ՊԱՏ
40
ՊԱՏ
171.
Բժշ. ունի միայն
ՀԲուս. § 2515. իսկ
Բառ. երեմ, էջ 283 յիշում է
բ ոթեղ
ձևով՝
սեխ
բառի բացատրութեան
մէջ։ (Այս բառն
է դարձեալ
որ Քաջունի, հտ. Գ. էջ 208 սը֊
խալմամբ
գրում է
պրեխ
և մեկնում է
աՔ–
1
օո)(
1*1
֊
Արաբ. Հշկ հաս, ռմկ. արաբ,
հճէ^՚ճ «սեխ» (տե՛ս Կամուս, թրք.թրգմ. Ա.
537,
Տէ6տտշհո6ւճ6ք տ ա
11, 318),
ասոր
$վ1ՃՇ «սեխ», քրդ.
բ6է17>
որոնց
հետ նոթ Է երր.
Օ^ՈէՅՁ^
ՁեՁէ է ւ ճ ւ ա
«
սեխ»
(
^06Տ6Ո1ԱՏ
17
,
Էջ 3)։
Ուղիղ մեկնեց ՆՀԲ,
ԳԻՌ.-Զթ,
բադէխ
«
սեխ, շամ ամ», Սվեդ.
քա դիխ
«
սեխ», Մշ.
փթեխ
«
սեխի մեծ տե­
սակը», փխբ. Ալշ.
փթըխ
«
փոքրիկ
աղջկայ
ամօթո՛յք»։
ՊԱՏԷՂ
«
կուտատուկ, տուղտ,
31
էՒւ63~>
Բժշ.
ունի միայն ՀԲուս. § 2516,
-
Պ Ա Տ Ե Ա ՈՐ
«
ծոցւոր,
յղի»,
մհյ բառ Է.
Սմբ. դատ. 129. որից
պատեղտւփլ
«
յղա­
նալ»,
պատեղւորցուցել
«
յղացնել»,
պատեղ–
արութիւն
«
յղութիւն»
(
Բ ^ Օ
1
Յ ,
Բառ.
հայոց
2
314,
Նորայր, Բառ. ֆր. 458)։
֊
Ձևացած
Է հյ.
պտղաւոր
բառից, հմմտ.
Յղացար
յինէն արու մանուկ, որզքեզ պրտ–
զաւորեսցէ. Պատմ. աղէքս. էջ 10։ (Կապ չու­
նի
պատաղաւա՝
«
դժուարին»
բառի հետ, որի
վրայ տե՛ս
պատաղիլ)»—
Աճ.
ԳԻՌ.–Սվեդ.
բադէողվիւր
«
յղի»,
որից
բ ա ո տղվհւրիլ
«
յղանալ»,
նոյն է և (ղ֊ի ան­
կումով)
պատևոր
Տր. «յղի
կին»։
ՓՈԽ.–Հայ
բոշ.
բ ^ է շ ^ Օ Ր
«
յղի»
(
տե՛ս
ք ւ Ո Շ ե
ՅձՈ 1907, 119) անշուշ տ փախառեալ
է
հա
յերէնից։
ՊԱՏԵՆԱՒՈՐ
«
խորհրդաւոր», գիտէ
միայն
Բառ. ՛երեմ, էջ 266։
ՊԱՏԵՆԻ
«
ռոճիկ»,
որից
պատենօղ
«
կե֊
րակրող». ունի միայն Բառ. երեմ, էջ 269.
թուի վրիպակ փխ.
պարէն։
ՊԱՏԵՌԱԿ.
նորագիւտ բառ՝ անյայտ
նշա­
նակութեամբ, որ մէկ անգամ
ունի Յովսիմ.
20. «
Քանի՞ չափ լոյսն, որ զպատեռակն
ջե–
ռուցանէ՝ ընդ հայելիսն..,»։
ՊԱՏԵՐ
«
հզօր», գիտէ միայն Բառ. երեմ,
էջ 266։
•
ՊԱՏԵՐԱԶՄ, ի-ա
հլ. (յգ.
