ՊԱՏ
48
զնդ.
*
բՁ1էւ–տ1<;ՅաեՅ։
Հիւնք. պրս.
սլէն–
քէմ,
քիշքեմ,
քիջքեմ։
Սոմունճեան,
Բազմ. 1893, 534
պատ
–\–
պրս.
շիքէմ
«
վաք»։
ՏՁ
16
Ո
1
ՁՈՈ
1\
ա 1913, էջ 1130
սոգդ, ձևի հետ։
ՊԱՏՇԷՆ
«
ճա ճանչ, ճառագայթ»
Գր, տղ.
թղթ. էջ6, նոյն բառր գտնում ենք նաև Եմ.
է. 25 հին ձեռագրերի
լուսանցքում՝
պատշէն
կամ
պատշէկ
ձևով՝
իթր
բացատրութիւն
6
ա6.անչ
բառի։
ՊԱՏՇԻՐ, ի-ա
հլ, «մի արտօնութիւն
հաս֊
տատելու
համար տրուած
թագաւորական
թուղթ», անստոյգ բառ, որ մէկ անգամ
ունի
Փարպ. կդ. «բայց
այժմ եթէ զիմ կամս առ֊
նես և զիմ օրէնս ունիս և ա ր և գա կան
երկիր
պագանես,
զգործդ
զայդ
(
կաթուղիկոսու֊
թեան)
քեզ և քում ազգի և որում դու կա­
միս՝ պատըշրաւ տամ մինչև
յաւիտեանս»։
Պատրշրաւ
ձևր իբրև գրծ. ընդունե­
լով՝ ուղ.
պատշիր
ձևն են ենթադրում
և մեկնում՝ ՆՀԲ «դաշն, ուխտ, որպէս և
պրս.
Բ ՚ Տ ՃՁ Տ ՝
է փոխարէն և թրք.
աա–
տսւշ
«
դաշն». ՋԲ «անդարձագիր կամ
վաւերական
մուրհակ». ԱԲ
պատշիր
կամ
պատրշիր
«
դաշինքի
վաւերական
դիր»։ Թիրեաքեան, Կարնամակ
ծան. 29
կարդում է
պատփրսս
(
իբր
ուղղական
հոլով) և մեկնում է «վարձ, հատու­
ցում», իբր պհլ.
թՁէքւ
՜
ՅՏ;
(
Բայց
այս
մեկնութիւնը
անյարմար է, որովհետև
նախ՝ այս պարադային
պիտի
ասուէր
«
որում դու կամիս՝
իպատփրալ (ի
հա­
տուցումն) տամ», երկրորդ՝ պհլ. բառր
նշանակում է «պատիժ» և ո՛չթէ «բա­
րի հատուցում», և երրորդ՝
նոյն
բառի
հյ. ձևն է
պատուհաս)
ք
Նորայր, Յուշար­
ձան 173 ուղղում է
պատաշթաւ
կամ
պատրշթալ,
իբր պրս.
թՅճ՚ՅՏէ
«
փոխա­
րէն հատուցումն
բարի»։
(
Անրնղունելի
է այս էլ, որովհետև
նոյն պրս. բառի
հնագոյն
ձևերն են պհլ.
թ՚Յ
՜
էօ՚ՅհւտՈ,
պաղ.
բ1ճ31ՏՈ, թՅ՚ճ՚ՅՏՈ
(
Ւ10Ո՜1,
Օէ՜ճէ՜.
էջ 61), որոնք չեն կարող տալ հյ,
պա–
տաշթ
ձևը. նոյն իսկ պրս.
բ՜ՅճՍտէ
ձևը
ընդունելու պարագային՝
սպասելի էր
հյ.
–
շսւ
և ո՛չ թէ –1ք)։
ՊԱ§
ՊԱՏՈՒԱՆԴԱՆ (ի-ա
հ
է
ըստ ՆՀԲ, բայց
կայ
միայն
սեռ.
-
ի )
«
ոտքի տակ
դրուած
փոքր բարձրութիւն՝
իբրև յենարան»
ՍԳո.
Եզն,։
ՆՀԲ
յիշում է պրս.
