աա8ն;1էձՅՀւճ(Հ
(
ՏօբհօշԽտ 863)
բառն է,
որ փոխառեալ է լտ.
թՅՏէԱ1ԱՏ, բՁՏէւ11սա
«
նկանակ, կարկանդակ
կամ այլ խմորեղէն»
բառից, իսկ սա էլ ծագում է լտ.
բտտ(3
(
>ֆր. բԱէշ)
«
խմոր»
բառից,
նոյնից են
փոխառեալ
նաև թրք.
յ . յ յ Ա ^ ,
բ6Տ
(1
Ա
կամ
բշտէԱ,
գւռ. հշտձւԼ բլգ.
բ6տէւ1,
ռում. հՇ7.շ\, հՇ7,Շ\, ռուս.
Ո0Շ11Ս13,
նյն.
•
էՀՈԴՂ՜ղճպ «պաստեղ»։–Աճ.
ԳԻՌ.֊Կենդանի
Է Ակն. Արբ. Խրբ. Կր.
Տիգ.
պաստեղ
կամ
քսատեղ
ձևով. (Տիգ.
ր ա ս դիխ) :
ՓՈԽ.~Արևել. թրք.
(
Յյ1 ^ , կ եՅՏէսգ
կամ
եՁՏէԱ՛^
«
մրգահո յզով
շինուած
մի տեսակ
ռուպ», թրք. գւռ. Ակն. հձտմա
«
թութի
կամ
խազողի պաստեղ», քրդ. հ՚ձՏէշգ
(
^ Տ Լ 16,
350).
այս բառերը վախառեալ
են
հայերէ֊
նից՝ վերջաձայնի
(
գ — ք֊Հ-ՎՀյ.
–\)
պատ­
ճառաւ, մինչդեռ նախորդնևրր՝
որոնք
ունին
1
վերջաձայնր՝
յունարէնից
են (հմմտ. թրք.
յյ֊֊-յ
բշտմ61
«
մի տեսակ
ղոնդողական
քաղցրեղէն»
ըստ
Տյ՚/ԷՅՐՕՏ՚ե
1, 316),
*
ՊԱՍՔԱ
«
Զատիկ
(
Հրէից
Եգիպտոսից
դուրս գալու և Քրիստոնէից
համար էլ Քրիս­
տոսի Յարութեան
յիշատակը)»
Ղկ. իբ. 1.
Ղևոնղ, էջ 83. որ և
պասեք
ՍԳր. (23 անդամ
գործածուած). Շար. Կլիմ աք. որից
պասե­
քատօն
Եւս. քր.
պասեքատօնակ
Մամբր.
հմմտ. նաև
փասեակ։
֊
Յ ն . ^ե.օյդ.(
Ո
ր
էփօէօտ^, (ք(3է36>է)
ձևից տա֊
ռաղարձուած. սրանք
էլ ծագում
են երր.
Ո Ը Տ
բՇՏՁՃ
«
զատիկ, պասեք Հրէից»
բա­
ռից, որ սովորաբար
ս տ ուգա բանւում է
«
անցք,
զատումն, տօն ազատութեան».
(
աւելի գիտական բացա արութիւնն երր տե՛ս
0.6
Տ6ՈաՏ,
Բառ. եբր.
17
,
էջ 651 ա)։ Եբրա­
յականից
կամ յունականից
են յառաջացած
նաև թալմ. թարգ.
^ Ո ՕՁ
ր1ՏՃՅ,
բ
^ՏXՁ,
ասոր,
բ6^ե,
արաբ,
^ ֊ – ձ
11
^,
լտ.
բոտժա,
ֆր.
բՅդԱՕ,
ռուս.
1130
X3
ևն։–
Հիւբշ. 370,
Բառիս ստուգաբանութիւնը
ծանօթ էր
նաև հներին. հմմտ. Պասեքս այս մեծ է
և պաշտելի.
