4(3
«1
ԱՏ
մ եմ ատում
Լ Յ Օ Օ 2 6
(
ըստ
Լ Յ
^ . Սւ"–
§6ՏՇհ.
1031
ևԲազմ. 1897, էջ 8), ՇԱ–
ճ6Ո161Տէ6ք 2 ա 1842, 209, 86էէահ.
Ոօաշ ձաո\.
42, 100,
ՀԼսձւտ.
47, 164,
ուր նաև ասորի ձևն ու սանս.
քՅ Տ
ար֊
մատն են յիշուած։
Հիւնք. հանում է
պաաճաո
բառից։
Ուղիղ մեկնեց
^՚1ս1–
Խ
ա ա
6,
էչ 264 — 5, Նոյնը նաև
Հիւբշ. Ը^Տ. Տէսձ. էջ 110,
Պա տմել
տե՛ս
Պատում։
*
ՊԱՏՄՈԻՃԱԿ, ի-ա
հլ.
«
պատմուճանների
վերակացու, հանդերձապետ»
Դ, թագ, իր.
14,
Նորագիւտ
բ. մնաց, լդ. 22, որից
աուն
կամ
վանք պատմուճակաց
«
հանդերձատուն,
ուր արքունի թագն էին դնում» Բուզ, ե, 6
(
էջ 209 երեք
անգամ)։
= Պհլ.
*
թՅէ1ՈՕւ։Յե
հոմանիշ
ձևից, որ ա֊
լանդուած
չէ. ՛կազմուած է
բ Յ է
և
Յ է
մաս­
նիկներով^
Ո10Ը =
զնդ. և սանս.
ՄւԱձ
ար­
մատից, հմմտ.
մուճակ
և
պատմուճան
բա­
ռերի տա՛կ յիշուած
ձևերը։—Հիւբշ. 225,
ՀՀԲ, նՀԲ ևՀիւնք. հանում են
պատ­
մուճան
բառից։
^ՊԱՏՄՈՒՃԱԿ
«
պատուիրանապահ».
ունի
միայն Բառ. երեմ, էջ 266։
֊
Կեղծ բառ, ՛որ յառաջացել է հետևեալ
ձևով՝ նախորդ
պատմուճակ
բառից։ Դ. թագ.
իբ, 14 կարդում ենք, «Եւ գնաց Քեղկիա քա­
հանայ.,, առ Ողղա մարգարէ՝ կին Սեղղով֊
մայ .որդւոյ Թեկուայ,
որ գայ Արասայ
պատ­
մուճակի,
և ՛նա բնակեր
յԵրուսաղէմ ի Մա–
սենա»։ Այս ՚միևնոյն
պատմութիւնը
կրկրն֊
ուած է Բ. մնաց. լդ. 22 հետևեալ
ձևով. «Եւ
գնաց Քեղկիաս ... առ Ողդան մարգարէ՝ կին
Սեղեմայ,
որ գայ ԹակուաԱա յ, որդւոյ Եսե–
րայ, որ
պաճէր զպատուիրանսն
և ինքն
բնակէր
յԵրուսաղէմ ի Մասենա»։
Այստեղ
զպատուիրանսն
մեր թարգմանութեան սր֊
խալն է, որ երր, բնագիրը
ճշտիլ
ունի
զպատմուճանսն։
Մեր բառագիրր
երկու
հատուածներր
համեմատելով
իրար հետ և
«
որ պահէր զպատուիրանսն»
գտնելով նա­
խորդի
պատմուճակ
բառի
դէմ՝
իրաւամբ
մեկնել է «՛պա տուիրանա պահ»։
յ
—
Աճ.
*
ՊԱՏՄՈԻՃԱՆ, ի-ա
հլ. «երկար ևփառա­
ւոր վերարկու կամ զգեստ»
ՍԳր. որից
պա տմաճանիլ
Յհ, կթ,
պատմուճանապա­
տառ
Սանահն.
պատմուճանասփած
Ջքր– կթ՛
միապատմուճան
Երգն.։
= Պհլ.
11
քք^
(
^ . յ
թՅ ե ո Օ ՇՅ Ո
«
զգեստ,
հանդերձ, զարդարանք»
բառից, կազմուած է
տա<Հ՚զնդ. սանս.
