ՊԱՏ
41
550֊֊
Մագ. գամագտ. էջ 81 և ՀԱ 1912,
741,
կարծում է թէ նոյն է
պատսպա­
րել
բառի
հետ։
*
ՊԱՏԺԱԽ
«
յարդագոյն
գինւոյ
երանգով
կայծ կամսուտակ, վալ.
աեւՏ
ԵՅ
131
Տ.»
Մխ.
բժշ. վասն
քարանց։
= Պրս.
է ^ ձ Յ ^ յ ԵտժՁՃՏւ
«
ակն
մեղեսիկ,
լալ», որ գալիս է
Տ Ձ Ճ Ձ Ճ Տ
լեռան անունից և
սրա համար էլ կոչւում է նաև
1
Զ՚
1 -1 –
ե3ճ3X31:
Գտաւ ու մեկնեց
Նորայր, Բառ,
ֆրանս. 123 ա։
ՊԱՏԺԱՆԱԿ
«
բաժակ, գաւաթ»
նորագիւտ
բ, մնաց. դ. 22. Փիլ, տեսակ, էջ 19։
—
Ամա֊
տունի, Հայոց բառ ու բան, էջ 552 առաջին
վկայութեան
մէջ հասկանում է «խնկաման»,
որովհետ՛և
միւս թարգմանութեան
համ ապա֊
տասխան
տեղը դրուաւծ է
«
խն կ ամա ն » ։
Հներից Լծ. փիլ. մեկնում էր
պասփօ
1
բառով. «Առաջի
դնեն թէ կամ խմես
կամ ի բաց գնա, որպէս պատիժ
զայն
հատուցանեն»։
ՆՀԲ «Թերևս
իբրու
բա­
ժանակ
կամ առեալ ի
բաժա կէ
նեղու֊
թեանց»։ Ըստ ձևի երևում է որ
իրան֊
եան փոխառութիւն է։
ՊԱՏԻԱՌՔ
«
պէտք». գիտէ
միայն
Բառ.
երեմ, էջ 266։
ՊԱՏԻԺ, ի-ա, ո
հլ* «պատիժ, տ անջան ր»
ՍԳր. որից
պաւոժել
ՍԳր. Եզն.
պատժածու
Եզն.
պատժական
Ոսկ. մ. գ. 14 և երր.
պատժապարտ Ոսկ.
հռ. բ. կոր. երր. Սերեր.
պատժապարտութիւն
Ագաթ.
պատժաւոր
Ոսկ. բ. կոր. և մ. գ. 14.
անպատիժ
Սերեր.
ծովապատիժ
Ագաթ,
կիսապատիժ
Վրդն.
դան.
բիւրապատիժ, բազմապա տիժ
Բենիկ,։
նՀԲ, Թիրեաք. Պատկ. աշխ. գր. 207
և
Հիւնք. պրս.
Բ՚ՅՃՁՏ
«
բարի
հատու֊
ցում,
վարձատրութիւն»։
Թիրեաքեան,
Կարնամակ
ծան. 29 պհլ.
բՅճ ճՅՈ ւ Տ Ո ,
բՅէձՅՈՅՏՈ, բՅՕ՚ՅՏՈ,
պրս. բ՜Տճ՜ՏՏ «վար֊
ձա արութիւն,
հատուցում»։
3.
Գ. Մ.,
Պատմ. գրակ. 16 ճապոն.
պանց1 83ք–
էհօ1օո136, 1Բ
38, 4 4
հիրան.
*
թՅէ1ճՅ =
բՅէւ–1ՃՅ « 06§6 Ոքօո 16 ա Ո § ,
փոխադարձ
պահանջ», որ կազմուած է
թՅէւ–
մաս­
նիկով \Հ– արմատից, հմմտ. սանս.
1
ՈՅէ6
ՊԱՏ
և յն. ւյլօւաա, ւօյօ.աա «ցանկանալ,
ըղ­
ձալ»
։
ԳԻՌ.
