60
ՊԱՐ
ԱԲ,
պարեհանակ
«
գծուծ և ծակոտեալ
հան֊
ղերձ, կամ անարգ և պատառատուն
զգեստ»
ՀՀԲ. (ՆՀԲ և ՋԲ չունին),
նոյն այս բառն է
որ Բռ. երեմ, էջ269 աղաւաղ ձևով գրում է
պա ա Լ հա կան
«
հանդերձ գծուծ կամ ծակոտ­
կէն»,
= Պհլ. փոխառութիւն է, բայց
մայր ձևը
անստոյգ, հմմտ. պհլ.
թՅէքՅւ1311
և կամ
թ6–
է՜Յ՜հՅՈ
բտւ-ՁհՁՈ,
որ
և
թ6|՜ՁհՅՈ, բ6քՅհ՜2Ո,
թ 6 ք ՅհՅ Ո Ժ
«
շապիկ»,
քրդ.
բՄԱՈ,
զազա
բՕՈ6Ո
«
շապիկ»,
վախի
ր Յ ւ ՚ հ Յ Ո ,
սար.
ՕՅւ՜հ՚ՅՈ
«
կանա­
ցի երկար շապիկ»
(
Աօ$ֆ § 353)։ Աֆ­
ղան
արտասանութեամբ
բառս
հնչւում է
թՁՄՅ՜հՅՈ,
որ տալիս է պհլ.
բՅէ1՜՝3՜հՅՈ
(
Հիւբշ.
ԲՕՐՏ. ՏէԱ(1.
էջ 45). իսկ պհլ. ձևերն
էլ
ենթադրում են զնդ.
"
բ Յ Մ ^ Յ է ՚ է հ Յ Ո Յ –
(
հմմտ. զնդ.
ց ւ ս դ ՚ Յ Ո 113ՈՅ–
«
գօտի») ըսա
ա116Ր \ \ ՚ 2 ա
8, 93,
Իրանեանից է փոխ֊
առեալ նաև վրաց.
Յ շ ծ ծ Տ յ օ պերանզի
«
շա֊
պիկ»։ — Աճ.
Այս
մեկնութիւնս տե ս Արրտ. 1910,
268։
Հացունի, Պատմ. տարազի
147
պարն (պահել)
արմատից,
ՊԱՐեՔ
«
աւետիք»,
՛՛
րից
պարետսսոր
«
աւետաբեր»,
ունի
միայն
Բառ.
երհմ. էջ
269.
մին
ք,
միւսր
տ
վերջաձայնով,
երկու
ձևերից մին կամ միւսը սխալ է։
ո
հլ. (յետնաբար
ի
հլ.) «անա­
պակ, մաքուր, անմրուր» Ել. իէ, 20, Փարպ,
«
բաց, չծածկուած»
Ոսկ. ես. «անկեղծ, միա­
միտ, պարզասիրտ» Ա, մն.իթ. 17. «պար­
զախօս, համարձակ»
Իմ. է. 22. Ես. լե. 6.
«
ո՛ չ֊բաղադրեալ,
միատարր»
Պիտ. Կիւրղ.
գնձ. «մեկին, յայտնի, բալորոշ,
հասկանա֊
լի» Եւս. պտմ. Վրք. հց. Շնորհ, ընդհ. «մի­
այն,
լոկ» Վրդն. ծն. «պարզ՝ անամպ
եր–
կընքով՝
լուսնի լուսով ցուրտ
գիշեր» ՍԳր.
Վեցօր. Եվւր. վկ. արև. Շիր. որից
պարզել
«
մաքրել»
ՍԳր. Սեբեր. Եզն. «բանալ, տա­
րածել» Եզեկ. բ. 9. Ես. լգ. 23. «երկարել»
Ել. խ. 17. Ոսկ. ա. տիմ. լ. «բացատրել,
մեկնել» Վրդն. ծն. և պտմ. «բաժանուիլ, հե­
ռանալ» Բ. մկ. ժբ.17. Ոսկ. յհ. ա. 2.
պար­
զախօս
Իմ. ժ. 21. Կոչ.
պարզական
Ադաթ.
Եզն. Սեբեր.
պարզամիտ
Առակ. ժա. 25.
պ ա ր զ կ ա յ
Վստկ.
պ ա րզ ո ւ տ
«
քամոց» Վստկ.
114. «
ճրագի ձագար» Երեմ. ժբ. 19.
