ՊԱՏ
ՊԱ§
«
պատրուսելը))։
Հիւնք. պրս.
բէյւ|էստ։
Ուղուրիկեան
(
տե՛ս ԳԲ, էջ 1132 և
1406)
պրս.
փայպէստ
«
հիմն
շինուա­
ծոյ)),
ւիայպէստէ
«
ոտնակապեալ»։
ԳՒՌ. — Պ ա րսկերէնից
նոր
փոխառութիւն
են Երև.
փէ՚վաստ,
Ագլ.
փէվքոստ
«
ծառի
պատուաստ))։
/՜
ՊԱՏՈԻԱ՚ԼՈԻՐ
«
գլխի
մազի զարդ)), մէկ
անգամ
ունի
Եղիշ. է. էջ 106. «Արկանէր
զպատուական
հանդերձն՝ զոր ունէր իթա­
գաւորէն, կապէր և զպատոլավուրսն և ըզ–
խոյրն ոսկեղէն
դնէր ի վերայ)),
ունի
միայն
ԱԲ
պաաուավարք
ձևով. Անձևացեաց
օրի–
նակր դնում է «զպատիւ
վարսին)) (այն է
վարսակալ),
որով
պատուավուրք
դառնում է
ձեռագրական
վրիպակ։)
*
ՊԱՏՈԻԱՐ, ի-ա
հլ. «պատ, պատնէշ,
տախտակապատ, որմարգել»
ՍԳր. Եւս. քր.
«
հեծաններով
ծածկոյթ))
Գ. թգ. զ. 5, է. 4,
20.
որից
պատուարաւոր 9–.
թագ. է. 5.
պատուարեալ
Արծր. դ. 4.
քարապատուար
Նար. խչ. 372։
= Պհլ.
*
բՅէ\ք31՜
ձևից, որից փոխառեալ է
նաև ասոր. Հ՚
3
օտ^ յ֊Ձ
թ (1 է Մ 1՜ 3
«
պա տուար»,
կազմուած է
թՅէ–
նախդիրով
\՜5
ւ՝–=զնդ.
*\
ք2–
1՝2
ւ–=պրս. °յ1յ
Ե Յ Ր Յ
«
պատ, պարիսպ» բա­
ռից, իբր զնդ.
*
բ31է^31–3–
սանս.
)
>| | Ո՛ ° | | ՝^
բՐՅէւ\
ք
1
ւքՁ
«
արգելք»։
Նոյն արմատից տար­
բեր մասնիկներով
կազմուած են պրս.
^\յ^յ.)
եՅւ^ՅՐ
«
ամառանոց,
քօշկ»,
օ ^ ք յ ^ յ յ ՜Տք31՜\՚2՜–
^& «վերնայարկի պատշգամ» <Հ զնդ.
*
Աբ31Ո՚–
Հ^ՅքՅ–,
պրս. յ\ձյձ
֊
ք^ Տ Ա ՛
«
ամառանոց, ա֊
մառնատուն, չարդախ» <Հ պհլ.
ք 31՜\քՅք <
զնդ.
«1
յ֊^>>
»
քՐՅ\քՅքՅ–
«
ամրոց, մարտկոց»,
պհլ.
*
բՁ1^3Ր
(
որից փոխառեալ է արամ.
բ31"՝/ա՜3
«
արուարձան») < զնդ. ^ յ - ^ ^ ք
>^>
յ, –\
բ31Ր1\^ՅքՅ–
«
պատնէշ, պատուար» = սանս.
բ Յ Ո \ ՚ Յ ք Յ –
«
ծածկոց,
շրջակայք»։
֊
Հիւբշ.
226, 514,
ՆՀԲ լծ. ռմկ.և թրք.
պատ, տիվար։
աաճւՏՇհ. 42
սանս.
բքՅէ^Յւ՜–։
Նոյնը
նաև
Տօէէւշհ. 2 0 ^ 0 1850, 360, 207։
Լ Յ
§ .
Սւ՜§6ՏՇհ. 231
հմմտ. զնդ.
բ31է1–
^՚ՅՐՅ–
(
իմա՛
*
բ31է
^Յ
՚
քՅ–,
ինչպէս
ունի
Լ Յ § .