֊
մ ա ն ք , ֊մունս.
սխալ
ձևեր են սեռ.
պատերազմից,
գրւծ.
պա տ երազմո վ
Եփր. աւետ, էջ 332
—
333,
343)
«
կռիւ, ճակատամարտ»
ՍԳր. Եւս.
պտմ, Կ,ոչ. Սեբեր. որից
պատերազմիլ
ՍԳր.
Եղիշ.
պատերազմիկ
Բուզ.
պա տ երազմա­
կան
ՍԳր. Կորիւն,
պա տ երազմա կից
Յուդթ.
գ. 7. Հռ. ժե. 30. Սեբեր. Կոչ.
պա տ երազմա­
ս է ր
Եւս. քր. Բուզ. ևն։
= Պհլ,
բ՚Յ՜էքՅշա
«
պատերազմ», որ կազ­
մուած է ա1ՈՂ<զնդ.
քՅՏ աՅՈ –
բառից, տե՛ս
ռազմւ—
Հիւբշ–
223։
ՆՀԲ
պաաեւսլ ո ազմ։ ^ս116Ր Տ ^ ձ ^
66, 269
հյ.
պատ
և զնդ.
ՐՅՏՈ13Ո, Յ Ո –
2 3 ։
Հիւբշ. \Լ2 23, 403
թՅէւ
մասնիկով–
պրս.
ք32Մ1։
Հիւնք.
պատահումն
(
այ­
սինքն «բաղխումն») և
ա սզմ
բառերից։
Ուղիղ մեկնեց
Հիւբշ. ԸՇէՏ.
ՏէսԺ.
էջ 67,
134։
•
ՊԱՏԵՐԻՈՆ
«
բժշկական
մի տուն՛կ է. ֆր.
6
ԱբՅէՕՄ6.Տ.
մհյ բառ (ըստ Նորայր, Բառ.
ֆր. 502 ա),
–
Յն. շԽԱՀՕթօԳ նոյն
նշ. որ է լտ.
3
§ Ո –
1
ՈՕՈ13 6ԱթՅէՕՈԱ1Ո Լ.
բուն նշանակում է
«
ազնոլածին»
(
իբրև
«
բարեհա
յր)»։ — Աճ.
ՊԱՏԶՐԵԷ
«
պահել, մի բանի մէջ փաթա­
թել, ծրար՛ել» Տի մաթ. կուզ, էջ 323. «Եւ մի՛
ծախեսցի
դարձեալ
ձուկն ի բիւրուց մարմ­
նոց, այլ պատզբեալ ի գզրոցի
դիցի այրն և
մի որդունք և մի այլ ինչ վտ ան գես ց են»։
(
Ոսկեդարեան
թարգմանութեան
մէջ նոյն
բառի դէմ գտ՛նում ենք
պաաեալ.
տե՛ս Ոսկ.
Պօղ. բ. էջ 446)։
Նոյն բառն է նաև
պաւոոս–
փ այել
«
պահել, հոգալ, խնամել» Մագ. գա–
մագտ. («Տարփիմք
ցանք տածել և պատըս–
փայել և բուծել».
այլ ձձ,
պաաոզբայել,
պաւոզբայել,
պասւղբայել,
զպատղբայել.
տե՛ս Մէնէվիշ. Մագ. գամագտ. էջ 81), որ
Բառ. երեմ, էջ 267 գրում է
պաասփայ^ել
և
մեկնում է «ամփովւել»։
Նորագիւտ
բառս գտաւ ու մեկնեց
նախ Աճառ. Հայ. նոր բառեր
Տիմոթ.
կուգի մէջ, էջ 323 և Արրտ. 1912, 837։
Հմմտ. նաև Մէնէվիշեան ՀԱ 191
Fonds A.R.A.M