պ ա ր զ ­
ո ւ ա ծ
Ագաթ,
ք ա ղ ց ր ա պ ա ր զ
Եւագր. նոր բա­
ռեր են
պ ա ր զ ա բ ա ն ո ւ թ ի ւ ն , պ ա րզա ս է ր , պար–
զ ա ս ի ր ո ւ թ ի ւ ն
ևն։
֊֊–
Պհլ,
գւռ.
*
թ Յ ք 2
«
զուտ, մաքուր»
ձևից,
որի
համապատասխան՜ն
է մանիք. պհլ՛
Բ՚1
՚\\՚(1
«
զտուած,
մ աքրուած» և
1՜
ճ
>1
սովո­
րական
ձա յնափոխոլթեամ
բ էլ՝ պաղ.
0311–
ՃՅՈ,
պրս.Օձյ.Ն
03՜1
ԱՀ1ՅՈ
«
քամել»,
Օ֊ձյձկ
Բ2112Ր/1ՃՅՈ
«
պարզել,
քամել, զտել»։
Իրան­
եան
(3
= 2
համ ասլատասխանութեան
համար
տե՛ս
ա Տ Լ
17, 244։
ՒԱՅբւ՜օէհ, ՃՏ. բօ1. 103
յն.
՚
քէօ;,
վօ֊
գուլ.
թՕՏ, ե0Տ,
անդսք.
ե601՜էՇ
ձևերի
հետ։
Բօէշւ՜տ.
23
սանս.
ՈՄ)
«
մաքրել»
արմատի հետ,
աւ161–, 1<սհոտ ս. ՏշհԼ
8
է ւ ՜ § .
4, 255
սանս,
ե^հ
«
փայլիլ» և
թերևս
յն. ֆրտ՝ր֊՝* «թրջել»։
նոյն,
8
շՈ –
ք6^Տ
Օո6Ոէ Ա. ՕօՇ. 3, 348
աֆղան.
ե31՜Շ6ք
«
պարզ, յայտնի», սանս.
ե հ Ր ժ յ
և յն. գ1ճ՚Հ– «այրել, վառել»։
Հիւնք. զա­
նազանում է
պ ա ր զ
«
ցուրտ»–
պրս.
ի պ ի ր զ է , ի պ ի ր տ է
«
ցուրտ»
և
պ ա րզ
«
մաքուր»–=պրս.
ի պ ր ի յ զ ,
բ է ր ի յ զ է
«
զուտ ոսկի», Ի\ս1Խ
^2ւ\Ի\
9, 379
ուղիղ
համեմատեց
պրս.
թ՚Յւ11ճՅՈ
«
մաքրել»
ձևի հետ, որ չի
ընդունում
Հիւբշ. 514 և
1
ք Ճ
.
Ո2.
8, 49,
հայերէնի
մէջ սպասելով
*
պ ա ր զ ա յ ե լ
ձևը։~–Փառ–
նակ, Անահիտ
1903, 130
սանս.
ՕՒՄՅՏ,
հսլ.
հԱտ1
<6,
գոթ.
է)31։ՈէՏ
քփայլուն»
բառերի հետ՝ իբր բնիկ
հայ։ Սոգդ, ձևի
գիւտով վերի մեկնութիւնը
՛
ուաւ Ի\շԱ\շէ
1\\
Տւ
17, 244,
որ ընդունում է նաև
831–
էհօ1օա36 1ք 38, 13։
Մառ
1920, 106
նոյն ընդ
պ ա յ ծ ա ո ։
Պ ատա֊
հական
նմանութիւն
ունին ասոր. ;2>
բՁ Ո ՚ Շ Տ ,
եբր.
ՕՅւ՜ՅՏ՛
«
պարզել,
տարա֊
ծել,
մեկնել»։
ԳԻՌ.–Ալշ. Ախց. Գոր. Երև. Կր. Ղրր. Մկ.
Մշ. Շմ. Ջղ. Սլմ. Տփ.
պ ա րզ,
Խրբ. Ննխ.
բ ա րզ ,
Տիգ.
բէՈՐզ,
Ագլ.
պ օ ո զ
«
մաքուր,
յրս֊
տակ». Սվեգ.կայմիայն
բ111Րզիլ
«
օդը բա–
ցուիլ,
երկինքը
պարզել»։
Նոր բառեր
են
պ ա րզա ջ ո ւ ր , պ ա րզա ջ ր ե լ , պ ա րզ ա ւ ո ւ ն , պար–
Fonds A.R.A.M