փ ա ՚ս կ ա
յեբրա
յեցւոցն
անուանի
ըստ նոցա
ձայնին և
յայտ֊
նէ ձայնն զԱնցքն
փասկա
յեբրա
յեցւոցն
Պ Ա Տ
անուանի,,, և ապա հելլենացի
արարեալ
զձայնն՝
զւիիւրն ի պէ ևզկէն ի քէ փո­
խեցին և
պասք՛ա
զօր փրկչին անուա­
նեցին. Ածար. պտսք. բ, — նոյնը Շիր.
էջ 18. նաև էջ 23՝
պասքա
կոչեցին, որ
թարգմանի
չարչարանք.—(ի
Հրէից) կո­
չէր
պասքա,
անցարան
ըստ նոցա և
ըստ մեզ փրկութիւն չարչարանաց. Տօ–
նակւ — Անց՝
զհին պասեքն
ասէ. զի
պասք՚այն
անցք թարգմանի. Լմբ. նա­
լում։— Զատիկն
յևբրա յեցւոց
լեզուն կո­
չի
պասեք,
որ թարգմանի
անցք չա­
րեաց. Բրս. մրկ. 248։
—
նորերից ՀՀԲ
բառ
երր.։ նՀԲ եբր, յն. լտ. ձևերի հետ
նաև լծ. լտ.
բՅ Տ Տ 1 0
«
կիրք,
չարչարանք»
և իտալ.
թՅՏՏՁ1՚6
«
անցանել»։
Տէրվ.
ՃԱՅՈ՜Ո. 69
յն.֊ից<
Հիւնք.
եբր.–ից։
Պավլին
տե՛ս
Պալիուն։
ՊԱՏ
«
բոլորտիքը,
լորս
կողմր, շրջան,
պտոյտ», րնդարձակ
զարգացում կրած
ար­
մատ,
որի ածանցներն
են.
ՊԱՏ
«
շրջան»,
որից
պատ առնուլ
«
շրջապատել»
Խոր. Շիր.
Վրդն. ծն. «փաթաթուիլ,
շրջան կամ
ոլորք
կազմել
(
օձի)»
Եղիշ. յևս. էջ 176. Խալել.
280. «
նաւի ճամբորդելը
զիգզագներով»
Ոսկ.
գծ. 372.
պատ գալ
«
չորս
կողմը ման գալ՝
դառնալ»
Յայսմ.
պատ
«
որմ, որ շէնքի չորս
կողմն է պատում»
Բրս. մրկ. Գր. երէց.
Վստկ. 154. Մխ. այրիվ.
պատել
«
փաթաթեի
շրջաւգատել, ման ածել»
ՍԳր. Եւս. պտմ.
պատ ի պատ
«
երկար բարակ՝
մանուածա­
պատ
ձևերով»
նիւս. բն.
պատ ի պատէ
Եփր.
թգ. 437.
պատ ի պատու
Կիւրղ. ծն.
միջա­
պատ
«
գոգնոց՝
որ մէջքն է պատում» Ոսկ.
ևս.
մառախլապա տ
Ագաթ,
միգ ապա տ
Ա–
դաթ.
մարմնապա տ
Եզն. Վեցօր. Ոսկ. մ. բ.
19.
կամարապատ
Եզեկ. խ, 22.
զրահապատ
Ոսկ. մտթ. գ, 16.
երկաթապատ
Դան. դ. 12,
20.
երիզապատ
Առակ. ե. 16. Մծբ. Ոսկ.
եփես,
թակարդապատեալ
Կորիւն, էջ 8. Եւ֊
թաղ 165.
դիապատութիւն
Ոսկ,
յհ. բ, 38.
շրջապատել
Խոր. Շիր.
պատկողանոց
«
նաւի
կողերը պատող տախտակներր»
Ոսկ. կողոս.
աարեսլատ
«
տարին
րոլորուելու՝
լրանալու
ժամանակը, տարեվերջ»
Ուռհ. 371.
պատ­
ուած
«
ոլորք»
նար. Առ որս.
պա տ ուա ծոյ
3 2
Fonds A.R.A.M