ՕՓՐ
Յուշարձան
416
մոնգոլ.
ս1ս
§61,
օ1օ
§ԱՈ
ճապոն.
յԱք1
«
օրօրել»։
ԳԻՌ,-Պարզ
արմատից
են՝ Մշ.
օրել.
Կր.
Ննխ. Պլ.Ռ. Սեր. Տիգ,
օրէլ,
Հմշ.
օ ո ւ ւ շ
«
օ–
րօրել»
և Ախց. Կր.
օ Ր օ ց ք ,
Հմշ.
օ ր ի ց ք ,
Մշ.
օ ա ն ,
Ասլ.
էօրա,
Ավեդ.
իւրիւսց;,
Զթ՛
ի ւ –
յ ի ւ ց ք , ի ս փ ւ ց ք
«
օրօրոց».
—
կրկնական
են՝
Ալշ. Մշ. Ալ.
օրօրել,
Երև.
օՐօ՚րէլ,
Տփ.
ՕՐՕ՚–
րիլ,
Ախց.
օ ր ը ր ն լ ,
Ալշ.
օրրել,
Ղրբ–
ը
ր
օ ՚ ր է լ ,
Շմ.
ո ւ ր օ ր իլ ,
Սլմ.
է օ ր է օ ր ե լ ,
Մրղ.
է օ ր է օ ր է լ ,
է օ ր ի լ ր է լ ,
Մկ.
է օ ր է օ ր ի լ ,
Ջ զ.
ա ր օ ր ե լ ,
Ագլ.
ը ր ս ւ ՚ ր ի լ ,
Զթ.
ի յ յ ի լ , ի ր ր ի լ
«
օրօրել»
և Հճ.
ո ւ յ յ օ ց ք
«
օրօրոց»։
Նոր բառեր են
օ ր ր ա ն ո ց ,
օ ր օ ր ծ ա ծ կ ա ն , օ ր օ ր ո ց կ ա ն ,
օ ր օ ա ց ւ ա գ ող , օ –
ր ո ց բ ե ր ա ն , օր ո ց կ ա պ ,
օ ա ց չ ո ա ւ ն ,
օրուիլ,
սւլօր
(
ճիլղերի
վրայ
օրրան)։
ՓՈԽ. — Ուտ.
լ է օ ր է օ ց ,
«
օրօրոց»։
*0
ՓՐԱՆՏ
(
որ և
օ ֆ ր ա նթ , օ ֆ ա ս ն թ , ո ֆ –
ր ա նթ , ո փ ո ա ն ա )
«
ժամուց,
եկեղեցուն
տը֊
րուած
նուէր՝» Մաշտ. կիլիկ. Լմբ. մատ. 320,
322.
Թղթ. դաշ. 26։
֊
Հֆրանս.
օե&\\ձ&
(
կարդացլոլմ
էր
օք֊
\–&
Հ\ձ),
ֆրանս.
օքքքՅՈճշ
«
րնծայ,
նուէր առ
Աստուած»,
որ գալիս է լտ.
օքք61՜0
«
ընծա֊
յաբերել»
բայից։
—
Հիւբշ.
390։
ՀՀԲ
դնում
է լատինից։
ՆՀԲ
«
բառ
գաղղ. ի լտ.
օՏԹքէԱՈՍ)»
*0
ՔՍԻՆՏՌԻ
«
ասեղնագործ»,
մէկ
անգամ
ունի Սմբ. պտմ. 115.«Քակեաց
զօքսինտռի
զվլատ
(
ծիրանեգո
յն ) նափորտն
Տէր
Ներ֊
սիսի, որ շատ ոսկւով կարած
էր, որ զէտ
ձուլածոյն
կանգնւէր»
(
ւտպ. Մոսւկ. էշ104
զօր սին տռիզ
վլատ)։
–3
ն.
օՀս՚\>քղթ
«
հերիւն
ասղնագործաց»,
որի հետ հմմտ. նաև
յաջորդը։
Այսպէս
մեկնեց
Հացուն
ի, Պտմ. տա­
րազի
397։
*
ՕՔՍՈԻՆԱԿԱՆ
«
ծիրանի,
ծիրանեգոյն».
մէկ անգամ
ունի Ո՝ղթ. դաղ. 17.
«
Ծովային
ծիրանեօք,
օ քսուն ական
մ ետ ա քսօք
մ ար­
դար տա
մ ա լճօք» ։
= 3ն.
եզ՚՝Հ, եՀս «ծիրանի,
մութ
ծիրանե­
գոյն»
(՚
ՏօթհօշԽտ
811
բ)։ Սրանից
է ան­
շուշտ
նա՛և վրաց.
ռ^եօՏքՂ օքսինււ
«
թանկա­
գին
ոսկեհիւս
կտոր. 2. եկեղեցու
Վարա­
գոյր»։
Ուղիղ
մեկնեց
Հացունի,
Պտմ. տա­
րազի 238, որ սակայն ըստ
Օ ս ք՝1՜6ՏՈ6,
(310
ՏՏՁՈԱ1Ո 1688,
էջ 1047
դնում է
«
մանիշակագոյն»
իմաստով։
621
Fonds A.R.A.M