ՕյԱՇ
արմատից՝
թՅւ–
և
-
ՅՈ
մասնիկն՛երով,
հմմտ. պհլ.
ո5 Ւ
3
^ րտէ–
ա Օճ էՅՈ
«
դնել, կրել, հագնիլ»,
| | ֊ Ո յ >
I ^6 V
3
օձ
թՅէաՕՕՇՏՈ
«
զգեստաւորոկթիւն»,
ւՈՕԼճԿ.
«
կօշիկ, մուճակ», մանիք, պհլ.
^ Ս
^ Զ
ԲՅ(11Ո0ՇՁՈ
«
զգեստ»
(
ՏՅ16Ո1ՁՈՈ,
ՅհԱ.
8
( 1 9 0 8 ) ,
էջ 111), սոգդ.
բէ՚յԱՈՇ՚Ոէ
(
= խէՇ–
աՕՕՅՈէ)
«
հագնուեցան», պագ,
բՅէ1ո՜ԼՕՃ6Ոճ
«
դնում են, կրում ե՛ն»,
բՅճ ա ՕՃ6 Տ Ո ,
թՅ
(1
ւՈ՚0
ՃՅՈ
«
գգեստ, զգեստաւորում»,
քՈՕՃՅ
«
կօ­
շիկ,
գուլպայ»,
զնդ.
բ ՅւէւՏ֊1ՈԱճէՅ–
«
կօշիկ
հագած», սանս.
բքՅւ1–1՜ՈԱ(;
«
հագնիլ»։
Այս­
տեղ ենպատկանում նաև հյ.
մուճակ
և
պատմուճակ։ —
Հիկբշ, 224։
ա\\Շւ ա ա 42, 2Տ5 թերևս պէտք
է կցել
հյ,
մուճակ
բառին։
Լ Յ ^ .
եՅեէր.
Լօճ. 49
զնդ.
բՅւէւասշ։ ^
Ա Ա Տ Ր
Տ ^ / ճ ա
78, 431
սրա հետ նաև սանս.
բՐՅէււՈԱՇ։
Հիւբշ.
1
^2
23, 29
փոխառեալ
պհլ.
բՁէ ա Օ ( ։ՅՈ
ձևից,
նոյնը Պատկ.
ա ւ 6 թ .
լ 14
և ա\\^
ա շ ա 8
( 1 8 9 4 ) , 90 »
Հիւնք. պրս.
պատրուզ
«
հնոտի հանդերձ» բառի հակառակից և
կամ պրս,
եՁ(111քՈՅ
«՛
մետաքսեայ
հան­
դերձ»
+ յՅ՜1ՈՅ
«
զգեստ» և կամ պրս,
Է)31՜յ31ՈՅ
«
վերարկու»։
ՊԱՏՆԷՇ, ի-ա 6լ.
«
պատ, պարիսպ» ՍԳր.
որից
շրջապատնիշել
Եղիշ, առ լեհ.
պատնէշ
պաշարումն
Բ. մկ. ժգ. 19. Յհ, կթ.
ցցա­
պատնէշ
Յհ. պտմ,առ լեհ,։
նՀԲ «որպէս պատօղ կամ պատեալ
նիշ... Վրաց.
պ ա տ ն է ՚զի » ։
Տէրվ. Մա­
՛
սիս 1881 ապրիլ 28 անշուշտ պրս. վւո–
խառութիւն։
Հիւնք.
պատ
«
որմ»
բառից։
Բ՚իրեաքեան,
Արիահա յ բո֊ 315 զնդ.
բՅւէւՈւՏԱՐՅէՅՐ
«
յենարան»։
ՐւԺշէ,
բ.
տպ. Բ. 254 կցում է պրս.
ԵՅՏւՅՈ
«՛
կա­
պել»,
եՅտէ
«
պատ», քրդ.
ԵշճշԱ
«
պա­
րիսպ» բառերի
հետ։
ՓՈԽ. — Վրաց.
Յօ(»)6<)՚9օ պատնեշի
«
պատ֊
նէշ, պատնէշաւոր տեղ, մարտկոց» Գ, թագ.
Fonds A.R.A.M