«
մաքուր»
բառից), նոր բառեր են
ս ր բ ա գ ր ե լ ,
ս ր բ ա ն կ ա ր ,
ս ր բ ա պ ղ ծ ե լ ,
ս ր բ ա պ ղ ծ ո ւ թ ի ւ ն ,
ս ր բ ա տ ա ռ , ս ր բ ա տ ե ղ ի
ևն։ Նոյն բառի ռմկ.
ձևերն են.
ս ր բ կ ի կ , ս պ ր կ ի կ , ս պ ր կ ո ւ կ , ս պ կ ի կ ,
ս պ ր ի կ
«
մաքուր, ջինջ» Լմբ, մատ,
490.
Սմբ.
դատ.
48, 120.
Վստկ. 9, 57,
85.
Շնորհ,
առ.
ս ր պ ի կ
Տա
թև,
ամ,
97,
361.
ս պ ր կ ի կ ,
ս պ կ ի կ
«
ամբողջապէս,
յայտնապէս»
Անսիզք
11,
37,
59,
67.
կայ
և
ս պ ր կ ի կ լ ե զ ո ւ , ս պ ր կ ի կ
խ օ ս ի լ
Ոսկիփ. (Բազմ. 1921,
368),
֊
Բնիկ
հայ բառ,
հնխ.
ե՚սեհւ
-
Օ–
ձևից,
որից ծագում
է նաև սանս.
ք ս ե հ ւ ՚ Յ ֊
«
փայ­
լուն, պայծառ, գեղեցիկ,
մաքուր»։
Պարզ
արմատն է հնխ.
ե՚Ա–>
վեդ. ՀԱ–, որից կազ­
մուած
է
եհ
աճականով
և ֊X– մ առնիկով,
հմմտ. ուրիշ աճականներով
<յսոճհ3էւ
«
սըր֊
բել, մաքրել»,
դսձձհձ–
«
մաքուր»,
Ր.ԱՍ1հհՅԱ
«
փայլիլ, զարդարուիլ»,
(
^սքւտ
«
փայլուն,
մա­
քուր» ևն։ Այս բառերը գործածական
են
Ագ­
նիի և ուրիշ աստուածութեանց
համար, յատ­
կապէս գսձճհԶՏ
ունի «սուրբ» կրօնական
ի֊
մաստը, որ և հայերէնի
էլ իմաստն
է։ Միւս
լեզուներից
միայն
իռլ.
ՇԱՅՈՈՅ
«
գեղեցիկ,
սիրուն, նուրբ»
ունի այս բառի
համազօրը
(
Տօոա1€քք61է
8
Տ Լ
24, 222,
ՐօԱօւ-ո^ 1,
368)։–
Հիւբշ.
492,
ՆՀԲ լծ. արաբ,
շ ե ր ի ֆ ,
պրս.
ս ի լ ր պ է
և հյ.
շ ո ւ ր բ
«
ջրով»։
85
էէւ0հ.
ճ ո Շ Յ
28,
98
զնղ.
Տ ւ ա ւ ՚ Ձ
«
պերճ»,
Տ է ա Ո,
սանս.
ւյսեհՁ, Ր-Ահհւ՜Ձ,
յն.
*0
է*ձ6;
«
վայելաչ,
նազելի», իւ\ս\\Շէ
38, 578
սանս.
ցսեհւ՜Ձ,
ուր յիղոլած
է նաև
թէ
յստէւ
հայ բառի հետ նոյնացնում
է
ՏօէթՈ (7յՏ(է>\>)
յատուկ
անունը։
Հիւբշ.
1
Հ2
23, 19
և Խա.
ՏէսէԼ
§
256
ունի ուղիղ մեկ–
նութիւնը, Տէրվ. Երկրագունտ
1883, 171
վերի ձևով, Պ արոնեան,
Երկրագունտ
1885, 486
արաբ,
շ է ր է ֆ
և հյ.
ս ե ր ո վ բ է
բառերի
հետ,
Արշէզ,
ՀԱ 1896,
270
ա ր բ
«
ջուր» արմատից,
բուն
նշանա­
կում է «ջրով մաքրել,
լուալ»,
հմմտ,
լտ.
ՏՕ1՜է>60։
Հիւնք. տճկ.
ս ի ւ փ ի լ ր մ է ք
«
աւլել»։
Ալիշան,
Հին հալ. 376 գոթ.
Տ1ւ6Ր
«
սուրբ»։
8
ս § § 6 ,
Լքէ.
Տէս<± 1,40
Տ ՚ – 8 օ ՛ , ;
գետի անուան և փռիւգ.
ք&Օ֊ՕՅսՅ–
0%
«
անմեղ»
= պ ա ր տ ա ս ո լ ր բ
բառի
մէջ։
մ6ՈՏ6Ո
ՀԱ
1904,
271
հաթ.
Տ..բՅ–
բա­
ռի հետ։
ր^ՁքՏէ,
Յուշարձ. 407 սումեր.
ՏԱե, ՏԱհ
«
մաքուր, պայծառ», 424 թթր.
ՏՇն,
ՏԱբ, ՏԱ
\
ք
«
ողորկ, մաքուր, առողջ»,
օսմ. լազաթ.