—
Տվւ.
պա՛տիժ,
Ագլ.
պա՛տիժ, պա՛­
տին,
Շմ.
պաւլիժ,
Ս լ. Սվեդ.
րադիժ,
Ասլ.
Խրբ.
բադիժ, բադիջ,
Սլմ.
պա տիշք,
Ախց.
Երև. Կր. Մկ. Մրղ. Ջղ. Վն.
պատին,
Ալշ.
Մշ.
պաոիջ,
Զթ– Ննխ. Պլ. Ռ. Սեր.
րաւլիջ,
Ակն.
բաւլինջ. —
Բայական
ձևով՝ Տփ.
պատ­
ժի լ,
Ջղ.
պատժել, պատընել,
Սչ.
բադժել,
Շմ.
պադիժիլ,
Ախց.
պատնէլ,
Ագլ.
պատը–
նիլ,
Կր.
պաննէլ,
Ակն. Ննխ. Պլ. Սեր.
բաշ–
ջէլ,
Ասլ.
բա*ջէ՝՚լ։ —
Թրքախօս
հայերից
Ատն.
եՅՕ՚ւյ
«
տգեղ ու տձև մարդ»։
ՓՈԽ.-Վրաց.
Յօ ^ օ ց օ պատիժի
«
պատֆժ,
աշխատանք, յոգնութիւն,
շփոթութիւն», --
Յծ(2)օցո սապատիժո
«
պատիժ,
տուգանք»,
3*(»)՚
>շյշ)&4 պա տիժերա
«
պատժել, դատա­
պարտել, տուգանել»
(
բայց և «հրաւիրել»,
ինչպէս և
ձՅծ^օցյյ&տ ապատիժեբա, ՅծՅօփօ–
«
յցձծ մապատիժեբա, Տ ^Յ տ ^ՅՅ^ * շապա–
տիժեբա
«
հրաւիրել»՝)։ —Սղերդի
արաբախօս
քրիստոնեաներր
փոխ են առած
է)3(1ւյ
«
պա­
տիժ» (Բիւր. 1899, էջ 116)։
ՊԱՏԻՈ.ՈՎՆ
«
թանձր ամպ».
նորագիւտ
բառ, որ երկու անգամ
ունի Անան. գիտ. 7.
Յորժամ
երևի որ կոչի
պատիղովն ամպ
թանձր...և յորժամ ի հարաւոյ կողմանէ
լի­
նի այս պատիղովն։
(
Ամա տունի, Հայ. բառ
ու բան 552համարում է բառ անստոյգ,
մինչդեռ նշանակութիւնը
միասին է դրուած)։
֊
Պ Ա Տ Ի Ճ , ո
հլ. «կճեպ, կեղև. 2. սռնա­
պան. 3. կնճիթ», սրանից ՛են ձևացած
յետ­
նաբար
պանուկ
(
<Լ
*
պատնուկ) , բանին, բա–
2
Ւ*2
«
ընդեղէններ
ի կանաչ պատեանը»
Նո֊
րայր, Բառ. ֆրանս.
(
§ 0 Ա Տ Տ 6
բառի տակ),
ՀԲուս, § 297,
բունուն
«
շագանակի
վրայի
փշոտ կճեպը» Վստկ, 152, սրանց մէջ առա­
ջին
ն
ձայնը վւոխանակ
տ՝
յառաջացած է
երկրորդի
ազդեցութեամբ,
հմմտ.
պատ–
նաո>^ւռ. պաննառ.
րստ այսմ
բ ա նին > բ ա ­
յի 9
ձևերի նախնականն է
պանին,
որ իսկա­
պէս էլ գտնում
ենք նոր գաւա ռա կանն երի
մէջ՝ «սռնապան»
իմաստով,
անբացատրելի
է միայն
ա՛յն թէ ինչո՛ւ նախաձայն
պ
ևս
դարձել է
բ,
որ նո յնպէս կենդանի
պահուած
Fonds A.R.A.M