բ1Ի/3
«
պատուան­
դան և պատիւ»։
Թիրեաքեան, Պատկ.
աշխ. գր, պրս.
յ Ա * յ ս |
թ Յ ^ Յ Ո ճ
«
յօդ,
կապ»։
Հիւնք. պրս.
բ
՚
Յ
^ Յ Ո ճ Յ Ո
«
ստորին
կողմն սանդղոց
ուստի
լինի վերելա­
կել»։ Կայ պհլ,
բՅէ\\քՅՈճ
«
կապ», որ
ձևով յարմար է, բայց
նշանակութեամբ
ան յարմար։
*
ՊԱՏՈԻԱՍՏ, ի
հլ, «ծառի
պատրոյս»
Մանդ.
ս
իր. 7. Կրպտ, ոտ, «կաւդա
կցու֊
թիւն» Նար, «յաւելուա՛ծ, կցուած,
վերադրու֊
թիւն» Կոչ. 186. որից
պատուաստել
«
ծառը
պատրուսել»
Հռ. ժա\ 17 — 20. «կցել, կցկցել,
յարմ ար եցնել»
Իմ. ժզ. 11. Ագաթ. Կոչ. Եփր.
հռ. 42.
պատուաստումն
Նար.
պատուաստա­
կիր
Նար, խչ.
պատուաստալաստ
Նար. ա֊
ռաք.
սնոտիապատուաստ
Նար.
տիրապատ­
ուաստ
Նար, կուս. 419.
կրկ նապատ ո լաստ
(
նոր
բառ)։
֊
Պհլ.
*
բ Յ ^ Յ Տ է
«
կցում,
միացում» բա­
ռից, հմմտ. պհլ.
\\\
Հ)~՝ \՝քօձ
թՁԻքՅՏէ&Ո
«
կցել, միացնել»,
\
դ ՀՎյձ \\°օձ
թ3է՝\/՚3տէ3ե
«
միացեալ,
կից», պաղ.
բ31\^ՅՏէՅՈ
«
կցել,
միացնել, յարել», պրս. –կ^Հ^Վ
Օ Յ Խ Յ Տ –
էՅՈ
«
յարակցել
կամ յարակցիլ,
կցուիլ,
միանալ»,
ձ.1^.^յ
թ Յ ^ Յ Տ է Յ
«
յարակից,
միացեալ»,
բոլորն
էլ դալիս են հպրս.
*
բ Յ –
է ա Յ Տ է ւ – < * բ Յ է ւ ե Յ Տ է ւ –
ձևից, որ կազմուած է
բտէւ–
նախդիրով
ե Յ Ո Ճ
-
ե Յ Տ է Յ
«
կապել, կապ­
եալ» արմատից։—Հիւբշ.
226։
ՆՀԲ
պատել
և
ոստ
բառերից։
Տօէէւշհ.
21
ա 0
1850, 360, 2 1 1
և
Ճ Ո Շ Ձ
87,
4 2 9
սանս.
բ ր Յ է ւ ե Յ ո ճ հ
և պրս.
բ Յ ա Յ տ է ։
ԼՅ
^.
Սւ՜ցշտշհ.
4 1 9
պրս.
բ Յ ա Յ տ է ։
Պատկ.
1430/16,0,.
13
պհլ.
բ Յ է
^ Յ Տ է Յ Ո Ա ։
Լ Յ § .
6
է1՛^.
եեէւ՜.
Լ ^ .
1 7
զնդ.
բՅւէւ–
եՅՏէՅ,
սանս.
թ ք Յ է ւ հ Յ ճ մ հ Յ ,
որ
Լ Յ Ա
Խտ.
Տէ.§
1 8 4 5
մերծելով՝
դհում է
զնդ.
*
բՁւէւեՅտէւ։ ա 1 1 6 Ր
Տ ^ ճ ^
8 8
( 1 8 7 7 ) , 1 5 *
բՅւէ1–եՅտէւ ( ե Յ Ո ճ
արմա­
տից),
յստէւ, Օւշէ.
^ Ա Ր ճօ 7 4
հայ. բառի
հետ համեմատում
է քրղ.
թՅէքԱՈ1Ձ
Fonds A.R.A.M