Տ1բԱՈ1161է
«
աւլել»։
ԳԻՌ.—Մշ.
ս ո ւ ր բ ՛ ,
Զթ.
սոլ
,1
Ր՚>
ս ո ւ ր բ ՛ ,
Ագլ՛
Ալշ. Ախց. Ակն.
Երև.
Խրբ. Կր. Հմշ. Մկ.
Շմ. Պլ. Ջղ. Ռ.
Սեբ.
Սլմ.
Սչ. Տիղ.
ս ա ր փ.
ննխ.
ս ո ւ ո ի , ս ո ս ի ,
Տփ.
ս ո ւ ր վ ւ , ս ո ւ փ ,
ս ը փ ,
Մրղ.
ս ո ւ ա ի ,
Սվեղ.
ս է օ ր փ ,
Անտ.
ս ի լ ր փ ,
Ասլ.
ս ի լ ր փ , ս ի ւ ր * ,
Գոր.
Ղրբ.
ս օ ր վ ւ ,
Վն.
ս ը փ
(
Ակն. յգ.
ս ր փ ո ւ ն ա ք ) ,
որոնք
ունին
միայն
կրօնական
նշանակութիւն։
Ս ով սրա­
կան իմաստով
են Մշ.
ս է ր ս ո ւ բ ՛ ,
Ալշ.
ս է ր –
ս ո ւ փ ,
Մկ.
ս ա ր ս ա փ
«
մաքուր»
(
նաև
Բլ. Խզ.
Խլ. Խն. Հզ. Վն.)։ Բայական
ձևով
անինք
Ագլ.
Ա Ր ր ի լ ,
Ջղ.
Ա Ր ք ՚ ե լ ,
Մշ.
Ա Ր պ ե լ ,
Սլմ.
ս ր փ ե լ ,
Պլ.
ս ր փ է լ ,
Ասլ.
ս ր փ է ՝ լ ,
Գոր. Ղրբ՛
Տփ.
ս ը ր փ ի լ ,
Վն.
ս ր պ ե լ ,
Հմշ.
ս ր փ ո ւ շ ,
Ա֊
տափ.
զ ը Ր ք ՚ է լ ,
Սչ.
զ ր բ ՚ ե լ ,
Շմ.
ս ի ր փ ի լ ,
Հճ.
ս ա յ բ ՚ ե լ ։
նոր բառեր են
ս ե ր ս փ ե լ , ս ե ր ս փ ի կ ,
ս ր բ ա ն ք ,
ս ր բ ա տ ե ղ ,
ս ր բ ա ա ր ,
ս ր բ ո տ ե լ ,
ս ր բ ո ւ ն ա կ , ս ր բ ո ր բ ա ն ա լ , ս ր բ տ ո ւ ք ,
ս ր բ օ ր է ք ։
ՓՈԽ.-Ս. Գրքի քրղ՛ թարգմանութեան
մէջ
կայ
ս ր բ ա ր ա ն
Երր.
ր. 2, թ. 1. Խզմէթճիէ
սրբարանէ
(
Սրբութեանցն
պաշտօնեայ),
ժը
տընէռա
տայիր սրբարան
(
զաշխարհական
սրբութիւնն
),
*
ՍՈԻՐԽԱՄ1ԱԻ
«
քաղցր
ջրի մի ձուկ է».
նորագիւտ
բառ,
որ մէկ անգամ
ունի Վրդ՛
առ. 292։
֊
Պրս.
(
յ*Լ»էյ2*
ՏէՄՃ 1ՈՑ՜հւ
«
կարմիր
ձուկ,
գեղարքունի»։
Ուղիղ մեկնեց
Մառ, Վրդ՛ առ. I, էջ
221,
Ս ՈԻՐ Հ Ա Ն Դ Ա Կ , ի - ա
հլ. «թղթատար»
ՍԳր.
Եւս. պտմ. որից
ս ո ւ ր հ ա ն դ ա կ օ ր է ն
Նար. խչ.։
ՆՀԲ
ս ո ւ ր
կամ
ս ո ւ ր հ ա լ
բառից։ Տէրվ.
նախալ. 110
ս ո ւ ր ա լ
կամ
ս ո ւ ր հ ա լ
ձևից։
Հիւնք. յն.
4
^ք0էՕՀ)Տ
կամ
ձ ^ Յ Օ Տ ՚ յ
1՜
ԷՀ
«
պար­
սից սուրհանդակ»։
Բ Յ է Ո ւ ե Յ Ո ^ Տ ճ
1,
217
պրս.
Տ1ՄՃ
(
սանս.
ց ս ե Ր Յ
/
)
+ ՅՈ(1
<ւե
«
եղեալ»։
Մառ.
Րթ3^1.
ՀՀ),
Յթ1«.
204
ս ո ւ ր հ ա լ
բայից։
Հիւբշ.
1
ք՝
ՃՈ2.
10, 36
–
ՅՈ(ՅՅ1<
մասնիկով
պրս.
փոխառութիւն։
Ս ՈԻՐ ^ Ա Պ
«
մի տեսակ քամի»,
ունի
միայն
Fonds A.R.A.M