8
էւ–§.
նճ. ՆՇՃ.
55, 40)։
Մորթման
4 ֊ 2 0 4 5
20
ա<3
26, 547
բևեռ.
Օ Յ ձ ս բ Յ Ո ւ ։
(
Ան֊
շուշտ
ո
և
տ
տառերի
նմ ա՛ն ութիւնից
չփոթուելով
85
էէւշհ. 201Ո0 1850, 360
և
յստէւ, 26Ոճտբ.
180
ունին
հյ. անգոյ
պաոուար
ձևր՝ «պատ»
նշանակու­
թեամբ, որ կցում ենզնդ.
թՅՄ^հ1–3,
սանս.
բ 2 Ո \ ՚ՅքՅ–
բառերին։ Նաև
Լ Յ § .
ճաւ. Տէսճ. § 1817
չէ գտած
շփոթու­
թեան պատճառը և առանձին
նշանա­
կում է
պաոուար
)։
Հիւնք.
պատել
բայ­
ից։ Սագըզեան ՀԱ 1909, 335
պատ
բա­
ռի հետ՝ սումեր,
03(1,
եՅէ
«
պատ, պա­
րիսպ»։
*
ՊԱՏՈԻԷՐ
«
հրաման,
կարգադրութիւն,
ազդարարո ւթիւն»
ՍԳր. որից
պատուիրել
«
պատուէր տալ, հրաման
անել, ապսպրել»
ՍԳր.
հայրապատուէր
Մաշտ.
տիրապատուէր
Օրրել.։
= Պհլ.
*
բՁէ\ք68
«
ծանուցում,
յայտարա­
րութիւն» բառից, որի աւելի նոր ձևն է մա­
նիք, պհլ.
բէ\ւԺ
«՛
ծանուցում,
յայտարարել»
(14
ձՒ1
1907,
Էչ546), Կազմուած է
թՅէ–
նախ­
դիրով
Հ^ՇՕ
«
գիտենալ»
(
=Հի
գ ետ)
արմա­
տից, իբր զեդ՛
*
թ31է1\՚3603–.
Հմմտ. զնդ. բա֊
յա կան ձևով
^ ո յ )
»
>->
Ա
չյյյ ^
կ
. 3
\֊
Ձ >
V ^
բ31էւ. \ք3663
^61Ո1
«
ծանուցանեմ,
յայտարա­
րեմ»։
Նոյն արմատից տարբեր
նախդիրնե­
րով են կազմուած
հրաւէր<ք^ՅV3653-, նուի­
րակ
<
Ո 1 ՚ ՝ / 3 6 6 Յ – .
տե՛ս նաև
պատուիրան,
պատուիրակ։—
Հիւբշ. 226՜>
ՆՀԲ տե՛ս
պա տ գ ամ։ \\^1Ոատշհ– 43
սանս.
VՅ^
արմատիցն
Լշլ§ ՍէԱՇՏՇե.
234
սնս.
V^^
և պրս.
թ31\քՅՈճՅՈ
«
պա­
տասխանել»,
Մորթման
2 0
^ 0
26, 533
բևեռ. նճձաՏ՚ւ «պատուէր»։
Ուղիղ մեկ­
նութիւնը
տուել է նախ Մ առ
3 8 0
5,
320,
որ համեմատում է զնդ.
բՅւէւ–\ոճ
ձևի հետ, Նոյնր յետոյ աՈշՀ
\\
ք21<>\
7, 371
բ Յ ւ է ւ ^ Յ Շ ձՅ ։
Հիւնք.
պատ գ ամ
բառից,
ԳՒՌ
Կր.
պատվէր,
Ախց.
պատվիրէլ,
Մրղ.
պատվը՚՚ր,
Խրբ. Սեբ.
բա դ վ էր։
*
ՊԱՏՈԻԻՐԱԿ ( ի –
ա
Հլ.
ը ս տՆ
ՀԲ,
բ ա յ ց
առանց վկայութեան)
«
նուիրակ,
պաշտօն­
եայ՝ որ մեծի պատուէրներն է յա յտարա–
Fonds A.R.A.M