ ^ է Մ Յ .
«
արուարձան,
նախաս՚ենեակ»
բառերի
հետ։
Հիւնք,
յն,
1
էՕ(Օնք)ւ"ա
«
սահմանը
որոշել»։ Աճառ. ՀԱ 1899, 233 կրկնուած
պար
արմատից, հմմտ.
փաթոյթ, պա­
տուտակ, պ անոյն։
Թիրեաքեան, Կար–
նամակ, ծան, 105 պհլ.
թ 3 1 ՝ ^ 3 ք
«
շուր­
ջանակի»
ձևից (որ սակայն պիտի տար
հյ.
*
պարուսւր)։
ԲօՏ6Ոե61–§
11
հՈ
1920,
464
իրան. \2Լ1՝ «դարձնել»
արմատից։
*
ՊԱՐՈՆ
«
իշխան,
մեծաւոր»
(
Կիլիկեան
շրջանի
մի տիտղոս)
Յայսմ, Հեթմ,
պտմ.
Վահր, ոտ, Ոսկիփ, Ուռհ. Վստկ, Թլկր. 51,
որից
պարոնութիւն
կամ
պարնութիւն
Վահր,
Fonds A.R.A.M